Naar inhoud springen

Ronde van Frankrijk 1975

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk 1975
62e editie
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 1975
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 1975
Periode 26 juni t/m 20 juli 1975
Startplaats Vlag van België Charleroi
Finishplaats Parijs
Totale afstand 3999 km
Deelnemers 140 (14 ploegen)
Eindklassementen
Gele trui Winnaar Bernard Thévenet
Groene trui Punten Rik Van Linden
Bolletjestrui Berg Lucien Van Impe
Witte trui Jongeren Francesco Moser
Geel rugnummer Ploegen GAN-Mercier
Navigatie
Ronde van Frankrijk 1974     Ronde van Frankrijk 1976
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 62e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 26 juni 1975 in Charleroi. Hij eindigde op 20 juli in Parijs. Er stonden 140 renners verdeeld over 14 ploegen aan de start.

  • Aantal ritten: 22
  • Totale afstand: 3999 km
  • Gemiddelde snelheid: 34,906 km/h
  • Aantal deelnemers: 140
  • Aantal uitgevallen: 54

Belgische en Nederlandse prestaties

[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal namen er 31 Belgen en 11 Nederlanders deel aan de Tour van 1975.

Belgische etappezeges

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Rik Van Linden won de 1e deel B etappe van Molenbeek naar Roubaix, de 19e etappe van Thonon-les-Bains naar Chalon-sur-Saône en de 21e etappe van Melun naar Senlis.
  • Ronny De Witte won de 2e etappe van Roubaix naar Amiens.
  • Karel Rottiers 3e etappe van Amines naar Versailles.
  • Eddy Merckx 6e etappe van Merlin-Plage naar Merlin-Plage en de 9e etappe deel B Fleurance naar Auch.
  • Michel Pollentier won de 13e etappe van Albi naar Super-Lioran.
  • Lucien Van Impe won de 14e etappe van Aurillac naar Puy de Dôme en de 18e etappe van Morzine naar Châtel.
  • Walter Godefroot won de 22e etappe van Parijs naar Parijs.

Nederlandse etappezeges

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Cees Priem won de 1e etappe van deel A Charleroi naar Molenbeek
  • Theo Smit won de 5e etappe van Sable-sur-Sarthe naar Merlin-Plage en de 9e etappe deel A van Langon naar Fleurance
  • Joop Zoetemelk won de 11e etappe van Pau naar Saint-Lary-Soulan
  • Gerrie Knetemann won de 12e etappe van Tarbes naar Albi

Vuistslag in de lever van Eddy Merckx

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de 14e etappe krijgt Eddy Merckx, bij het beklimmen van de Puy-de-dôme, een vuistslag in zijn lever. De toediener was de 55-jarige Franse toeschouwer Nello Breton. Breton beweerde de slag niet met opzet te hebben gegeven en zei dat hij geduwd werd en zijn evenwicht wilde behouden. Hij werd later veroordeeld tot het betalen van een symbolische schadevergoeding van 1 frank. Merckx werd ernstig gehinderd door de blessure die hij eraan overhield. Bovendien brak hij de volgende dag zijn jukbeen. Bernard Thévenet won de Tour, Merckx eindigde op de tweede plaats.

Etappe Van Naar Winnaar
Proloog Vlag van België Charleroi Vlag van België Charleroi Vlag van Italië Francesco Moser
1a Vlag van België Charleroi Vlag van België Molenbeek Vlag van Nederland Cees Priem
1b Vlag van België Molenbeek Roubaix Vlag van België Rik Van Linden
2 Roubaix Amiens Vlag van België Ronny De Witte
3 Amiens Versailles Vlag van België Karel Rottiers
4 Versailles Le Mans Vlag van Frankrijk Jacques Esclassan
5 Sable-sur-Sarthe Merlin-Plage Vlag van Nederland Theo Smit
6 Merlin-Plage Merlin-Plage Vlag van België Eddy Merckx
7 Saint-Gilles-Croix-de-Vie Angoulême Vlag van Italië Francesco Moser
8 Angoulême Bordeaux Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Hoban
9a Langon Fleurance Vlag van Nederland Theo Smit
9b Fleurance Auch Vlag van België Eddy Merckx
10 Auch Pau Vlag van Italië Felice Gimondi
11 Pau Saint-Lary-Soulan Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
12 Tarbes Albi Vlag van Nederland Gerrie Knetemann
13 Albi Super-Lioran Vlag van België Michel Pollentier
14 Aurillac Puy de Dôme Vlag van België Lucien Van Impe
15 Nice Pra Loup Vlag van Frankrijk Bernard Thévenet
16 Barcelonnette Serre Chevalier Vlag van Frankrijk Bernard Thévenet
17 Valloire Morzine Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Vicente López Carril
18 Morzine Châtel Vlag van België Lucien Van Impe
19 Thonon-les-Bains Chalon-sur-Saône Vlag van België Rik Van Linden
20 Pouilly-en-Auxois Melun Vlag van Italië Giacinto Santambrogio
21 Melun Senlis Vlag van België Rik Van Linden
22 Parijs Parijs Vlag van België Walter Godefroot

Eindklassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Algemeen klassement Bernard Thévenet 114u 35' 31"
Tweede Eddy Merckx + 2' 47"
Derde Lucien Van Impe + 5' 01"
Vierde Joop Zoetemelk + 6' 42"
Vijfde Felice Gimondi + 13' 05"
Zesde Vicente López Carril + 19' 29"
Zevende Francesco Moser + 24' 13"
Achtste Josef Fuchs + 25' 51"
Negende Ward Janssens + 32' 01"
Tiende Pedro Torres + 35' 38"
Rode Lantaarn Jacques Boulas (86e) + 3h 31' 21"
Puntenklassement Rik Van Linden 342 punten
Tweede Eddy Merckx 240 punten
Derde Francesco Moser 199 punten
Bergklassement Lucien Van Impe 285 punten
Tweede Eddy Merckx 206 punten
Derde Joop Zoetemelk 171 punten
Jongerenklassement Francesco Moser 114h 59' 44"
Tweede Hennie Kuiper -
Derde André Romero -
Ploegenklassement GAN-Mercier -
Tweede Molteni -
Derde Filotex -

Bij elke etappe werd de winnaar, de nummer twee en twee willekeurige renners getest. Op deze manier werden er 110 dopingtesten gedaan, waarvan er drie een positieve uitslag hadden:

Deze drie renners kregen een boete van 1000 Zwitserse frank, een maand voorwaardelijke schorsing, de laatste plaats in de etappe-uitslag en een tijdstraf van 10 minuten in het algemeen klassement.