Naar inhoud springen

Sakineh Mohammadi Ashtiani

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Sakineh Mohammadi Ashtiani (Perzisch: سکينه محمدي آشتياني), 1967, Iran, is een Iraanse vrouw die sinds 2006 in een dodencel zit. Haar controversiële zaak werd in 2010 internationaal bekend na rapporten dat ze ter dood veroordeeld was wegens ontucht.[1]

Processen

[bewerken | brontekst bewerken]

Haar eerste proces vond plaats op 15 mei 2006 door een gerechtshof in Tabriz, waar ze schuld bekende aan de misdaad "illegale verhouding" met twee mannen, hoewel de incidenten hadden plaatsgevonden na de dood van haar echtgenoot. Ze werd veroordeeld tot geseling met 99 zweepslagen, welke straf uitgevoerd werd.[2]

In september 2006 werd haar zaak heropend, nu bij een andere rechtbank die een van de twee mannen vervolgde voor betrokkenheid bij de dood van Mohammadi Ashtiani's echtgenoot. Ze werd toen veroordeeld voor overspel in het huwelijk, en tot de dood door steniging. Later trok ze haar bekentenis voor deze misdaad in, vanwege het feit dat deze onder druk was afgelegd en ze geen Perzisch spreekt, maar alleen Turks.[3][4] Malek Ejdar Sharifi, hoofd van de Oost-Azerbeidzjaanse provinciale rechterlijke macht zei: "Ze werd ter dood veroordeeld... voor moord, doodslag en ontucht."[5][6] Het Iraanse hooggerechtshof bekrachtigde het doodvonnis op 27 mei 2007; alleen gratie van Ayatollah Ali Khamenei zou de executie kunnen verhinderen.[2]

De Iraanse ambassade in Londen verklaarde: "Volgens de gerechtelijke autoriteiten in Iran zal ze niet door steniging geëxecuteerd worden", de mogelijkheid van een andere executiemethode openhoudend.[7] Voor verslaggevers in Iran is het verboden over de zaak te berichten.[8] Haar eerste advocaat, Mohammed Mostafaei, moest op 26 juli 2010 in Iran onderduiken, en vroeg hierna asiel aan, eerst in Turkije, daarna in Noorwegen.[9]

4 augustus 2010 berichtten de Iraanse autoriteiten aan Mohammadi Ashtiani's huidige advocaat, Houtan Kian, dat zij nog steeds de doodstraf zal krijgen, nu door ophanging.[10] Diezelfde dag verwierp het hooggerechtshof in Teheran heropening van de zaak en droeg het de aanklager op over te gaan tot executie. Haar zaak werd hierop overgedragen aan vice-procureur-generaal Saeed Mortazavi.[11] Op 12 augustus 2010 werden beelden van Ashtiani uit de Tabriz-gevangenis op televisie getoond die haar bekentenis voor overspel en betrokkenheid bij moord toonden. Haar advocaat claimde dat ze de twee dagen voorafgaande aan het interview gemarteld was.[12]

Internationale campagne

[bewerken | brontekst bewerken]

Een campagne door haar twee kinderen kon een ophanden zijnde executie in juli 2010 voorkomen, maar de doodstraf niet ongedaan maken. Onder andere in Londen, Washington D.C. en ook in Nederland werd geprotesteerd.[13][14][15] Oproepen om de executie tegen te houden kwamen van mensenrechtengroeperingen als Avaaz[16], Amnesty International en Human Rights Watch.[17][18][19][20] Er werd een petitie opgesteld die door velen werd ondertekend.[21]

Op 31 juli 2010 zei de president van Brazilië, Luiz Inácio Lula da Silva, dat hij de Iraanse leider Mahmoud Ahmadinejad zou vragen Mohammadi Ashtiani naar Brazilië te sturen, waar ze asiel zou kunnen krijgen.[22] Volgens het Braziliaanse Ministerie van Buitenlandse zaken werd de Braziliaanse ambassadeur in Teheran meteen opgedragen dit voorstel over te brengen aan de Iraanse regering.[23] Iraanse ambtenaren reageerden door te suggereren dat Lula "niet voldoende informatie had ontvangen over de zaak".[24] De minister van Buitenlandse zaken van de Verenigde Staten Hillary Clinton noemde op 10 augustus 2010 Ashtiani in een verklaring, met het verzoek aan Iran de mensenrechten te eerbiedigen.

Begin november 2010 werd er bekendgemaakt dat Sakineh, naast de veroordeling voor overspel, ook veroordeeld zou zijn voor medeplichtigheid aan moord op haar echtgenoot. In deze zaak is ze veroordeeld tot de strop. "De autoriteiten hebben het groene licht gegeven aan de gevangenis in Tabriz voor de executie van Sakineh Mohammadi Ashtiani", verklaarde het in Duitsland gevestigde Internationale Comité tegen Steniging dinsdag op zijn website. Functionarissen in Iran wilden het bericht bevestigen noch ontkennen. Ashtiani zit vast in een gevangenis in de noordwestelijke stad Tabriz.[25]

In vrijheid gesteld

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2014 werd Sakineh Mohammadi Ashtiani ontslagen uit de gevangenis.

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Shahghasemi, E. (October 26, 2016). Human Rights against Human Rights: Sexism in Human Rights Discourse for Sakineh Mohammadi. Society, 53(6), 614-618.
  2. ↑ a b "Iran: Prevent Woman’s Execution for Adultery", Human Rights Watch, 7 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  3. ↑ "Iran delivers an ambiguous reprieve", The Irish Times, 10 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  4. ↑ "Iranian Woman Will Not Be Stoned, May Still Be Killed", Newsweek, 9 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  5. ↑ "Iran’s judiciary suspends stoning sentence against woman", The Hindu, 12 juli 2010. Geraadpleegd op 13 juli 2010.
  6. ↑ "IRAN: Judiciary official says woman to be stoned for husband's murder, not just adultery", LA Times, 12 juli 2010. Geraadpleegd op 14 juli 2010.
  7. ↑ "Iran denies stoning claims", PressTV, 9 juli 2010. Geraadpleegd op 19 augustus 2010.
  8. ↑ Dehghan, Saeed Kamali. "Iran imposes media blackout over stoning sentence woman", The Guardian, 9 juli 2010.
  9. ↑ Somra, Gena, "Lawyer in Iran stoning case in hiding to avoid arrest, supporters say", CNN, 28 juli 2010. Geraadpleegd op 28 juli 2010.
  10. ↑ Iran stoning case lawyer arrested in Turkey after escaping across border. The Guardian. Geraadpleegd op 4 augustus 2010.
  11. ↑ "Tabriz prosecution demands Ms Ashtiani's execution", International Committee Against Stoning, 4 augustus 2010. Geraadpleegd op 5 augustus 2010.
  12. ↑ Dehghan, Saeed Kamali, "Sakineh Mohammadi Ashtiani 'confesses' to involvement in murder on Iran state TV", The Guardian, 12 augustus 2010. Geraadpleegd op 15 augustus 2010.
  13. ↑ "Iran execution of woman temporarily halted, state media reports", CNN, 11 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  14. ↑ "DC: Protests Outside Iranian Interests Building: Stop the Stoning of Sakineh Ashtiani", Responsible for Equality And Liberty, 3 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  15. ↑ "Bij steniging past de lach van een leeuw", Volkskrant, 28 augustus 2010. Gearchiveerd op 31 augustus 2010. Geraadpleegd op 28 augustus 2010.
  16. ↑ Avaaz
  17. ↑ Akin, David, "PM's wife opposes Iranian woman's death sentence", Toronto Sun, 10 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  18. ↑ "Halt stoning of Iran 'adulterer' - Human Rights Watch", BBC News, 7 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  19. ↑ "Celebs Pressure Iran on Stoning", The Sun, 8 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  20. ↑ Gibson, Megan, "An Iranian Woman's Unlikely Supporter: Lindsay Lohan", Time Magazine, 9 juli 2010. Geraadpleegd op 12 juli 2010.
  21. ↑ Harris, Jonathan Daniel, "The 'Free Sakineh' Mohammadi Ashtiani Movement Spreads Through Petitions And Letters", The Huffington Post, 4 augustus 2010. Geraadpleegd op 19 augustus 2010.
  22. ↑ Lula apela ao líder do Irã para enviar condenada à morte por apedrejamento ao Brasil, Folha Online, 31 juli 2010. Geraadpleegd op 5 augustus 2010.
  23. ↑ (pt) "Lula assina 'contrariado' decreto com sanções ao Irã, diz Amorim", Rede Globo, 10 augustus 2010. Geraadpleegd op 19 augustus 2010.
  24. ↑ "Iran snubs Brazilian asylum offer for stoning woman", The Guardian, 3 augustus 2010. Geraadpleegd op 5 augustus 2010.
  25. ↑ "Urging Iran to Respect the Fundamental Freedoms of its Citizens", www.state.gov, 10 augustus 2010.
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sakineh_Mohammadi_Ashtiani&oldid=58203150"