Suzanne Schulting
| Suzanne Schulting | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Suzanne Schulting op trainingskamp in Bormio (2022)
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Geboortedatum | 25 september 1997 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Geboorteplaats | Groningen | |||||||||||||||||||||||||||||
| Geboorteland |  Nederland
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Nationaliteit | Nederlandse
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Lengte | 170 cm | |||||||||||||||||||||||||||||
| Gewicht | 64 kg | |||||||||||||||||||||||||||||
| Sportieve informatie | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Discipline(s) | Shorttrack, langebaanschaatsen | |||||||||||||||||||||||||||||
| Specialisatie(s) | 1000 meter, 1500 meter, 3000 meter aflossing (shorttrack) 500 meter, 1000 meter, massastart (langebaanschaatsen) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Huidige ploeg | Nationale trainingselectie shorttrack, Team Essent (langebaan) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Trainer/coach | Niels Kerstholt (shorttrack) Jac Orie (langebaan) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Actieve jaren | 2014–heden (langebaanschaatsen) 2015–heden (shorttrack) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Medailleoverzicht | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| Medailles | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Suzanne Schulting (Groningen, 25 september 1997) is een Nederlands shorttrackster en langebaanschaatsster.
Tijdens de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang, Zuid-Korea, won Schulting een gouden medaille op de 1000 meter en daarmee werd ze de eerste Nederlandse olympisch kampioen in het shorttrack. Tevens behaalde ze een bronzen medaille op de 3000 meter aflossing, waar ze met Yara van Kerkhof, Jorien ter Mors en Lara van Ruijven een nieuw wereldrecord reed tijdens de B-finale en het team door (twee) straffen in de A-finale van China en Canada toch nog doorschoof naar de derde plaats. Tijdens de Olympische Winterspelen 2022 in Peking won ze zilver op de 500m en wist ze met succes de Olympische titel van 2018 te verdedigen op de 1000m. Op 13 februari 2022 won ze met het Nederlandse team Olympisch goud op de shorttrack relay.
Schulting werd in 2019 wereldkampioene op de 1000 meter en overall. In 2019, 2020 en 2021 werd ze Europees kampioen shorttrack. Ze rijdt ook zo nu en dan wedstrijden op de langebaan.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Schulting is een dochter van Jan Schulting. Ze groeide op in de buurtschap Uilesprong bij Tijnje, maar woont sinds 2015 in Heerenveen.[1]
2015/2016
[bewerken | brontekst bewerken]Op 12 december 2015 veroverde Schulting haar eerste individuele wereldbekermedaille in het shorttrack. In het vierde wereldbekerweekend in Shanghai, China finishte ze na een kolderieke finale als tweede achter de Canadese Valérie Maltais op de 1000 meter.[2] In het zelfde weekend veroverde ze ook haar eerste medaille met de aflossingsploeg; achter Zuid-Korea en Canada pakte het Nederlandse kwartet brons op de 3000 meter aflossing.[3]
Later dat seizoen tijdens de wereldkampioenschappen shorttrack 2016 won ze de superfinale over 3000 meter – waar overigens geen wereldtitel bijhoort – en werd ze vijfde in het klassement.
2016/2017
[bewerken | brontekst bewerken]Op 28 september 2016 won Schulting de eerste van de drie competitiewedstrijden massastart op de Atje Keulen-Deelstra-baan in Leeuwarden door in de eindsprint Annouk van der Weijden en Manon Kamminga achter zich te houden. In de overige twee competitiewedstrijden kwam ze niet meer in actie, waardoor ze door haar overwinning als elfde in het eindklassement van de competitie eindigde.[4]
In het shorttrack begon het seizoen 2016/2017 voor Schulting net zo succesvol als ze het voorgaande seizoen eindigde.
In het allereerste wereldbekerweekend in Calgary, Canada veroverde ze een bronzen medaille op de 1500 meter. Ze maakte in de finale veel indruk met een gewaagde passeerbeweging, waarmee ze de kop pakte, maar moest deze later in de race toch weer afstaan aan het ongenaakbare Zuid-Koreaanse duo Shim Suk-hee en Choi Min-jeong.[5] Later in het weekend veroverde Schulting achter het zelfde Zuid-Koreaanse duo ook nog brons op de 1000 meter en pakte ze met de aflossingsploeg nog zilver op de 3000 meter aflossing.[6]
Het tweede wereldbekerweekend in Salt Lake City, de Verenigde Staten verliep ook succesvol voor Schulting. Op de 1000 meter werd ze tweede achter de Zuid-Koreaanse Kim Ji-yoo. Hiermee veroverde ze de leiding in het wereldbekerklassement over 1000 meter.[7] Op de 3000 meter aflossing veroverde ze met de aflossingsploeg, net zoals in Calgary, zilver achter Zuid-Korea. Dit deed de Nederlandse formatie, nadat ze in de halve finale de tweede tijd aller tijden (tevens een Nederlands record) hadden geschaatst achter Zuid-Korea dat een wereldrecord schaatste.[8]
In het derde wereldbekerweekend in Shanghai, China pakte Schulting brons op de 1500 meter en brons op de 3000 meter aflossing.[9][10] In het vierde wereldbekerweekend in Gangneung, Zuid-Korea pakte ze zilver op de aflossing.[11]
Net zoals in het voorgaande seizoen 2015/2016 koos Schulting ervoor om het Nederlandse kampioenschappen afstanden te rijden. Ze deed mee op de 500 meter (zesde), 1000 meter (vierde) en de massastart (brons).[12][13][14] Ze kwalificeerde zich bovendien met de resultaten op de 500 meter en 1000 meter voor de Europese kampioenschappen sprint. Hiervoor paste ze echter, omdat ze de voorkeur gaf aan het Nederlands kampioenschap shorttrack.[15] Dit bleek een goede beslissing te zijn, daar ze naast het algemene klassement ook alle afstanden wist te winnen tijdens dit toernooi.[16]
Na het teleurstellend verlopen Europees kampioenschap nam Schulting revance tijdens het vijfde wereldbekerweekend in Dresden, Duitsland. Ze won zilver op de 1000 meter achter de Canadese Marianne St-Gelais. Hiermee naderde ze de Zuid-Koreaanse leidster van de wereldbeker, Choi Min-jeong, en had ze opeens uitzicht op een eindoverwinning in de wereldbeker.[17] In het zelfde weekend bezorgde ze Nederland ook een unicum in het vrouwenshorttrack; op de 1500 meter veroverde Schulting de allereerste gouden individuele wereldbeker voor Nederland. Tevens won ze met de aflossingsploeg goud op aflossing.[18]
Tijdens het laatste wereldbekerweekend in Minsk, Wit-Rusland leek Schulting op weg naar een nieuwe medaille op de 1500 meter, maar in de laatste ronde was ze samen met de Chinese Han Yutong betrokken bij een zware valpartij. Ondanks haar val verzekerde ze zich toch van de tweede plaats in het eindklassement van de wereldbeker over 1500 meter.[19] Deze val weerhield haar niet de dag erop te starten in de kwartfinale van de 1000 meter. Ze won haar serie en veroverde zo het eindklassement van de wereldbeker, omdat de Zuid-Koreaanse leidster Choi Min-jeong in Minsk niet startte. In de halve finale besloot ze daarom, uit voorzorg, niet meer te starten.[20] Met de aflossingsploeg veroverde Schulting tevens een tweede plaats in het eindklassement van de wereldbeker.
Langebaan
[bewerken | brontekst bewerken]Voor aanvang van seizoen 2018/2019 maakte Schulting bekend net als Ter Mors het shorttrack te gaan combineren met langebaanschaatsen.[21] Daarbij kwam ze uit namens Team IKO. Op 29 november 2020 eindigde ze met drie persoonlijke records op de 500 en 1000 meter als derde op het NK sprint, achter Jutta Leerdam en Femke Kok.
In 2024 trad ze net als shorttracksters Angel Daleman en Selma Poutsma, en shorttrack-coach Dave Versteeg toe tot Team Essent. De shorttracksters bleven bij de nationale shorttrackploeg, maar zouden daarnaast bij Essent voor de langebaan trainen en wedstrijden rijden.[22][23]
Persoonlijke records
[bewerken | brontekst bewerken]Langebaanschaatsen
[bewerken | brontekst bewerken]| Afstand | Tijd | Datum | Locatie | Overig | |
|---|---|---|---|---|---|
| Baan | Plaats | ||||
| 500 meter | 37,71 | 27 december 2020 | Thialf | Heerenveen, Nederland |
|
| 1000 meter | 1.13,97 | 28 december 2020 | Thialf | Heerenveen, Nederland |
|
| 1500 meter | 1.57,02 | 26 september 2021 | Thialf | Heerenveen, Nederland |
|
| 3000 meter | 4.23,78 | 20 december 2014 | Thialf | Heerenveen, Nederland |
|
Shorttrack
[bewerken | brontekst bewerken]| Afstand | Tijd | Datum | Locatie | Overig | |
|---|---|---|---|---|---|
| Baan | Plaats | ||||
| 500 meter | 42,379 | 5 februari 2022 | Capital Indoor Stadium |  Peking, Volksrepubliek China |
OR, NR |
| 1000 meter | 1.26,514 | 11 februari 2022 | Capital Indoor Stadium | Peking, Volksrepubliek China |
WR, OR, NR |
| 1500 meter | 2.18.594 | 2 november 2019 | Utah Olympic Oval |  Salt Lake City, Verenigde Staten |
|
| 3000 meter | 5.06,350 | 13 januari 2019 | Sportboulevard Dordrecht | Dordrecht, Nederland |
|
| 3000 meter aflossing[24] |
4.03,471 | 20 februari 2018 | Gangneung Ice Arena |  Gangneung, Zuid-Korea |
WR, OR, NR |
| 2000 meter gemengde aflossing[25] |
2.36,437 | 5 februari 2022 | Capital Indoor Stadium | Peking, Volksrepubliek China |
OR, NR |
Resultaten
[bewerken | brontekst bewerken]Langebaanschaatsen
[bewerken | brontekst bewerken]Olympische Winterspelen & Wereld-, Europese en Nederlandse kampioenschappen afstanden
[bewerken | brontekst bewerken]
Shorttrack
[bewerken | brontekst bewerken]Olympische Winterspelen & Wereld-, Europese en Nederlandse kampioenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]
- In december 2020 werd er voor het eerst een Nederlands kampioenschap shorttrack afstanden georganiseerd. Drie weken later werden de allroundtitels verdeeld. Hierbij werd geen superfinale gereden en een nieuwe puntentelling geïntroduceerd.
Wereldkampioenschappen shorttrack junioren
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Evenement | Locatie | 500 meter | 1000 meter | 1500 meter | 1500 meter (superfinale) |
Klassement | 3000 meter aflossing |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013 | Wereldkampioenschappen junioren |  Warschau, Polen |
15e | 29e | 17e | 18e | 6e | |
| 2014 | Wereldkampioenschappen junioren |  Erzurum, Turkije |
22e | 35e | 13e | 21e | 8e | |
| 2015 | Wereldkampioenschappen junioren |  Osaka, Japan |
24e | 15e | 9e | 19e | ||
| 2016 | Wereldkampioenschappen junioren |  Sofia, Bulgarije |
4e | 6e |  |
|
 |
|
Wereldbekermedailles
[bewerken | brontekst bewerken]500 meter
[bewerken | brontekst bewerken]- Dresden, Duitsland: 2022/2023
- Debrecen, Hongarije: 2021/2022
- Salt Lake City, Verenigde Staten: 2018/2019
- Shanghai, China: 2019/2020
- Almaty, Kazachstan: 2022/2023
1000 meter
[bewerken | brontekst bewerken]- Calgary, Canada: 2018/2019
- Salt Lake City, Verenigde Staten: 2018/2019
- Almaty, Kazachstan: 2018/2019
- Dresden, Duitsland: 2018/2019
- Salt Lake City, Verenigde Staten: 2019/2020
- Shanghai, China: 2019/2020
- Peking, China: 2021/2022
- Debrecen, Hongarije: 2021/2022
- Salt Lake City, Verenigde Staten: 2022/2023
- Montréal, Canada: 2022/2023
- Dresden, Duitsland: 2022/2023
- Shanghai, China: 2015/2016
- Salt Lake City, Verenigde Staten: 2016/2017
- Dresden, Duitsland: 2016/2017
- Dordrecht, Nederland: 2017/2018
- Nagoya, Japan: 2019/2020
- Nagoya, Japan: 2021/2022
- Calgary, Canada: 2016/2017
- Dresden, Duitsland: 2019/2020
- Dordrecht, Nederland: 2021/2022
- Eindklassement 1000 meter: 2016/2017
- Eindklassement 1000 meter: 2018/2019
- Eindklassement 1000 meter: 2019/2020
- Eindklassement 1000 meter: 2021/2022
1500 meter
[bewerken | brontekst bewerken]- Dresden, Duitsland: 2016/2017
- Calgary, Canada: 2018/2019
- Turijn, Italië: 2018/2019
- Nagoya, Japan: 2019/2020
- Dresden, Duitsland: 2019/2020
- Dordrecht, Nederland 2019/2020
- Nagoya, Japan: 2021/2022
- Debrecen, Hongarije: 2021/2022
- Almaty, Kazachstan: 2022/2023
- Montréal, Canada 2022/2023
- Almaty, Kazachstan: 2018/2019
- Salt Lake City, Verenigde Staten: 2019/2020
- Dordrecht, Nederland: 2015/2016
- Calgary, Canada: 2016/2017
- Shanghai, China: 2016/2017
- Dresden, Duitsland: 2018/2019
- Dordrecht, Nederland: 2021/2022
- Eindklassement 1500 meter: 2018/2019
- Eindklassement 1500 meter: 2019/2020
- Eindklassement 1500 meter: 2016/2017
- Eindklassement 1500 meter: 2021/2022
3000 meter aflossing
[bewerken | brontekst bewerken]- Dresden, Duitsland: 2016/2017
- Seoel, Zuid-Korea: 2017/2018
- Almaty, Kazachstan: 2018/2019
- Dresden, Duitsland: 2019/2020
- Dordrecht, Nederland 2019/2020
- Nagoya, Japan: 2021/2022
- Debrecen, Hongarije: 2021/2022
- Dordrecht, Nederland: 2021/2022
- Dresden, Duitsland: 2022/2023
- Calgary, Canada: 2016/2017
- Salt Lake City, Verenigde Staten: 2016/2017
- Gangneung, Zuid-Korea: 2016/2017
- Dresden, Duitsland: 2018/2019
- Shanghai, China: 2019/2020
- Peking, China: 2021/2022
- Shanghai, China: 2015/2016
- Shanghai, China: 2016/2017
- Eindklassement 3000 meter aflossing: 2019/2020
- Eindklassement 3000 meter aflossing: 2021/2022
- Eindklassement 3000 meter aflossing: 2016/2017
2000 meter gemengde aflossing
[bewerken | brontekst bewerken]- Eindklassement 2000 meter gemengde aflossing: 2021/2022
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]Nationale onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- Peter van der Velde Bokaal voor shorttrackster van het jaar: 2016, 2017, 2018, 2019, 2021/2022
- Ridder in de Orde van Oranje-Nassau: 2018
- Jaap Eden Trofee voor Sportvrouw van het jaar: 2018
- ↑ Suzanne Schulting woensdag gehuldigd in Tijnje (premium) Leeuwarder Courant, 26 februari 2018.
- ↑ Zilver Schulting na tumultueuze finale (12 december 2015); Geraadpleegd op 4 maart 2017 van NOS.nl.
- ↑ Relayvrouwen pakken WB-brons (13 december 2015); Geraadpleegd op 4 maart 2017 van NOS.nl.
- ↑ Suzanne Schulting: 'Winnen is toch mooi!' (28 september 2016); Geraadpleegd op 4 maart 2017 van schaatsen.nl.
- ↑ Goud voor Knegt en brons voor Schulting na geweldige races (5 november 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Shorttrackers kleuren slotdag in Calgary met zilver en brons (7 november 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Schulting dankzij zilver naar leiding in klassement (13 november 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Na twee WB-weekenden staat Schulting al op vijf medailles (14 november 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Schulting pakt brons bij wereldbeker Shanghai (10 december 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Zilver en twee keer brons op slotdag WB shorttrack (11 december 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Geen medaille Schulting na fotofinish, wel zilver Oranje op aflossing (18 december 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Ter Mors schaatst soeverein naar sprinttitel (29 december 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Ter Mors ook op de 1.000 meter de sterkste (30 december 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Schouten en Hekman beslissen massastart in laatste centimeters (30 december 2016); Geraadpleegd op 30 december 2016 van NOS.nl.
- ↑ Shorttrackster Schulting past voor EK sprint (2 januari 2017); Geraadpleegd op 8 januari 2017 van NOS.nl.
- ↑ Schulting maakt favorietenrol waar op NK shorttrack (8 januari 2017); Geraadpleegd op 8 januari 2017 van NOS.nl.
- ↑ Zilver voor Schulting en De Vries bij WB Dresden (4 februari 2017); Geraadpleegd op 4 maart 2017 van NOS.nl.
- ↑ Drie keer shorttrackgoud, waarvan een historische voor Schulting (5 februari 2017); Geraadpleegd op 4 maart 2017 van NOS.nl.
- ↑ Shorttrackster Schulting hard gevallen in Minsk (11 februari 2017); Geraadpleegd op 4 maart 2017 van NOS.nl.
- ↑ Schulting terug op het ijs en grijpt wereldbeker (12 februari 2017); Geraadpleegd op 4 maart 2017 van NOS.nl.
- ↑ Suzanne Schulting gaat het op langebaan proberen AD, 2 oktober 2018
- ↑ Shorttrackster Schulting tekent bij schaatsploeg Jumbo: 'Revolutionair'. NOS.nl (25 april 2024). Gearchiveerd op 25 april 2024.
- ↑ Mark Bremer, Naast shorttrack gaan Schulting, Poutsma en Daleman schaatsen bij Jumbo. Schaatsen.nl (25 april 2024). Gearchiveerd op 3 mei 2024.
- ↑ Het (wereld)record werd gereden door Yara van Kerkhof, Jorien ter Mors, Suzanne Schulting en Rianne de Vries tijdens de B-finale van de 3000 meter aflossing op de Olympische Winterspelen 2018 in Gangneung, Zuid-Korea.
- ↑ Het (olympisch) record werd gereden door Itzhak de Laat, Suzanne Schulting, Jens van 't Wout en Xandra Velzeboer tijdens de kwartfinale van de 2000 meter gemengde aflossing op de Olympische Winterspelen 2022 in Peking, Volksrepubliek China.
· 
· 
1994: Chun Lee-kyung · 1998: Chun Lee-kyung · 2002: Yang Yang (A) · 2006: Jin Sun-yu · 2010: Wang Meng · 2014: Park Seung-hi · 2018: Suzanne Schulting · 2022: Suzanne Schulting
1992: Cutrone, Daigle, Lambert, Perreault · 1994: Chun, Kim S.-h., Kim Y.-m., Won · 1998: An, Chun, Kim, Won · 2002: Choi E.-k., Choi M.-k., Joo, Park · 2006: Byun, Choi, Jeon, Jin, Kang · 2010: Sun, Wang, Zhang, Zhou · 2014: Cho, Kim, Kong, Park, Shim · 2018: Choi, Kim A.-l., Kim Y.-j., Lee, Shim · 2022: Van Kerkhof, Poutsma, Schulting, Velzeboer
· · · · 
· ·