Sylvana Simons
| Sylvana Simons | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Sylvana Simons bij het Black Lives Matter-protest van 5 juni 2020 op het Jaarbeursplein in Utrecht
| ||||
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | Silvana Hildegard Simons | |||
| Geboren | 31 januari 1971 | |||
| Geboorteplaats | Paramaribo, Suriname | |||
| Partij | DENK (2016) BIJ1 (2016-heden) | |||
| Handtekening | 
| |||
| Functies | ||||
| 2016-2023 | Politiek leider van BIJ1 | |||
| 2018-2020 | Gemeenteraadslid in Amsterdam | |||
| 2021-2023 | Lid Tweede Kamer Fractievoorzitter Tweede Kamer | |||
| ||||
Silvana Hildegard (Sylvana) Simons[1] (Paramaribo, 31 januari 1971) is een voormalig Nederlands parlementslid en televisie- en radiopresentatrice. Ze was partijleider van BIJ1 en namens die partij enig Tweede Kamerlid. In de Tweede Kamer werd ze de eerste zwarte fractievoorzitter.
Simons werd vanaf de jaren negentig in Nederland bekend als presentatrice van televisie- en radioprogramma's. Nadat ze zich in 2015 had uitgesproken tegen racisme, ging ze de politiek in. Ze was kortstondig lid van de politieke partij DENK en richtte in december 2016 haar eigen partij op. Met die partij, eerst Artikel 1 en later BIJ1 genoemd, nam ze in 2017 voor het eerst deel aan de Tweede Kamerverkiezingen, toen zonder succes. In 2018 werd ze namens BIJ1 lid van de gemeenteraad van Amsterdam en in maart 2021 werd ze lid van de Tweede Kamer. Op 5 december 2023 nam ze afscheid van de landelijke politiek.
Sinds mei 2024 is ze columnist bij OneWorld.[2]
Jeugd en opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]Simons werd geboren in 1971 in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname, dat op dat moment nog onderdeel was van het Koninkrijk der Nederlanden, als dochter van Wilfred Hugo Leeuwin (1928) en Roline Yvonne Kerk (1945).[3] Ze werd twee maanden te vroeg geboren.[4] Ze groeide op zonder broers en zussen ondanks dat haar vader en moeder respectievelijk vijftien kinderen en één kind hadden uit eerdere relaties.[5] Simons en haar ouders kwamen toen zij anderhalf jaar oud was naar Nederland, waar ze in de Kinkerbuurt en Osdorp in Amsterdam woonde.[6][7] Tien jaar later verhuisde het gezin naar de Hoornse woonwijk Grote Waal.[5][8] Haar vader werkte als boekhouder bij een verzekeringsmaatschappij en haar moeder was in dienst bij de multinational IBM.[9] In haar jeugd deed Simons aan paardrijden en dansen.[10][11] Ze was op zevenjarige leeftijd met danslessen begonnen en volgde later een voorbereidende opleiding voor de balletacademie met als droom om de eerste zwarte solist van Het Nationale Ballet te worden.[12] Ze ging naar het RSG West-Friesland, waar ze aanvankelijk vwo deed, maar stapte over naar de havo.[5][11]
Op 14-jarige leeftijd verliet Simons haar ouderlijk huis, nadat haar vader had geadviseerd weg te gaan als ze zich niet aan zijn regels wilde houden.[13] Ze trok in bij een oudere halfzus in Amsterdam en verbleef later ook bij de jongerenopvang.[14] Ze volgde in die tijd onder onderwijs aan het Amsterdams Lyceum en het Spinoza Lyceum.[11] Zonder middelbareschooldiploma ging Simons naar de Kappersacademie en de dansacademie Lucia Marthas Institute for Performing Arts.[5][9] Toen ze twintig jaar oud was, werd ze aangenomen bij de afdeling show en musical van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, waar ze kort daarna mee stopte vanwege haar eerste zwangerschap.[15]
Entertainmentloopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Dans- en vroege tv-carrière (1989-2000)
[bewerken | brontekst bewerken]Simons begon in 1989 haar carrière als danseres bij de Amsterdamse nachtclub iT[16] en bij optredens van artiesten als Clarence Milton Bekker en Grace Jones. Ze ging op tournee met 2 Brothers on the 4th Floor en trad ook op als achtergronddanseres van UB40 tijdens het World Liberty Concert in Arnhem. Daarnaast was ze te zien in reclamespotjes van Pepsi, Philips en Victoria Vesta.[6][9][17] In 1992 deed ze een screentest op verzoek van Lex Harding, nadat hij Simons had zien dansen in het muziekprogramma Countdown.[18] Een paar jaar later werd ze door Harding gevraagd voor de nieuwe muziekzender TMF. Simons was daar vervolgens vanaf de lancering in mei 1995 actief als om vj en interviewer.[6][19] Later zou ze professioneel dansen opgeven voor haar nieuwe baan. Op TMF presenteerde ze Sylvana's Soul, waarmee ze bijdroeg aan het populariseren van r&b in Nederland en wat haar de bijnaam "Dutch Queen of R&B" opleverde.[15][17] Ze bracht ook samen met collega's Fabienne de Vries, Bridget Maasland en Isabelle Brinkman de single "Get Close To You" uit als onderdeel van de gelegenheidsgroep The Magnificent Four. Het stond vijf weken in de Nederlandse Top 40 met een zestiende plek als hoogtepunt, maar volgens Simons kon ze niet zingen en was ze met name verantwoordelijk voor de achtergrondzang.[10][20][21] Begin 1999 werd ze onderdeel van het bestuur van Mixt, een stichting die racisme door middel van muziek poogde te bestrijden en de jaarlijkse organisator van het festival Racism Beat It was.[15][17]
Simons verliet TMF in 1999 en sloot zich later dat jaar aan bij SBS Broadcasting. Vanaf september presenteerde ze daar wekelijks Sexquiz on the beach voor koppels en met strippende deelnemers.[22][23] Ook presenteerde ze het programma Politie door 't lint en het eerste seizoen van De bus, wat te vergelijken was met Big Brother en zich in een bus afspeelde.[24][25] Naast haar werk bij SBS, had Simons een programma bij Radio 538 en schreef ze columns voor de Nederlandse versie van de Playboy en voor More! Magazine.[23] Dat tweede tijdschrift was maar van korte duur en werd door TMF in mei 1999 gelanceerd met Simons en twee collega's naakt op de omslag.[15][26]
RTL Nederland (2000-2009)
[bewerken | brontekst bewerken]Ze stapte in september 2000 over naar RTL Nederland (destijds Holland Media Groep), waar ze Beau van Erven Dorens opvolgde als presentator van het nieuwsprogramma RTL Live in de middag. Het werd op maandag en dinsdag door Minoesch Jorissen gepresenteerd, terwijl Simons verantwoordelijk was voor de uitzendingen op woensdag en donderdag.[27] RTL Live werd in mei van het daaropvolgende jaar van de buis gehaald vanwege dalende kijkcijfers.[28] Ondertussen was Simons' column verplaatst van de Playboy naar Veronica Magazine, waarvoor ze tot 2002 zou blijven schrijven, en had ze Radio 538 verlaten om in maart 2001 aan de slag te gaan bij Noordzee FM. Ze had daar twee programma's, Sylvana en Sylvana's Soul, die respectievelijk op vrijdag- en zaterdagavond werden uitgezonden.[5][29][30]
Simons was in november 2001 met haar tweede programma voor RTL Nederland begonnen, TV makelaar. Ze presenteerde dit programma, waarin ze mensen hielp in de zoektocht naar een woning, alleen en er volgden nieuwe seizoenen na de eerste reeks.[31] Tegelijkertijd presenteerde ze begin 2002 op maandagavonden Met man en macht, waarin ze met twee andere vrouwen mannelijke gasten interviewde, en vanaf mei 2003 Je echte leeftijd samen met John Williams.[32] In dat laatste programma deden deelnemers de RealAge-test om uit te vinden hoe gezond ze leefden.[33][34] Ook was Simons de presentatrice van boekenprogramma Kaft, dat in april 2004 debuteerde.[35][36] Vanaf datzelfde jaar werd ze bij TV makelaar vergezeld door Sybrand Niessen.[37] In 2005 presenteerde Simons de verborgen-camerashow Bekend en bekeken en De aanhouder wint, een quiz gebaseerd op het Britse Perseverance.[38][39]
Toen het televisieformat Dancing with the Stars naar Nederland werd gehaald, kregen Simons en Ron Brandsteder de presentatie in handen.[40] De eerste aflevering werd in augustus 2005 uitgezonden en de finale werd door 2,7 miljoen mensen bekeken. Het programma werd genomineerd voor de Gouden Televizier-Ring.[9][41] Kort voor de eerste aflevering werd aangekondigd dat Simons TV makelaar zou verlaten en dat ze vervangen zou worden door Marilou le Grand.[42] Ook werd ze rond die tijd ambassadrice van de ontwikkelingsorganisatie Simavi.[43] Ze bekleedde daarnaast al sinds 2004 diezelfde functie bij Stichting Pink Ribbon, dat het bewustzijn vergroot over borstkanker.[44] Het tweede seizoen van Dancing with the Stars was in de eerste helft van 2006 op de televisie. Later dat jaar presenteerde Simons drie realityseries: in Inpakken en wegdromen gingen deelnemers op hun droomvakantie, in Opvolger gezocht werd geprobeerd opvolgers te vinden voor eigenaren van familiebedrijven en in Hoe mooi is jouw straat? kregen straten een opknapbeurt van bewoners.[45][46] Uitzendingen van Opvolger gezocht werden na drie afleveringen stopgezet vanwege tegenvallende kijkcijfers.[47] Simons presenteerde begin 2007 een derde seizoen van Dancing with the Stars, alsook met twee anderen de realityserie Ex Wives Club op RTL 5.[48] In december verving ze Chazia Mourali als de presentatrice van Char, een programma met het Amerikaanse zelfverklaarde medium Char Margolis.[49][50] Enkele dagen later presenteerde Simons voor het laatst Dancing with the Stars in een speciale aflevering om Plan International te promoten.[51]
In januari 2008 werd bericht dat RTL Nederland haar contract had beëindigd. Kort daarvoor had dat bedrijf een aantal presentatoren overgenomen van de opgeheven zender Tien. Wel bleef Simons Char presenteren en was ze in de zomer van 2008 een van de presentatoren van Nederland vertrekt over mensen die op vakantie gaan.[52][53]
Radio 6 en andere activiteiten (2009-2015)
[bewerken | brontekst bewerken]Simons begon in 2009 voor het publiek omroepbestel te werken. In juli kreeg ze een twee uur durend radioprogramma genaamd Sylvana's Choice, dat op werkdagen op soul- en jazzzender Radio 6 werd uitgezonden, en in september keerde ze terug bij de televisie met een muziekprogramma met dezelfde naam voor de NPS op zondagmiddag op Nederland 2.[54][55] Ze begon in april 2010 ook het praatprogramma Sylvana te presenteren op de late zaterdagavond op Nederland 1.[56] Daarnaast was ze een van de presentatoren van het liveverslag op radio en televisie van het North Sea Jazz Festival en presenteerde ze jaarlijks De zwarte lijst met zwarte muziek.[57][58] De NOS beschreef Simons als het gezicht van Radio 6.[59] Sylvana's Choice verdween in 2010 van de buis, maar ze keerde later terug op de televisie met het programma Soul & Jazz op de dinsdagavond.[9][60][61] Begin 2014 verliet ze Radio 6, maar ze bleef wel verantwoordelijk voor het verslag van het North Sea Jazz Festival en De zwarte lijst op televisie.[58][62][63]
Naast haar werk voor Radio 6 schoof Simons beginnend in 2012 regelmatig aan bij tv-praatprogramma De Wereld Draait Door als tafeldame en nam ze deel aan het programma Strictly Come Dancing, dat gebaseerd was op hetzelfde format als Dancing with the Stars.[60][64] Ze vormde een koppel met professioneel danser Redmond Valk, die tijdens het seizoen vanwege een verwonding werd vervangen door Aerjen Mooijweer, en ze werden de runners-up.[65] Eind 2012 presenteerde Simons nog het driedelige muziekprogramma Puro 43 Music Sessions voor RTL 8.[66] Later werkte ze als een coach op het gebied van persoonlijk leiderschap en spreken in het openbaar als mede-eigenaar van The House of Power.[62][67][68] Ook werd ze in 2015 onderdeel van de theatertour LULverhalen, waarin vrouwen over een letterlijke of figuurlijke lul vertelden. Na haar eerste optreden werd ze echter geschrapt, omdat een aantal bezoekers de zaal hadden verlaten toen ze over haar oppositie tegen Zwarte Piet was begonnen.[69]
Politiek
[bewerken | brontekst bewerken]DENK (2016)
[bewerken | brontekst bewerken]Volgens Simons besloot zij zich publiekelijk uit te spreken over institutioneel racisme naar aanleiding van een optreden bij De Wereld Draait Door in mei 2015 en de reacties daarop, waaronder felle kritiek op sociale media. Naar eigen zeggen was dit een kantelpunt voor haar. In de (live) uitzending gebruikte televisiepresentator Martin Šimek, die tegenover haar zat, het woord "zwartjes" in een verhaal over vluchtelingen. Simons vroeg Simek toen met welke intentie hij die term gebruikte.[70] Later omschreef ze dat moment als een druppel die de emmer deed overlopen. Vanaf dat moment wilde zij zich actiever inzetten tegen seksisme en racisme.[71][72] Algemeen Dagblad zou 2015 als het jaar beschrijven waarin Simons het boegbeeld van de zwarte gemeenschap in Nederland werd vanwege dat incident en haar oppositie tegen Zwarte Piet, tegen wie ze had geprotesteerd tijdens de landelijke intocht van Sinterklaas dat jaar in Meppel.[73][74]
Op 18 mei 2016 sloot Simons zich aan bij de politieke beweging DENK en tegelijkertijd werd bekend dat zij voor die partij zou deelnemen aan de Tweede Kamerverkiezingen in 2017.[75] DENK was een jaar eerder opgericht door Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, Turkse politici die de Partij van de Arbeid hadden verlaten.[76] Simons was door Kuzu gevraagd om lid te worden en ze werd ook communicatieadviseur bij de partij.[77][78] Zij richtte zich op antiracisme, dekolonisatie van het onderwijs, empowerment van vrouwen en het tegengaan van discriminatie en xenofobie.[76]
Op de bekendmaking van haar politieke ambities volgden veel reacties op sociale media. Diverse reacties waren racistisch en seksistisch. Zo werd er een Facebookevenement opgezet om Simons op de dag na het sinterklaasfeest uit te zwaaien, waarop tienduizenden keren werd gereageerd.[79][80] De reacties werden afgekeurd door minister Lodewijk Asscher, die ze "walgelijk" noemde, en door premier Mark Rutte en Simons deed aangifte.[81][82] DENK kondigde in november 2016 aan dat Simons beveiliging ontving na een videobedreiging op Dailymotion.[83] Het filmpje combineerde het carnavalsliedje Oh Sylvana, waarin zanger Rob van Daal Simons oproept het land te verlaten, met een foto van door de racistische Ku Klux Klan gelynchte Afro-Amerikanen, waarop Simons' hoofd was gefotoshopt.[84] Tweeëntwintig personen werden uiteindelijk naar aanleiding van haar aangifte vervolgd onder wie ook de maker van de videobedreiging. Ten minste twintig van hen werden veroordeeld voor opruiing, bedreiging, belediging en discriminatie; ze ontvingen boetes van maximaal €450 en taakstraffen tot 80 uur.[85][86][87] Het Openbaar Ministerie verklaarde dat het niet genoeg middelen had om alle 40.000 opmerkingen te onderzoeken die als potentieel illegaal waren aangemerkt.[88][89] Als gevolg van de bedreigingen werd Simons beveiligd in opdracht van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid.
Eigen partij en verkiezingen 2017
[bewerken | brontekst bewerken]Simons verliet DENK op 24 december 2016 om een eigen partij op te richten, waarmee ze van plan was mee te doen aan de Tweede Kamerverkiezingen van 2017. Simons vertelde dat ze bij een partij wilde horen waar ze zich veilig voelt. Ze bekritiseerde DENK voor het meer bezig zijn met het vieren van de media-aandacht als gevolg van Simons' beveiliging dan met Simons' welzijn. Daarnaast noemde ze de tactieken van DENK polariserend, al prees ze wel het doel om racisme op de politieke agenda te zetten. Ten slotte vertelde ze dat ze bij DENK te weinig ruimte had om zich uit te spreken voor lhbti- en vrouwenrechten vanwege de conservatieve aanhang van de partij. Ze richtte haar nieuwe partij op samen met de campagneleider van DENK, Ian van der Kooye. Ze noemde de partij Artikel 1, een verwijzing naar het artikel van de Nederlandse Grondwet met het gelijkheidsbeginsel.[90][91] Na haar vertrek eiste DENK een schadevergoeding van € 62.000 van Simons voor het verbreken van de geheimhoudingsplicht en het zich niet houden aan de opzegtermijn van haar arbeidscontract. Volgens de rechter was DENK echter € 5.000 verschuldigd aan Simons aan niet uitbetaald loon, maar zij weigerde dit bedrag.[92][93]
In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen bracht Artikel 1 haar verkiezingsprogramma uit, waarin de partij opriep tot een nationaal zorgfonds, meer vrouwelijke ministers en ministers met een migratieachtergrond, een verbod op Zwarte Piet in de openbare ruimte en bij publieke omroepen, een onderzoek naar etnisch profileren en een nieuwe nationale feestdag om de afschaffing van de slavernij te vieren. Ook gaf de partij aan te streven naar een wereld waarin mensen kunnen wonen en werken waar ze willen.[94] Simons was medeauteur van het boek Artikel 1: Een nieuwe politiek van gelijkwaardigheid.[95] Ze was de lijsttrekker van de partij en de kandidatenlijst bevatte meer vrouwen dan mannen, meerdere personen uit de lhbti-gemeenschap en zowel de jongste (18) als de oudste (82) kandidaat van de verkiezingen.[96] Artikel 1 kreeg 0,27 procent van de stemmen, onvoldoende voor een Kamerzetel.[97]
In oktober 2017 veranderde de partij haar naam in BIJ1, nadat een rechter had bepaald dat de originele naam te veel leek op die van het anti-discriminatie-expertisecentrum Art.1.[98] Tegelijkertijd herhaalde de partij haar doel te strijden "tegen de huidige politiek vol moslimhaat, xenofobie, sekse-ongelijkheid, racisme, sociaal economische uitsluiting, genderdiscriminatie, verdeeldheid, uitsluiting en uitbuiting".[99]
Gemeenteraad van Amsterdam (2018-2020)
[bewerken | brontekst bewerken]Simons was lijsttrekker namens BIJ1 bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 in Amsterdam. Tijdens de campagne pleitte ze voor economische rechtvaardigheid, radicale gelijkwaardigheid en het beschouwen van intersectionaliteit en zei ze dat ze Amsterdams inclusiviteit wilde behouden.[100][101] Ook weigerde ze deel te nemen aan een een-op-eendebat met Annabel Nanninga (FVD).[102] Haar partij won een van de 45 raadszetels in Amsterdam en haar aanhang was met name te vinden in Zuidoost. Simons werd op 29 maart 2018 geïnstalleerd en was daarmee de eerste volksvertegenwoordiger van BIJ1.[103][104][105] Omdat Simons niet in Amsterdam woonde, verhuisde ze naar de hoofdstad.[106] Documentairemaakster Ingeborg Jansen had Simons tijdens de campagne gevolgd en haar film, Sylvana, demon or diva, ging in november 2018 op het IDFA in première.[107]
In februari 2019 vroeg Simons een debat aan naar aanleiding van de dood van Michael Fudge en merkte daarbij op dat de politie de man zou hebben gedood met een "duidelijk onnodig hoge hoeveelheid kogels" en dat jongeren van kleur een begrijpelijke angst voor de politie hebben.[108] Volgens nabestaanden had Fudge zelfmoord gepleegd door middel van 'suicide by cop'. Tijdens het debat werden Simons' uitspraken afgekeurd door de rest van de raad, alsook door burgemeester Femke Halsema, omdat op het moment van Simons' uitspraken het onderzoek van de Rijksrecherche nog moest worden afgerond.[108][109] De uitkomst van dat onderzoek was dat de betrokken agenten juist hadden gehandeld en niet hoefden te worden vervolgd.[110] Van hun 21 kogels hadden vier het slachtoffer geraakt.[110] De fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren, Johnas van Lammeren, zei tijdens het debat dat Simons "nederig moest gaan zitten". Later bood hij zijn excuses aan voor zijn woordkeuze, al bleef hij achter de strekking van zijn bijdrage staan en liet hij weten dat "zij zich wellicht meer bescheiden had moeten opstellen".[111][112][113][114]
In de raad diende Simons ook twee moties in om trainingen over wit privilege aan te bieden aan ambtenaren en om een einde te maken aan het door de gemeente beboeten van daklozen die op straat slapen. Beide werden gesteund door een meerderheid van de gemeenteraad.[115][116] Tijdens de coronapandemie verzette ze zich plannen van het college om gemeentebelastingen te verhogen als compensatie voor financiële tegenslagen.[117]
In het televisieprogramma M stelde Simons dat de verantwoordelijkheid voor het tegengaan van racisme niet zozeer bij de zwarte gemeenschap ligt maar bij het systeem[118] en riep ze politieke partijen op om meer Nederlanders van kleur op een verkiesbare plek te zetten bij de Tweede Kamerverkiezingen 2021.[119]
Het Parool schreef over Simons' raadslidmaatschap dat ze ondanks haar ene zetel de agenda van de raad wist te beïnvloeden. Volgens het artikel zorgde haar concurrentie met GroenLinks ervoor dat die partij zich in Amsterdam meer bezighield met identiteitspolitiek. Ook speelde ze een rol in het besluit van de stad om zijn excuses aan te bieden voor zijn slavernijverleden, om de toiletten van de Stopera genderneutraal te maken en om een klimaatcrisis uit te roepen.[117] In 2021 werd Simons de Ribbius-Peletier-penning toegekend door de provincie Noord-Holland voor het zijn van een "voorbeeld (...) voor de volgende generatie vrouwen" en het "zich publiekelijk [uitspreken] over de combinatie van seksisme en racisme".[120]
Verkiezingen en Tweede Kamer (2020-2023)
[bewerken | brontekst bewerken]Simons kondigde in februari 2020 aan zich wederom te kandideren als lijsttrekker voor BIJ1 bij de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021.[121][122][123] Eind oktober dat jaar kwam zij op de eerste plaats van de kieslijst te staan.[124][125] Na de vaststelling van de kandidatenlijst van BIJ1 voor de Tweede Kamerverkiezingen besloot zij haar raadszetel in Amsterdam op te geven, omdat ze zich volledig wilde richten op de verkiezingscampagne.[126] Ze werd per 5 november 2020 opgevolgd door Jazie Veldhuyzen, die al actief was in de Amsterdamse raad als duoraadslid.[127][128] Het verkiezingsprogramma, dat Simons beschreef als het "meest linkse, groene en inclusieve" van Nederland, bevatte een verhoging van het minimumloon naar €14 per uur, de oprichting van een ministerie van Gelijkwaardigheid en "het in handen nemen van belangrijke sectoren van de economie".[129] BIJ1 verwierp kapitalisme, een ideologie die volgens de partij gebaseerd is op de illusie van oneindige economische groei en leidt tot armoede, uitbuiting en uitsluiting. Volgens haar moet er een alternatief economisch systeem komen dat ontworpen en gemaakt is met inspraak van iedereen.[13] BIJ1 ontving uiteindelijk één zetel bij de verkiezingen, waardoor Simons als lijsttrekker werd verkozen. Ze werd beëdigd als Tweede Kamerlid op 31 maart 2021[130], als eerste zwarte fractievoorzitter in de Nederlandse parlementaire geschiedenis.[131] Haar verkiezing vond plaats in een tijd dat de anti-racismebeweging Black Lives Matter groeide als gevolg van de dood van George Floyd in de Verenigde Staten door een politieagent in mei 2020.[132]
In de Tweede Kamer focuste Simons op onderwijs, binnenlandse zaken, economische zaken, sociale zaken en koninkrijksrelaties, terwijl ze op vele gebieden samenwerkte met Caroline van der Plas (BBB) en Liane den Haan (onafhankelijk) als gevolg van hun gedeelde positie als voorzitter van eenpersoonsfracties.[133][134] Simons heeft in de Tweede Kamer het overheidsbeleid omtrent de coronaviruspandemie bekritiseerd: ze noemde striktere maatregelen zoals langere en strengere lockdowns noodzakelijk om het virus in te dammen.[135] Ze diende in juli 2021 een motie in waarin ze beschreef dat het kabinetsbeleid om het virus "gecontroleerd te laten uitrazen" had geleid tot 30.000 doden. De motie werd door geen andere partij gesteund en werd door premier Mark Rutte "onbeschaamd en onbeschaafd" genoemd.[136] Een andere motie van Simons om onderzoek te doen naar de oprichting van een constitutioneel hof kon wel op een Kamermeerderheid rekenen.[137] In 2021 beschreef Simons haar familieverleden van slavernij toen het in een Kamerdebat over eventuele excuses door de Nederlandse overheid ging. Mark Rutte noemde haar bijdrage een van de momenten die zijn mening had veranderd toen hij het volgende jaar namens de overheid excuses aanbood.[76][138] Aan het einde van haar ambtstermijn was Simons minder actief in debatten vanwege haar lidmaatschap van de Parlementaire enquêtecommissie Fraudebeleid en Dienstverlening, die was opgezet als gevolg van de toeslagenaffaire.[76][139]
De media berichtten verschillende aanvaringen tussen Simons en andere politici. Renske Leijten vroeg Simons in oktober 2021 of ze haar een racist vond naar aanleiding van opmerkingen online door BIJ1-leden gericht aan Leijten. Ockje Tellegen berispte Simons als voorzitter van een commissievergadering, toen Simons aan de orde wilde stellen dat een collega buiten de microfoon opmerkingen maakte die zij als intimiderend beschreef. Kamervoorzitter Vera Bergkamp verdedigde Tellegens handelen later in een brief, nadat Simons een klacht had ingediend.[140][141] Na een rel in 2022 in Staphorst tegen anti-Zwarte Piet-demonstranten keurde Simons het handelen van de politie af en vroeg ze minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yeşilgöz waarom ze geen voorstander was van een breed onderzoek naar racisme binnen de politie. Yeşilgöz bekritiseerde vervolgens Simons' karakterisering dat agenten ongerechtvaardigd geweld gebruiken tegen burgers.[142]
In juli 2023 kondigde Simons in een mail aan leden van BIJ1 aan dat zij zich niet zou kandideren voor vervroegde Tweede Kamerverkiezingen van november later dat jaar.[143] Als redenen noemde zij de aanhoudende conflicten in de partij, die uiteindelijk leidden tot het verdwijnen van BIJ1 in de gemeenteraad van Amsterdam,[144] en hiermee verbonden richting haar naar eigen zeggen "onware frames", de vervroegde verkiezingen en gezondheidsklachten.[145] Ze werd als partijleider opgevolgd door Edson Olf, de vice-voorzitter van BIJ1.[146] Simons verliet de Kamer op 5 december 2023, tijdens de laatste zitting van de Tweede Kamer in de samenstelling sinds 2021.
Privéleven
[bewerken | brontekst bewerken]Simons heeft twee kinderen. Haar zoon werd geboren in 1992, toen ze eenentwintig jaar oud was.[9] Simons heeft de vader omschreven als agressief en depressief.[15][17] Hij bleef haar stalken na het einde van hun driejarige relatie en hij overleed een jaar na de geboorte van hun kind. Volgens Simons stelde de politie een onbekende doodsoorzaak vast, maar zij gelooft dat het zelfmoord betrof.[15][5] Haar dochter werd in 1996 geboren, kort vóór de dood van haar vader.[17][147] Simons woonde tussen eind 1998 en 1999 in Londen met haar kinderen en Britse vriend, een bokser, terwijl ze in Nederland bleef werken.[5][17] In 2001 verhuisde ze naar Duivendrecht, nadat ze in de tussentijd in Diemen had gewoond.[5][148]
Begin 2003 trouwde ze in Costa Rica met een Nederlandse ondernemer.[149] Simons schreef een boek met als titel 1+1=7 over hun samengesteld gezin bestaande uit haarzelf, haar man, haar twee kinderen, de twee tienerdochters van haar man en een au pair.[150][151] Ze schreef een tweede boek, getiteld In balans, samen met haar tien jaar oudere halfbroer en wereldkampioen karate Kenneth Leeuwin.[4] Het werd uitgebracht in 2005 en gaat over de balans tussen fysieke en psychische gezondheid.[4] Simons scheidde in 2006 en had vervolgens tussen 2009 en 2012 een relatie met ondernemer Roland Kahn, de oprichter van CoolCat.[9][152][153] Vanwege haar lidmaatschap van de Amsterdamse gemeenteraad woonde ze een tijdje in die gemeente.[154]
Simons is niet-religieus en ze doet naar eigen zeggen regelmatig aan zelfreflectie door middel van een gesprek met zichzelf voor de spiegel.[13][14] Tekenen is een van haar hobby's.[155] Als Tweede Kamerlid gaf ze aan al tien jaar last te hebben van chronische pijn, mogelijk als gevolg van artrose,[135][156] en sinds maart 2022 long covid te hebben.[157]
Mediaoptredens en projecten
[bewerken | brontekst bewerken]Televisieprogramma's
[bewerken | brontekst bewerken]| Titel | Zender | Jaar | Notitie |
|---|---|---|---|
| Sylvana's Soul | TMF | vj | |
| Sexquiz on the beach | SBS6 | 1999 | |
| Politie door 't lint | SBS6 | 1999 | |
| De bus | SBS6 | 2000 | |
| RTL Live | RTL 4 | 2000-2001 | |
| TV makelaar | RTL 4 | 2001-2005 | |
| Met man en macht | RTL 4 | 2002 | |
| Je echte leeftijd | RTL 4 | 2003 | |
| Kaft | RTL 4 | 2004 | |
| Bekend en bekeken | RTL 4 | 2005 | |
| De aanhouder wint | RTL 4 | 2005 | |
| Dancing with the Stars | RTL 4 | 2005-2007 | |
| Inpakken en wegdromen | RTL 4 | 2006 | |
| Opvolger Gezocht | RTL 4 | 2006 | |
| Hoe mooi is jouw straat? | RTL 4 | 2006 | |
| Ex Wives Club | RTL 5 | 2007 | |
| Char | RTL 4 | 2007-2009 | |
| Nederland vertrekt | RTL 4 | 2008 | |
| Sylvana's Choice | Nederland 2 | 2009-2010 | |
| Sylvana | Nederland 1 | 2010 | |
| Puro 43 Music Sessions | RTL 8 | 2012 |
Eenmalige verschijningen
[bewerken | brontekst bewerken]- In 2005 speelde ze een bijrol in de film Zoop in Afrika.
- In 2012 was ze deelnemer in het AVRO-programma Strictly Come Dancing, waarbij ze in de finale verloor van Mark van Eeuwen.
- In 2012 deed ze samen met Dave von Raven mee aan de Top 2000 Quiz.
- Vanaf 2012 was ze af en toe te zien als tafeldame bij De Wereld Draait Door.
- In 2014 had ze een gastrol in de Nederlandse serie Fashion Planet.[158]
- In 2014 was ze te gast in het programma De Kist.
- Eind 2017 was ze te zien in het programma The Roast of Giel Beelen.
- In 2020 was Simons als docente verbonden aan het vierde seizoen van het NTR-televisieprogramma Dream School.
- In 2024 deed ze samen met Fabiënne de Vries mee aan het televisieprogramma De grote muziekquiz.
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2022 - 'Ally Award' van queerlifestyletijdschrift Winq voor haar politieke werk[159]
- 2023 - Black Achievement Award - oeuvreprijs voor haar politieke werk[160][161]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Verre Verwanten van Dolores Leeuwin en Sylvana Simons. NTR (22 december 2007). Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ Zoë Papaikonomou en One'sy Muller, Columnist Sylvana Simons: ‘37 extreemrechtse zetels en de pers verzuimt zijn plicht’ interview met Bonte Was-podcast
. OneWorld (24 mei 2024). Gearchiveerd op 25 mei 2024. Geraadpleegd op 2 juni 2024.
- ↑ Afstammingsreeks Amba Leeuwin - Sylvana Simons. NTR. Geraadpleegd op 11 december 2021.
- ↑ a b c Leistra, Gerlof, ‘Wie Sylvana niet kent, ziet een bitch met een grote mond’ . EW (12 juli 2021). Gearchiveerd op 13 juli 2021. Geraadpleegd op 1 januari 2024.
- ↑ a b c d e f g h Van Rossum, Milou, "Sylvana Simons", de Volkskrant, 13 januari 2001, pp. 21. Geraadpleegd op 27 december 2021.
- ↑ a b c Langerak, Henk, "Sylvana wil niet alledaags zijn", Algemeen Dagblad, 14 augustus 1998, pp. 3.
- ↑ Verkerk, Corrie, "Sylvana Simons Daar", Het Parool, 10 april 2004, pp. 16.
- ↑ Vriend, Jan, "Sylvana Simons had boze Zwarte Pieten voor de deur staan", De Gooi- en Eemlander, 1 november 2018. Geraadpleegd op 21 november 2021.
- ↑ a b c d e f g "'Ik bén gewoon een prinsesje'", Het Parool, 17 december 2011, pp. 10.
- ↑ a b De Mol, Johnny; Simons, Sylvana, Sylvana Simons. Waar is De Mol?. SBS6 (2 november 2021). Geraadpleegd op 2 december 2021.
- ↑ a b c Aflevering 44. Goedemorgen Nederland. WNL (4 maart 2021). Geraadpleegd op 5 december 2021.
- ↑ Jansen, Dolf; Simons, Sylvana, Zomerspijkers met Sylvana Simons. Zomerspijkers. NPO Radio 2 (15 juni 2019). Geraadpleegd op 14 januari 2022.
- ↑ a b c Odaci, Enis, 'De grootste zoektocht in ons leven is dat we zoeken naar onze gedeelde spiritualiteit'. Volzin (11 februari 2021).
- ↑ a b Den Besten, Tim; Simons, Sylvana, Sylvana Simons. Tims ^ tent. VPRO (21 juli 2019). Geraadpleegd op 1 december 2021.
- ↑ a b c d e f Van der Zee, Renate (1 juli 1999). Ik krijg mezelf steeds meer onder controle. Opzij
- ↑ Esma Linnemann (11 augustus 2023). Interview - Sylvana Simons - ‘Ik heb lang gedacht over racisme: als ik het aankan, dan moeten anderen het ook aankunnen’. Volkskrant Magazine
- ↑ a b c d e f Pels, Dorien, "Giechelen om een glimp van Sylvana", Trouw, 3 maart 1999. Geraadpleegd op 11 september 2021.
- ↑ Bouma, Japke-D., "Neutrale waardigheid", NRC Handelsblad, 25 maart 2000. Geraadpleegd op 11 september 2021.
- ↑ Langerak, Henk, "The Music Factory strijdt voor plaats 6 op de tv", Algemeen Dagblad, 27 april 1995, p. 22.
- ↑ The Magnificent Four. Muziekencyclopedie. Beeld en Geluid. Geraadpleegd op 6 maart 2022.
- ↑ The Magnificent Four. Top 40. Geraadpleegd op 6 maart 2022.
- ↑ "Sylvana Simons kiest voor SBS6", De Telegraaf, 26 augustus 1999.
- ↑ a b "Veejay Sylvana verruilt Music Factory voor Playboy", Trouw, 9 juli 1999. Geraadpleegd op 11 september 2021.
- ↑ De Haan, Harold, "Sylvana Simons neemt De Bus als opstapje voor nieuwe carrière", Dagblad van het Noorden, 7 januari 2000.
- ↑ De Haan, Harold, "De Bus gemener dan Big Brother", Dagblad van het Noorden, 29 december 1999.
- ↑ More! Magazine. KB. Geraadpleegd op 11 september 2021.
- ↑ Geluk, Jacques, "Sylvana Simons: serieus, grappig en brutaal", Dagblad van het Noorden, 28 augustus 2000.
- ↑ "Opknapbeurt heeft 'Koffietijd' niet gered", Leeuwarder Courant, 16 maart 2001.
- ↑ Bloemkolk, Jos, "Lippenstift all over the place", Het Parool, 4 januari 2002, pp. 16.
- ↑ "Sylvana naar Noordzee FM", Algemeen Dagblad, 30 januari 2001, pp. 23.
- ↑ Bouma, Japke-D., "De stilte rond Sylvana Simons", NRC Handelsblad, 22 november 2001, pp. 29.
- ↑ "Vrouwen interviewen mannen", Dagblad van het Noorden, 28 december 2001.
- ↑ Breure, Bernice, "Vanaf maandag presentatrice van het programma Je Echte Leeftijd", Provinciale Zeeuwse Courant, 3 mei 2003.
- ↑ "135 Jaar jonger", de Volkskrant, 5 mei 2003, pp. 12.
- ↑ Van der Beek, Hans, "Boekenprogramma's met veel humor en amusement het grote publiek", Het Parool, 24 februari 2004, pp. 3.
- ↑ Brandt, Monique, "Boekenprogramma Kaft wordt geen ECI-show", Eindhovens Dagblad, 3 april 2004.
- ↑ Staps, Freek, "Er moet toch een koper zijn", NRC Handelsblad, 5 oktober 2004, pp. 21.
- ↑ Rogmans, Dolf, "Na winterpauze, voor zomerstop", Het Parool, 24 februari 2005, pp. 16.
- ↑ "Nieuwe quiz draait om wie het snelst leert", Trouw, 1 augustus 2005, pp. V10.
- ↑ "Brandsteder en Simons samen in dansshow", De Telegraaf, 7 juli 2005, pp. 2.
- ↑ "Oudejaarsspecial van Dancing with the Stars", Het Parool, 18 oktober 2015, pp. 12.
- ↑ "RTL: niks nieuws onder de zon", Algemeen Dagblad, 22 juli 2005, pp. 13.
- ↑ "Sylvana voor Simavi", Het Financieele Dagblad, 26 juli 2005, pp. 2.
- ↑ ""Tandenpoetsen sla je toch ook niet over?"", De Telegraaf, 8 mei 2006, pp. 7.
- ↑ De Jong, Angela, "Wegdromen met Sylvana Simons", Algemeen Dagblad, 9 juni 2006, pp. 29.
- ↑ "Als de kinderen de zaak niet willen, zoekt RTL4 een opvolger", Het Parool, 11 september 2006, pp. 17.
- ↑ "Opvolger Gezocht alweer van de buis gehaald", Algemeen Dagblad, 26 september 2006, pp. 18.
- ↑ "Sylvana Simons helpt gescheiden vrouwen", Dagblad van het Noorden, 22 februari 2007.
- ↑ "Sylvana Simons presenteert 'Char'", Het Parool, 11 september 2007, pp. 12.
- ↑ "Praten met het hiernamaals", Sp!ts, 20 december 2007, pp. 38.
- ↑ "Otazu wint 'Global dancing with the stars'", Trouw, 23 december 2007. Geraadpleegd op 16 september 2021.
- ↑ Langeslag, Mark, "RTL: Geen contract voor Sylvana", Algemeen Dagblad, 3 januari 2008, pp. 1.
- ↑ Carlier, Nicole, "Televisie trekt deze zomer de wereld over", NRC, 12 juni 2018. Geraadpleegd op 18 september 2021.
- ↑ "Sylvana Simons krijgt programma op Radio 6", De Telegraaf, 9 juli 2009, pp. 2.
- ↑ "Nieuwe NPS-show voor Sylvana Simons", ED, 18 augustus 2009. Geraadpleegd op 18 september 2021.
- ↑ "Mensen", de Volkskrant, 24 maart 2010.
- ↑ "Mensen", de Volkskrant, 7 juli 2010. Geraadpleegd op 19 september 2021.
- ↑ a b Groenier, Rivka, "Sylvana Simons, een bevlogen ambassadeur van zwarte muziek", De Stentor, 21 maart 2015.
- ↑ "NPO wil Radio 6 opheffen", NOS, 5 maart 2015. Geraadpleegd op 9 januari 2022.
- ↑ a b Kok, Albert, "Ik heb het best ver geschopt", Algemeen Dagblad, 8 oktober 2011.
- ↑ Ali, Haroon, Ik ben ijdel genoeg. de Volkskrant (9 juli 2011). Geraadpleegd op 19 september 2021.
- ↑ a b "Nostalgische soul vibe van nu", Metro, 2 januari 2014, pp. 26.
- ↑ "Thuis swingen met North Sea Jazz", Leidsch Dagblad, 11 juli 2015.
- ↑ Gargard, Carice, 'Ik ben wel echt een arrogante betweter'. NRC (16 november 2018). Geraadpleegd op 21 november 2021.
- ↑ "Mark van Eeuwen wint finale Strictly Come Dancing", NU.nl, 13 oktober 2012. Geraadpleegd op 19 september 2021.
- ↑ "Sylvana Simons krijgt popprogramma", Dagblad van het Noorden, 27 november 2012, pp. 30.
- ↑ Van Rossum, Daphne, "Vooruitblikken", De Telegraaf, 10 december 2014.
- ↑ Vuijsje, Robert, 'Ik ben geen slachtoffer van een racistisch systeem'. de Volkskrant (7 oktober 2014). Geraadpleegd op 21 september 2021.
- ↑ Van Wijk, Leon, "Geen LULverhalen meer voor Sylvana Simons na pietenbetoog", AD, 15 oktober 2015. Geraadpleegd op 22 september 2021.
- ↑ Fragment: De Wereld Draait Door - Bootvluchtelingen - Martin Simek en Sylvana Simons. De Wereld Draait Door - BNNVARA (13 mei 2015). Geraadpleegd op 3 april 2021. “8.14, Martin Šimek: Ik heb me niks kwalijk te nemen want ik heb af en toe die zwartjes gewoon meegenomen van zee naar boven en naar beneden; eigenlijk ben ik heel lief voor ze. - Sylvana Simons: Mag ik even wat vragen; die term hè, die je net gebruikte, is dat grappig bedoeld, of cynisch bedoeld, of.. Šimek: nee, dat is niet grappig bedoeld; mijn vrouw is ook zwart... Simons: Dat is geen excuus... Šimek: hoe moet ik zeggen - je moet me zeggen hoe moet ik zwart noemen... Simons: ik vraag aan jou met welke intentie je die term gebruikt. Šimek: nee, die, die 'zwartjes' natuurlijk want zo praten we toch over ze als we ... weet je... wij zijn lief, ik ben toch ook lief, ik heb ze omarmd, ik maak me belachelijk als ik die term gebruik... Simons: daarom vraag ik het, omdat ik jou ken en ervanuit ga dat je dat daarom doet. Šimek: natuurlijk, natuurlijk, maar dus eigenlijk ben ik lief voor de zwartjes, maar eigenlijk doe ik niks. Matthijs van Nieuwkerk: maar Sylvana wil liever niet dat je dat woord gebruikt. Šimek: nee, wacht, nee, want dat is nou niet belangrijk, dat komt weer met Sinterklaas (...) Simons: ik heb totaal geen moeite met de term 'zwart', daarom vraag ik aan jou, omdat wij elkaar kennen, en omdat ik eigenlijk vind dat het jammer zou zijn als daar misverstanden over bestaan, met welke intentie jij die term gebruikt. Ik heb liever dat iemand zegt 'zwart' dan 'donkergetint' of weet ik veel wat.”
- ↑ Özcan Akyol (interviewer), De Geknipte Gast - Sylvana Simons. BNNVARA (17 maart 2021). Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ Seada Nourhussen, Sylvana Simons (BIJ1): 'Ondanks alles ben ik vrijer dan ooit'. OneWorld (18 maart 2021). Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ Oomen, Eefje, "Sylvana Simons: Ik leef niet voor m'n imago", AD, 24 december 2015. Geraadpleegd op 22 september 2021.
- ↑ "Hoe Zwarte Piet veranderde, van pageknecht tot roetstrepen", NOS, 30 september 2016. Geraadpleegd op 26 september 2021.
- ↑ Sylvana Simons sluit zich aan bij partij DENK. De Volkskrant (18 mei 2016). Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ a b c d Niemantsverdriet, Thijs, Tv-ster Sylvana Simons gaat politiek dekoloniseren . NRC (19 mei 2016). Geraadpleegd op 7 maart 2024.
- ↑ Hendrickx, Frank; De Vries, Joost, 'Ik lach om die hele Zwarte Pietendiscussie'. de Volkskrant (24 december 2016). Geraadpleegd op 26 september 2021.
- ↑ "Denk verdubbelt claim: partij eist 60 duizend euro van Sylvana Simons", de Volkskrant, 10 april 2017. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ Van Houten, Maaike, "Voor Hoofdpiet is het feest nu ook wel voorbij", Trouw, 25 mei 2016. Geraadpleegd op 25 september 2021.
- ↑ Huisman, Charlotte; Van der Velden, Lisa, "OM onderzoekt racisme op sociale media tegen Simons", de Volkskrant, 26 mei 2016. Geraadpleegd op 25 september 2021.
- ↑ "Sylvana Simons doet aangifte", Het Parool, 31 mei 2016. Geraadpleegd op 25 september 2021.
- ↑ Kroes, Nicole, "OM neemt contact op met Sylvana Simons", Het Parool, 26 mei 2016. Geraadpleegd op 25 september 2021.
- ↑ "Denk: Sylvana Simons wordt beveiligd", NOS, 22 november 2016. Geraadpleegd op 25 september 2021.
- ↑ Sylvana Simons: 'Niemand wil opstaan met haat in zijn hart'. nrc.nl. Geraadpleegd op 15 januari 2017.
- ↑ "OM eist tachtig uur tegen Kudelstaarter voor lynchclip Sylvana Simons", NH Nieuws, 12 april 2017. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ "Werkstraffen en boetes voor beledigen Sylvana Simons", Het Parool, 18 mei 2017. Geraadpleegd op 4 oktober 2021.
- ↑ Abjij, Youssef, "Dit zijn de verdachten in de zaak-Sylvana Simons", NOS, 12 april 2017. Geraadpleegd op 15 januari 2022.
- ↑ "OM kan niet alle beledigingen tegen Simons onderzoeken", NOS, 1 juni 2016. Geraadpleegd op 4 oktober 2021.
- ↑ Heleen Gorris, Mark Lievisse Adriaanse, Bas Tooms en Len Maessen, Werkstraffen in zaak Sylvana Simons. NRC Handelsblad (18 mei 2017). Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ "Sylvana Simons weg bij Denk, begint nieuwe partij", NOS, 24 december 2016. Geraadpleegd op 26 september 2021.
- ↑ Ezzeroili, Nadia, Waarom Sylvana Simons vertrok bij Denk en haar eigen partij begon (24 december 2016). Geraadpleegd op 26 september 2021.
- ↑ Mouissie, Sjoerd, "Sylvana Simons hoeft DENK geen vergoeding te betalen", Nederlands Dagblad, 24 april 2017. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ "Sylvana Simons en Denk leggen conflict bij na 'goed overleg'", NRC Handelsblad, 25 juli 2017. Geraadpleegd op 5 oktober 2021.
- ↑ "Dit staat in verkiezingsprogramma van Sylvana Simons' Artikel 1", AD, 16 februari 2017. Geraadpleegd op 27 september 2021.
- ↑ Van Houten, Maaike, "Het nieuwe boek van Sylvana Simons is ook meteen het partijprogramma voor Artikel 1", Trouw, 3 maart 2017. Geraadpleegd op 29 september 2021.
- ↑ Wiegman, Marcel, "'De kandidatenlijst is indrukwekkend én historisch'", Het Parool, 9 maart 2017, pp. 6.
- ↑ Artikel 1 niet teleurgesteld, 'ook nul zetels is winst' - Politiek - Voor nieuws, achtergronden en columns. de Volkskrant. Geraadpleegd op 29 maart 2017.
- ↑ Jorg Leijten, Nieuwe naam partij Simons luidt 'BIJ1'. NRC Handelsblad (29 oktober 2017). Geraadpleegd op 7 september 2020.
- ↑ "Nieuwe naam van partij van Sylvana Simons is BIJ1", RTL Nieuws, 29 oktober 2017. Geraadpleegd op 9 oktober 2021.
- ↑ Wiegman, Marcel, Sylvana Simons: 'Gevestigde partijen hebben veel laten liggen'. Het Parool (3 december 2017). Geraadpleegd op 17 november 2021.
- ↑ Van der Mee, Tonny, 'Alles wat ik zeg en doe, wordt negatief vertaald'. De Stentor (29 december 2017). Geraadpleegd op 21 november 2021.
- ↑ Couzy, Michiel; Koops, Ruben, "Sylvana Simons wil niet in debat met Annabel Nanninga", AD, 7 maart 2018. Geraadpleegd op 21 november 2021.
- ↑ Groenlinks definitief de grootste, CU, Denk, FvD en BIJ1 in raad. Het Parool (23 maart 2018). Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ "Nieuwe gemeenteraad Amsterdam geïnstalleerd", NU.nl, 29 maart 2018. Geraadpleegd op 21 november 2021.
- ↑ Middel, Mark, "Grachtengordel: 0,7 procent voor Denk", NRC, 6 april 2018. Geraadpleegd op 21 november 2021.
- ↑ Tjerk Gualthérie van Weezel, Sylvana Simons verhuist en wil meedoen aan de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen. De Volkskrant (2 december 2017). Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ "Documentaire Sylvana Simons in première op IDFA", De Telegraaf, 18 november 2021. Geraadpleegd op 21 november 2021.
- ↑ a b Michiel Couzy, Bij1: vragen Sylvana Simons niet bedoeld als kritiek op politie. Het Parool (13 februari 2019). Geraadpleegd op 7 september 2020.
- ↑ "Amsterdamse raad neemt afstand van Simons in debat over politiegeweld bij bankgebouw", NH Nieuws, 13 februari 2019. Geraadpleegd op 28 november 2021.
- ↑ a b Paul Vugts, Dit gebeurde er bij de 'suïcide by cop' in 2004. Het Parool (7 februari 2019). Geraadpleegd op 7 september 2020.
- ↑ Johnas van Lammeren, Debat over mogelijk politiegeweld. Partij voor de Dieren (18 februari 2019). Geraadpleegd op 25 december 2022. “Dat mijn woordkeuze onjuist was en als kwetsend kan worden ervaren, spijt me zeer. Mijn woordkeus droeg ook niet bij aan de inhoud van mijn betoog. Ik bied mijn excuses aan aan ieder die mijn woordkeus als kwetsend en/of ongepast heeft ervaren, in het bijzonder aan Sylvana Simons.”
- ↑ Johnas van Lammeren (PvdD) biedt Sylvana Simons excuses aan. AT5 (18 februari 2021). Geraadpleegd op 3 april 2021. “(...) schrijft Van Lammeren op de website van de Partij voor de Dieren nu dat hij vindt dat hij andere woorden had moeten kiezen om zijn punt te maken.”
- ↑ Ruben Koops, Waarom liet het beste raadslid van de stad zich zo gaan?. Het Parool (23 februari 2019). Geraadpleegd op 25 december 2022.
- ↑ Fractievoorzitter PvdD Amsterdam zegt sorry tegen Sylvana Simons. RTL Nieuws (18 februari 2019). Geraadpleegd op 25 december 2022. “Van Lammeren vond de uitspraken van Simons erg kwalijk. Dat vindt hij nog steeds, maar hij had het woord 'nederig' niet moeten gebruiken, laat hij nu weten.”
- ↑ "Gemeente stopt met beboeten op straat slapende daklozen", Het Parool, 19 december 2019. Geraadpleegd op 28 november 2021.
- ↑ Muller, Mike, "Gemeente Amsterdam geeft 'witte privilege'-trainingen aan ambtenaren", De Telegraaf, 22 oktober 2021. Geraadpleegd op 2 december 2021.
- ↑ a b Couzy, Michiel, "Sylvana Simons wist met één zetel de agenda te beïnvloeden", Het Parool, 1 november 2020. Geraadpleegd op 3 december 2021.
- ↑ "Stop racisme en stop het politiegeweld, dat is waar dit allemaal over gaat". KRO-NCRV (2 juni 2020). Geraadpleegd op 16 januari 2022.
- ↑ Sylvana Simons doet oproep omtrent Black Lives Matter-beweging. RTL Nieuws (2 juni 2020). Geraadpleegd op 7 september 2020.
- ↑ Sylvana Simons krijgt Ribbius Peletier-penning. Het Parool (5 maart 2021). Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ Chris Aalberts, BIJ1 gaat onbeschroomd de verkiezingen in. Maakt de partij een kans?. De Kanttekening (3 maart 2020). Geraadpleegd op 7 september 2020.
- ↑ Ruben Koops, Quinsy Gario wil Tweede Kamer in namens Bij1. Het Parool (4 september 2020). Geraadpleegd op 8 september 2020.
- ↑ "Bij1 doet nieuwe gooi naar Kamerzetel", AT5, 25 januari 2020. Geraadpleegd op 1 december 2021.
- ↑ Kandidaten Tweede Kamer. BIJ1. Gearchiveerd op 1 november 2020. Geraadpleegd op 31 oktober 2020.
- ↑ Sylvana Simons stapt uit raad Amsterdam, richt zich op Tweede Kamerverkiezingen. Nederlandse Omroep Stichting (NOS) (31 oktober 2020). Geraadpleegd op 1 november 2020.
- ↑ "Sylvana Simons geeft zetel in gemeenteraad Amsterdam op", AD, 31 oktober 2020. Geraadpleegd op 2 december 2021.
- ↑ ANP, Sylvana Simons geeft zetel in gemeenteraad Amsterdam op. Het Parool (31 oktober 2020). Geraadpleegd op 5 november 2020.
- ↑ Michiel Couzy, Sylvana Simons wist met één zetel de agenda te beïnvloeden. Het Parool (1 november 2020). Geraadpleegd op 1 november 2020.
- ↑ "BIJ1 van Simons wil met 'linkse, groene' koers in Tweede Kamer", Leeuwarder Courant, 14 november 2020. Geraadpleegd op 3 december 2021.
- ↑ Verkiezingen - Tweede Kamer 17 maart 2021. verkiezingsuitslagen.nl. Geraadpleegd op 3 april 2021.
- ↑ Rubio, Ilah, "Kleurrijk feestje voor Sylvana Simons", AD, 31 maart 2021. Geraadpleegd op 11 december 2021.
- ↑ Lammers, Esther, "Sylvana Simons kan zomaar een Kamerzetel bemachtigen met Black Lives Matter: 'In Den Haag worden de messen al geslepen'", Trouw, 12 maart 2021. Geraadpleegd op 6 december 2021.
- ↑ Korteweg, Ariejan, "Sylvana Simons zetelt in het voormalige ministerie van Koloniën: een zeldzaam bondige geschiedenisles", de Volkskrant, 14 april 2021. Geraadpleegd op 11 december 2021.
- ↑ "Het kleinefractieberaad: 'kleintjes' in Kamer werken samen om meer te bereiken", RTL Nieuws, 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 11 december 2021.
- ↑ a b Keultjes, Hanneke; Klaassen, Niels, Sylvana Simons ontpopte zich als de felste tegenstander van het coronabeleid: 'Lockdown? We hebben nog helemaal geen pijn geleden'. Het Parool (17 december 2021). Geraadpleegd op 22 december 2021.
- ↑ "Rutte vindt motie BIJ1 over coronastrategie 'onbeschaafd'", Nederlands Dagblad, 14 juli 2021. Geraadpleegd op 22 december 2021.
- ↑ "Kamer wil weten hoe een constitutioneel hof opgericht kan worden", Leidsch Dagblad, 2 november 2021. Geraadpleegd op 22 december 2021.
- ↑ Julen, Jeannine, "Hoe radicale gelijkwaardigheid het politiek leiderschap van Sylvana Simons in de weg zat", Trouw, 25 juli 2023. Geraadpleegd op 12 augustus 2023.
- ↑ "Enquêtecommissie zoekt nog twee jaar naar de waarheid rond fraudebeleid", FD, 3 februari 2022. Geraadpleegd op 20 februari 2022.
- ↑ "Kamerleden Leijten en Simons botsen over racismetweets", AD, 29 oktober 2021. Geraadpleegd op 10 december 2022.
- ↑ "Kamervoorzitter in brief aan Simons: regels gelden voor iedereen", NOS, 10 december 2021. Geraadpleegd op 22 december 2021.
- ↑ "Yesilgöz botst fel met Simons over nasleep Sint-intocht Staphorst", NOS, 22 november 2022. Geraadpleegd op 10 december 2022.
- ↑ Ook Sylvana Simons (Bij1) verlaat Haagse politiek. NOS (24 juli 2023). Geraadpleegd op 24 juli 2023.
- ↑ Niemantsverdriet, Thijs, Bij1 verdwijnt uit Amsterdam, de twee raadsleden splitsen zich per direct af: ‘toxische, structureel onveilige sfeer’. NRC (17 juli 2023). Geraadpleegd op 24 juli 2023.
- ↑ Linnemann, Esma, Sylvana Simons wil geen lijsttrekker Bij1 meer zijn, ‘ziet uit naar rust’. de Volkskrant (24 juli 2023). Geraadpleegd op 24 juli 2023.
- ↑ "Rotterdammer Edson Olf volgt Simons op als lijsttrekker Bij1", NOS Nieuws, 16 september 2023. Geraadpleegd op 7 oktober 2023.
- ↑ Helberg, Glenn, Sylvana Simons over eenzaamheid, woede en de dood van haar ex. The Therapist - Benelux. Viceland. Gearchiveerd op 21 november 2021. Geraadpleegd op 21 november 2021.
- ↑ "Zoektocht naar de ideale woning", Dagblad van het Noorden, 22 november 2001.
- ↑ ""Je moet in jezelf geloven"", De Telegraaf, 23 oktober 2005, pp. 11.
- ↑ Snoeijen, Monique, "Sylvana met boeken: ik ben een doorsnee lezer", NRC Handelsblad, 3 april 2004, pp. 53.
- ↑ Scheulderman, Antoinnette, "Sylvana Simons: In eeuwige trouw heb ik nooit geloofd", Algemeen Dagblad, 19 oktober 2004, pp. 15.
- ↑ "Sylvana is polygaam", Trouw, 25 april 2006. Geraadpleegd op 15 september 2021.
- ↑ Albers, Matthijs, "Alleen ben ik ook erg happy", Algemeen Dagblad, 22 september 2012, pp. 28.
- ↑ "Sylvana Simons berispt om woonplicht", De Telegraaf, 17 oktober 2018, pp. 4.
- ↑ #74 - Sylvana Simons recenseert New Female Leaders. Miss Podcast (12 mei 2020). Geraadpleegd op 23 januari 2022.
- ↑ "De Zwoele Stad: Lize Korpershoek en Sylvana Simons over seks en taboes doorbreken", AT5, 10 augustus 2022. Geraadpleegd op 2 september 2022.
- ↑ Van der Molen, Michelle, Sylvana Simons heeft long covid én reuma: 'De pijn is soms ondraaglijk'. Linda (15 maart 2023). Geraadpleegd op 25 maart 2023.
- ↑ Sylvana Simons scoort gastrol in Fashion Planet, De Telegraaf, 6 maart 2014 (gearchiveerd)
- ↑ "Diversiteitsprijzen voor Splinter Chabot en NOS-podcast", NOS Nieuws, 9 mei 2022. Geraadpleegd op 4 november 2023.
- ↑ Black Achievement Awards uitgereikt: 'Belangrijk podium voor mensen van kleur'. NOS Nieuws (31 oktober 2023). Geraadpleegd op 4 november 2023.
- ↑ Marcel Wiegman, Sylvana Simons krijgt speciale prijs Black Achievement Month: ‘Ze heeft haar nek uitgestoken’ . Het Parool (30 oktober 2023). Geraadpleegd op 4 november 2023.
