De TT Assen 1953 was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1953. De races werden verreden op zaterdag 27 juni op Circuit van Drenthe vlak bij Assen. In deze Grand Prix bracht men vier klassen aan de start: 500 cc, 350 cc, 250 cc en 125 cc.
Na zijn val in de TT van Man won Geoff Duke nu wel de 500cc-race met zijn Gilera 500 4C. Enrico Lorenzetti won de eerste 350cc-race voor Moto Guzzi, met de Monocilindrica 350, die zich nog in het ontwikkelingsstadium bevond en niet meer was dan een 317cc-Moto Guzzi Gambalunghino. Werner Haas legde de basis voor twee wereldtitels door zowel de 125cc- als de 250cc-klasse te winnen. Er waren twaalf podiumplaatsen te vergeven, die werden verdeeld onder slechts zes coureurs: 1x Geoff duke en Enrico Lorenzetti, 2x Werner Haas, Fergus Anderson en Ken Kavanagh en 3x Reg Armstrong.
Geoff Duke profiteerde optimaal van het lange stratencircuit in Drenthe. Op korte circuits waren de Nortons nog steeds moeilijk te verslaan, maar in Assen werden Duke en teamgenoot Reg Armstrong met hun Gilera viercilinders eerste en tweede, voor Ken Kavanagh met de Norton Manx. Bill Doran trad weer aan met de AJS E95 "Porcupine", maar werd op ruim negen minuten gereden, wat op het oude Circuit van Drenthe nog net geen ronde was. Fergus Anderson en Enrico Lorenzetti konden met de nieuwe Moto Guzzi Quattro Cilindri geen indruk maken: ze vielen allebei uit. Walter Zeller werd met de BMW RS 53 weliswaar zevende, maar met een ronde achterstand. BMW nam het WK dan ook niet zo serieus: de RS 53 was bedoeld als productieracer. MV Agusta was afwezig in de 500cc-klasse: het had zich na de dood van Les Graham teruggetrokken. De 500cc-race was overigens een slijtageslag: van de 41 starters haalden slechts 13 de finish. Onder de uitvallers waren grote namen, naast Anderson en Lorenzetti ook de Gilera-rijders Dickie Dale, Alfredo Milani en Umberto Masetti, de AJS-rijder Rod Coleman en Ray Amm, die met zijn Norton de snelste ronde had gereden.
(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)
Enrico Lorenzetti was niet aan de start gekomen in de TT van Man, waar Fergus Anderson met de nieuwe Monocilindrica 350 op bijna drie minuten was gereden. In Assen versloeg Lorenzetti de Britse Norton Manx en AJS 7R voor het eerst: hij won voor Ray Amm en Ken Kavanagh.
(Slechts acht coureurs hadden al punten gescoord)
Werner Haas was met de NSU Rennmax in de TT van Man weliswaar tweede geworden achter Fergus Anderson met de Moto Guzzi Bialbero 250, maar nu versloeg hij Anderson. Reg Armstrong werd met zijn NSU derde.
(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)
Hoewel MV Agusta zich na het overlijden van Les Graham uit de 500cc-klasse had teruggetrokken, zette het wel een tamelijk volledig team in in de 125cc-klasse. Carlo Ubbiali en Cecil Sandford waren met hun MV Agusta 125 Bialbero's echter niet snel genoeg voor de NSU Rennfox van Werner Haas.
(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)
Bronnen, noten en/of referenties
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten