Tithonien

Systeem	Serie	Etage	Ouderdom (Ma)
Krijt	Vroeg	Berriasien	Jonger
Jura	Boven	Tithonien	145,0–152,1
		Kimmeridgien	152,1–157,3
		Oxfordien	157,3–163,5
	Midden	Callovien	163,5–166,1
		Bathonien	166,1–168,3
		Bajocien	168,3–170,3
		Aalenien	170,3–174,1
	Onder	Toarcien	174,1–182,7
		Pliensbachien	182,7–190,8
		Sinemurien	190,8–199,3
		Hettangien	199,3–201,3
Trias	Boven	Rhaetien	Ouder
Indeling van het Jura volgens de ICS^[1]

Het geologisch tijdperk Tithonien (Vlaanderen: Tithoniaan) is de jongste tijdsnede in het Laat-Jura. Het Tithonien, of Tithoon, duurde van 152,1 ± 0,9 tot 145,0 ± 0,8 Ma.^[2] Het volgt na/op het Kimmeridgien en na het Tithonien komt het Berriasien in het Onder-Krijt.

Het Tithonien was oorspronkelijk een etage uit de stratigrafie van Zuid-Europa, die overeenkwam met het Volgien van Noord-Europa en het Portlandian en Onder-Purbeckian van Engeland. Tegenwoordig wordt de naam Tithonien in de stratigafie van heel Europa gebruikt en is dan de top van het chronostratigrafische systeem Jura.

Naamgeving

Het Tithonien is in 1865 door de Duitse paleontoloog Albert Oppel genoemd naar Tithonos, die in de Griekse mythologie de zoon was van koning Laomedon van Troje. Tithonos werd verliefd op Eos, de Griekse godin van de dageraad. Omdat het Tithonien het laatste Jurassische tijdvak is, is het de "dageraad" van het Krijt.

De basis van het Tithonien wordt gedefinieerd door het eerste voorkomen van de ammoniet Hybonoticeras hybonotum, het eerste voorkomen van Gravesia genus en het begin van de magnetische chronozone M22An. De top wordt gedefinieerd door het eerste voorkomen van de ammoniet Berriasella jacobi.