Naar inhoud springen

Tommy Ho

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tommy Ho
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Winter Haven, Verenigde Staten
Geboortedatum 17 juni 1973
Lengte 1,83 m
Gewicht 77 kg
Profdebuut 1988
Met pensioen 1997
Slaghand links
Totaal prijzengeld 793.819 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 36–66
Titels 0
Hoogste positie 85e (26 juni 1995)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1995)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1995)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1992)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 57–40
Titels 4
Hoogste positie 13e (8 januari 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Halve finale (1995)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1991, 1992)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Tommy Ho (Winter Haven, 17 juni 1973) is een voormalig tennisspeler uit de Verenigde Staten die tussen 1988 en 1997 actief was in het professionele circuit. Ho was voornamelijk succesvol in het herendubbeltennis waarin hij vier ATP-toernooien op zijn naam schreef en in nog eens drie finales stond.

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales heren dubbel
1. 23 oktober 1994 Vlag van China ATP Beijing Tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Kent Kinnear Vlag van Zuid-Afrika David Adams
Vlag van Rusland Andrej Olchovski
7–6, 6–3 Details
2. 12 maart 1995 Vlag van Verenigde Staten ATP Indian Wells Hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Brett Steven Vlag van Zuid-Afrika Gary Muller
Vlag van Zuid-Afrika Piet Norval
6–4, 7–6 Details
3. 23 april 1995 Vlag van Hongkong ATP Hong Kong Hardcourt Vlag van Australië Mark Philippoussis Vlag van Australië John Fitzgerald
Vlag van Zweden Anders Järryd
6–1, 6–7, 7–6 Details
4. 22 oktober 1995 Vlag van China ATP Beijing Tapijt (i) Vlag van Canada Sébastien Lareau Vlag van België Dick Norman
Vlag van Nederland Fernon Wibier
7–6, 7–6 Details
Verloren finales heren dubbel
1. 19 februari 1995 Vlag van Verenigde Staten ATP Memphis Hardcourt (i) Vlag van Nieuw-Zeeland Brett Steven Vlag van Verenigde Staten Jared Palmer
Vlag van Verenigde Staten Richey Reneberg
6–4, 6–7, 1–6 Details
2. 12 november 1995 Vlag van Rusland ATP Moskou Tapijt (i) Vlag van Nieuw-Zeeland Brett Steven Vlag van Zimbabwe Byron Black
Vlag van Verenigde Staten Jared Palmer
4–6, 6–3, 3–6 Details
3. 7 januari 1996 Vlag van Australië ATP Adelaide Hardcourt Vlag van Zweden Jonas Björkman Vlag van Australië Todd Woodbridge
Vlag van Australië Mark Woodforde
5–7, 6–7 Details

Prestatietabel

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Prestatietabel grand slam, enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1988 1990 1992 1993 1994 1995 1997
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 3R 1R 1R 1R

Prestatietabel grand slam, dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1991 1992 1993 1995 1996
Vlag van Australië Australian Open 2R 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros HF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 1R

Tijdens het toernooi van Wimbledon in 1995 maakte Ho deel uit van de kortste partij uit de Wimbledongeschiedenis. In de 2e ronde stonden Ho en Brett Stevens tegenover Cristian Brandi en Marcos Ondruska. Stevens serveerde voor het eerste punt. De return volgde en Ho probeerde de bal te halen maar blesseerde daarbij zijn rug. Dit was meteen het einde van de wedstrijd na 2 slagen in vijf seconden.

[bewerken | brontekst bewerken]