Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap voetbal 1938

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschap voetbal 1938
1938 FIFA World Cup
Officieel poster
Officieel poster
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 4 juni – 19 juni 1938
Teams 15 (van 4 confederaties)
Stadions 10 (in 10 gaststeden)
Winnaar Vlag van Italië (1861-1946) Italië (2e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 18
Doelpunten 84  (4,67 per wedstrijd)
Toeschouwers 483.000  (26.833 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Brazilië (1889-1960) Leônidas
Beste speler Vlag van Brazilië (1889-1960) Leônidas
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1938 was de derde editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Frankrijk was dat jaar gastheer van de eindronde, zoals twee jaar eerder, op 15 augustus 1936, was besloten tijdens een FIFA-congres in Berlijn. Tot teleurstelling van Zuid-Amerika werd opnieuw een Europese locatie gekozen, terwijl Argentinië zich kandidaat had gesteld. Er wordt aangenomen, dat de keuze voor Frankrijk (19 stemmen, tegen 4 stemmen voor Argentinië en 0 stemmen voor nazi-Duitsland) een gevolg was van enerzijds de politieke onrust in diverse Zuid-Amerikaanse landen, als anderzijds de lage animo van Europese landen om af te reizen naar Argentinië. Als gevolg van deze beslissing van de FIFA trokken Argentinië en Uruguay zich definitief terug uit de kwalificatie voor het toernooi.

Aan de voorrondes deden 27 landen mee, waaronder vier debutanten. Spanje trok zich terug vanwege de Burgeroorlog in eigen land. De loting voor de eindronde werd verricht op 5 maart 1938 in Parijs. Het toernooi zelf begon op 4 juni en eindigde vijftien dagen later, op 19 juni 1938.

De plaats van Oostenrijk viel vrij door de Anschluss, daar de Engelse bond de uitnodiging voor deelname resoluut afwees en de FIFA de nummer twee van de kwalificatiepoule, Letland, de vrije plek niet wilde gunnen. Zweden plaatste zich voor de kwartfinale zonder een wedstrijd te spelen.

Zie het artikel WK voetbal 1938 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1938)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1938)
Beste
prestatie
Vlag van Italië Italië Europa Titelverdediger 2e 2 1934 1934 1 Kampioen
Vlag van Frankrijk Frankrijk Europa Gastland 3e 3 1930 1934 0 Eerste ronde
Vlag van nazi-Duitsland Duitsland Europa Winnaar groep 1 2e 2 1934 1934 0 Derde
Vlag van Zweden Zweden Europa Tweede groep 1 2e 2 1934 1934 0 Kwartfinale
Vlag van Noorwegen Noorwegen Europa Winnaar groep 2 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Polen Polen Europa Winnaar groep 3 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Roemenië Roemenië Europa Winnaar groep 4 3e 3 1930 1934 0 Eerste ronde
Vlag van Zwitserland Zwitserland Europa Winnaar groep 5 2e 2 1934 1934 0 Kwartfinale
Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Hongarije Europa Winnaar groep 6 2e 2 1934 1934 0 Kwartfinale
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Europa Winnaar groep 7 2e 2 1934 1934 0 Tweede
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Europa Winnaar groep 8 2e 2 1934 1934 0 Vierde
Vlag van Nederland Nederland Europa Winnaar groep 9 2e 2 1934 1934 0 Eerste ronde
Vlag van België België Europa Tweede groep 9 3e 3 1930 1934 0 Eerste ronde
Vlag van Brazilië Brazilië CONMEBOL Winnaar groep 10 3e 3 1930 1934 0 Tweede
Vlag van Cuba Cuba Noord-Amerika Winnaar groep 11 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Nederland Nederlands-Indië Azië Winnaar groep 12 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.

Vooraf werd titelverdediger en Olympisch kampioen Italië gezien als de favoriet van het toernooi, outsiders waren vice-wereldkampioen Tsjecho-Slowakije, Hongarije en vooral Duitsland, dat in maart Oostenrijk annexeerde. Het team bestond uit vijf Oostenrijkers en zes Duitsers, opgelegd door de nazi's. Coach Sepp Herberger moest een eenheid van dit team maken, een lastige opgave aangezien de Duitse tactiek verdedigend en fysiek was en de Oostenrijkse aanvallend en technisch. Buiten Europa kwam concurrentie uit Brazilië, dat in Leônidas een eerste, Braziliaanse vedette had.

Het WK speelde zich in een dreigende, politieke atmosfeer door de agressieve politiek van het Duitsland van Adolf Hitler en het Italië van Benito Mussolini, Oostenrijk was ingelijfd door Hitler en tijdens het WK was de wereld in de ban van de Sudeten-crisis, Duitsland wilde het Sudetenland inlijven van Tsjecho-Slowakije, dat gesteund werd door Frankrijk. Tijdens het toernooi werd het Duitse en Italiaanse team door het publiek vaak uitgejouwd en onheus bejegend.

Scheidsrechters

[bewerken | brontekst bewerken]

Dertien scheidsrechters werden voor de wedstrijden aangewezen. Tussen haakjes staat hoeveel wedstrijden zij mochten fluiten.

UEFA
Vlag van België Louis Baert (1)
Vlag van Italië (1861-1946) Rinaldo Barlassina (1)
Vlag van nazi-Duitsland Alois Beranek (1)
Vlag van nazi-Duitsland Alfred Birlem (1)
Vlag van Frankrijk Georges Capdeville (2)


Vlag van Frankrijk Roger Conrié (1)
Vlag van Zweden Ivan Eklind (2)
Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Pal von Hertzka (1)
Vlag van Tsjecho-Slowakije Augustin Krist (1)


Vlag van België John Langenus (2)
Vlag van Frankrijk Lucien Leclerq (2)
Vlag van Italië (1861-1946) Giuseppe Scarpi (1)
Vlag van Zwitserland Hans Wüthrich (2)

Colombes Parijs Le Havre Rijsel
Stade olympique Yves-du-Manoir Parc des Princes Stade Municipal Stade Victor Boucquey
Capaciteit: 60.000 Capaciteit: 48.712 Capaciteit: 22.000 Capaciteit: 15.000
Bordeaux Toulouse Reims Straatsburg
Parc Lescure Stade Chapou Stade Auguste-Delaune Stade de la Meinau
Capaciteit: 34.694 Capaciteit: 35.472 Capaciteit: 21.684 Capaciteit: 30.000
Antibes
Stade du Fort Carré
Capaciteit: 7.000
Marseille
Stade Vélodrome
Capaciteit: 48.000

Officieel was Lyon met het "Stade Gerland" ook aangewezen als speelstad tijdens het WK. Maar door de terugtrekking van Oostenrijk kwam het enige duel in Lyon tussen de Zweden en Oostenrijkers daardoor te vervallen.

Knock-outfase

[bewerken | brontekst bewerken]
Achtste finale Kwartfinale Halve finale Finale
5 juni – Marseille            
 Vlag van Italië (1861-1946) Italië  2
12 juni – Parijs
 Vlag van Noorwegen Noorwegen  1  
 Vlag van Italië (1861-1946) Italië  3
5 juni – Parijs
   Vlag van Frankrijk Frankrijk  1  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  3
16 juni – Marseille
 Vlag van België België  1  
 Vlag van Italië (1861-1946) Italië  2
5 juni – Straatsburg
   Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  1  
 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  6
12 en 14 juni¹ – Bordeaux
 Vlag van Polen Polen  5  
 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  1, 2¹
5 juni – Le Havre
   Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije  1, 1¹  
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije  3
19 juni – Parijs
 Vlag van Nederland Nederland  0  
 Vlag van Italië (1861-1946) Italië  4
5 juni – Reims
   Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Hongarije  2
 Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Hongarije  6
12 juni – Lille
 Vlag van Nederland Nederlands-Indië  0  
 Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Hongarije  2
4 en 9 juni¹ – Parijs
   Vlag van Zwitserland Zwitserland  0  
 Vlag van Zwitserland Zwitserland  1, 4 ¹
16 juni – Parijs
 Vlag van nazi-Duitsland Duitsland  1, 2 ¹  
 Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Hongarije  5
5 juni – Lyon
   Vlag van Zweden Zweden  1   Derde plaats
 Vlag van Zweden Zweden  – ²
12 juni – Antibes 19 juni – Bordeaux
 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk  – ²  
 Vlag van Zweden Zweden  8  Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  4
5 en 9 juni¹ – Toulouse
   Vlag van Cuba Cuba  0    Vlag van Zweden Zweden  2
 Vlag van Cuba Cuba  3, 2¹
 Vlag van Roemenië Roemenië  3, 1¹  

¹ Replaywedstrijden
² Oostenrijk kon niet aan het toernooi deelnemen vanwege de Anschluss op 13 maart 1938.

De wedstrijd Tsjecho-Slowakije - Nederland in Le Havre.

Duitsland - Zwitserland

[bewerken | brontekst bewerken]

In de openingswedstrijd van het toernooi bleek het haastig gecombineerde team van Duitsers en Oostenrijkers nog niet ingespeeld en speelde het met 1-1 gelijk tegen Zwitserland. Zwitserland speelde gelijk door een doelpunt van de bebrilde André Abegglen, ook al succesvol in het vorige WK (drie goals). Het publiek was op de hand van de Zwitsers vanwege de oorlogsdreiging van het nazi-regieme en bekogelde de Duits-Oostenrijkse ploeg met flessen. In de replay werd met name de verdediging omgezet en nam de ploeg een veilige 2-0 voorsprong, maar na de aansluittreffer van de Zwitsers vlak voor rust liepen de Zwitsers in de tweede helft over de Duitsers heen: 4-2, Abeggelen scoorde twee maal. De Oostenrijkers kregen met name van coach Sepp Herberger de schuld, zij zouden express verloren hebben.[1] Het zou nog tot 2018 duren, voordat Duitsland weer in de eerste ronde werd uitgeschakeld op een WK. Zwitserland werd nota bene door een Oostenrijker geleid, Karl Rappan was de uitvinder van het defensieve "grendel"systeem, de voorloper van het Italiaanse "catenaccio", waarbij de tegenstander werd opgewacht om vervolgens met snelle tegenaanvallen toe te slaan.[2]


4 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 1 (n.v.) Vlag van nazi-Duitsland Duitsland Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 27.162
Scheidsrechter: Vlag van België John Langenus (BEL)
Abegglen Goal 43' verslag (FIFA)
verslag
Goal 29' Gauchel
Replay
9 juni 1938
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+1)
Duitsland Vlag van nazi-Duitsland 2 – 4 Vlag van Zwitserland Zwitserland Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 20.265
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Ivan Eklind (SWE)
Hahnemann Goal 8'
Lörtscher Goal 22' (e.d.)
verslag (FIFA)
verslag
Goal 42' Walaschek
Goal 64' Bickel
Goal 75'Goal 78' Abegglen

Hongarije - Nederlands Indië

[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlands-Indië was de vreemde eend op dit WK, het door Nederland gekoloniseerde eilandenrijk speelde de afgelopen jaren nauwelijks wedstrijden en plaatste zich, omdat zowel Japan en de Verengde Staten zich terugtrokken. De ploeg bereidde zich voor in Nederland (waar oorspronkelijk ook de beslissingswedstrijd tegen de Verenigde Staten gespeeld zou worden) bij de Haagse club HBS. In de openingswedstrijd nam Hongarije na een half uur een snelle 4-0 voorsprong om vervolgens de wedstrijd rustig uit te spelen: 6-0.[3] Na het WK zou de ploeg nog een officieuze interland spelen tegen het moederland (9-2),[4] Vlak daarna brak de oorlog uit en Nederlands-Indië zou nooit meer een interland spelen, zeker nadat het land onder de naam Indonesië onafhankelijk werd.


5 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Hongarije Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 6 – 0 Vlag van Nederland Nederlands-Indië Vélodrome Municipal, Reims
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Roger Conrié (FRA)
Kohut Goal 14'
Toldi Goal 16'
Sárosi Goal 25'Goal 88'
Zsengellér Goal 30'Goal 67'
verslag (FIFA)
verslag

Oostenrijk - Zweden

[bewerken | brontekst bewerken]

Zweden plaatste zch automatisch vor de kwartfiales, aangezien Oostenrijk drie maanden voor het toernooi ophield te bestaan door de Duitse annexatie van het land. (Anschluss)


5 juni 1938
«onderlinge duels»
Zweden Vlag van Zweden Walk-over Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Stade de Gerland, Lyon
verslag

Roemenië - Cuba

[bewerken | brontekst bewerken]

Cuba had zich ook geplaatst voor het WK door terugtrekking van bjna alle Noord-en Zuid-Amerikaanse landen en had net als Nederland-Indië nauwelijks ervaring in het spelen van wedstrijden, niemand van het team was ooit in het buitenland geweest. Tegenstander Roemenië, ook geplaatst door een terugtrekking (Egypte), nam twee maal een voorsprong, maar de Cubanen dwongen een verlenging af en namen in die verlenging via Iuliu Baratky een 3-2 voorsprong. Een grote verrassing dreigde, maar drie minuten voor tijd maakten de Roemenen gelijk: 3-3. Voor de replay passeerde de Cubaanse coach de toch uitblinkende doelman Benito Carvajales voor de onervaren Juan Ayra, Carvajales voorspelde daarop dat Roemenië de eerste helft op de voorsprong zou komen waarna in de tweede helft Cuba met 2-1 zou winnen. De volledige voorspelling zou uitkomen, Oliveira scoorde in de 57e minuut het winnende doelpunt, Ayra verichtte veel reddingen en de sensatie was compleet.[5]


5 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Cuba Vlag van Cuba 3 – 3 (n.v.) Vlag van Roemenië Roemenië Stade Chapou, Toulouse
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Vlag van Italië (1861-1946) Giuseppe Scarpi (ITA)
SocorroGoal 44'
FernándezGoal 87'
Tuñas Goal 117'
verslag (FIFA)
verslag
Goal 35' Bindea
Goal 88' Baratky
Goal 105' Dobay
Replay
9 juni 1938
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+1)
Cuba Vlag van Cuba 2 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Stade Chapou, Toulouse
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Vlag van nazi-Duitsland Alfred Birlem (GER)
Socorro Goal 51'
Oliveira Goal 57'
verslag (FIFA)
verslag
Goal 35' Dobay

Frankrijk - België

[bewerken | brontekst bewerken]

Raymond Braine, de beroemste Belgische speler van het interbellum maakte eindelijk zijn debuut op een WK. In 1930 mocht hij niet mee, omdat hij een café uitbaatte, in 1934 omdat hij als prof speelde in Sparta Praag[6] en hij zich weigerde te naturaliseren als Tsjech.[7] In 1938 speelde hij weer voor Beerschot en stond met zeven clubgenoten in het Belgisch team. Veel mocht het niet baten, België deed niet echt onder voor het thuisland, maar leed een regelmatige 3-1 nederlaag.[8]


5 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 1 Vlag van België België Stade Olympique de Colombes, Parijs
Toeschouwers: 30.454
Scheidsrechter: Vlag van Zwitserland Hans Wuthrich (SUI)
Veinante Goal 1'
Nicolas Goal 16'Goal 69'
verslag (FIFA)
verslag
Goal 38' Isemborghs

Italië - Noorwegen

[bewerken | brontekst bewerken]

Net als Duitsland kon het oorlogzuchtige Italië op weinig sympathie rekenen bij het thuispubliek, de ploeg werd de hele wedstrijd uitgejouwd. Tegen het onberekenbare Noorwegen nam de ploeg al na twee minuten een 1-0 voorsprong, maar de regerende Wereldkampioen kon niet de beslissing forceren. Vlak voor tijd zorgde Arne Brustad voor de gelijkmaker, om onduidelijke redenen werd een tweede treffer afgekeurd.[9] In de verlenging zorgde Silvio Piola vrij snel voor de bevrijdende 2-1, na de wedstrijd werden de Italiaanse spelers met taxi's naar hun hotel gebracht om de boze Franse supporters te vermijden.[10]


5 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië (1861-1946) 2 – 1 (n.v.) Vlag van Noorwegen Noorwegen Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 19.000
Scheidsrechter: Vlag van nazi-Duitsland Alois Beranek (GER)
Ferraris Goal 2'
Piola Goal 94'
verslag (FIFA)
verslag
Goal 83' Brustad

Brazilië - Polen

[bewerken | brontekst bewerken]

Brazilië nam voor de derde achtereenvolgende keer mee aan het WK, maar na twee beroerde campagnes had Brazilië een logische selectie, waardoor het onbekende, verre land een serieuze kanshebber was. Tegenstander Polen nam voor de eerste keer deel aan het toernooi, versloeg Joegoslavië in de voorronde, maar kon pas een week voor de wedstrijd beginnen aan de voorbereidingen aangezien de Poolse competitie toen pas stopte en de Poolse clubteams hun internationals niet afstonden. Het werd een uiterste levendige wedstrijd, Brazilië onderstreepte zijn favorietenrol door voor rust met 3-1 voor te staan. De omslag kwam toen het begon te regenen, de Brazilianen konden hier niet mee opschieten en gleden constant uit. Na rust profiteerde Ernest Wilimowski hiervan door twee keer te scoren: 3-3. Toen het stopte met regenen had Brazilië weer grip op de wedstrijd en nam in de 71e minuut weer de leiding door een doelpunt van José Perácio, maar vlak voor tijd scoorde Wilimowski zijn derde: 4-4. In de verlenging nam Leônidas, de eerste echte Braziliaanse ster het initiatief en scoorde in de eerste verlenging zijn tweede en derde doelpunt. Hij speelde lange tijd zonder schoenen door de weersomstandigheden en de eerste werd blootvoets gemaakt, maar toch goed gekeurd. De Polen gaven nog steeds niet op en Wilimowski scoorde zijn vierde, vlak daarna schoot Polen nog op de lat. De Brazilianen waren ternauwernood door en verscheidene clubs probeerden Willimowski te contracteren, die na de wedstrijd in een dronken bui bijna drie contracten ondertekende. Tijdens de tweede wereldoorlog werd Wilimowski door de nazi's beschowd als Volksduitser en speelde daardoor in de oorlog mee met de Duitse ploeg. In Polen werd hij gezien als verrader en kon niet voor zijn land spelen, hij speelde nog voor verschillende Duitse ploegen, maar werd niet geselecteerd voor het winnende Duitse team van 1954, zijn grootste teleurstelling.[11]


5 juni 1938
«onderlinge duels»
17:30 (UTC+1)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 6 − 5 (n.v.) Vlag van Polen Polen Stade de la Meinau, Straatsburg
Toeschouwers: 13.452
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Ivan Eklind (SWE)
Leônidas Goal 18'Goal 93'Goal 104'
Romeu Goal 25'
Perácio Goal 44'Goal 71'
verslag (FIFA)
verslag
Goal 23' (pen.) Scherfke
Goal 53'Goal 59'Goal 89'Goal 118' Wilimowski

Nederland - Tsjecho-Slowakije

[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland was in tegenstelling tot het vorige WK geen favoriet, het speelde zonder zijn beste speler Bep Bakhuys vanwege zijn profstatus. Nederland trof het niet met de loting, het speelde tegen Tsjecho-Slowakije, finalist van het vorige WK. Nederland begon goed en vooral de jonge Bertus de Harder, die het de Tsjechsche verdediging moeilijk maakte. Het leverde echter geen doelpunt op en ook deze wedstrijd moest verlengd worden, de vijfde van de zeven wedstrijden in de achtste finale. In de verlengingen raakte Nederland vermoeid en de Tsjechen sloegen in de tweede helft alsnog duidelijk toe: 3-0. Nederland had echter meer bereikt dan het team van 1934, toen al na 90 minuten werd verloren (Zwitserland). Bertus de Harder zou nauwelijks meer spelen voor het nationale team dankzij de oorlog en hij werd in 1944 geschorst door een beschuldiging dat hij was omgekocht voor een zak aardappelen tijdens de hongerwinter.[12] In 1955 maakte hij zijn rentree na vijtien jaar geen interlands gespeeld te hebben.[13]


5 juni 1938
«onderlinge duels»
18:30 (UTC+1)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 3 – 0 (n.v.) Vlag van Nederland Nederland Stade municipal, Le Havre
Toeschouwers: 11.000
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Lucien Leclerq (FRA)
Košťálek Goal 93'
Nejedlý Goal 111'
Zeman Goal 118'
verslag (FIFA)
verslag

- -

In tegenstelling tot het WK van 1934 plaatsten zes Europese landen zich voor de kwartfinales, vorig WK acht, de twee plaatsen werden ingenomen door Zuid-Amerika en Noord-Amerika. Italië, Tsjecho-Slowakije, Hongarije, Zweden en Zwitserland paatsten zich opnieuw voor de kwartfinales, de plaatsen van Oostenrijk, Duitsland en Spanje werden ingenomen door Brazilië, Frankrijk en Cuba.

Hongarije - Zwitserland

[bewerken | brontekst bewerken]

Zwitserland kon de stunt tegen Duitsland niet herhalen en leed een regelmatige 2-0 nederlaag tegen Hongarije. Vlak voor rust scoorde György Sárosi het eerste doelpunt, waarna Gyula Zsengellér in de 89e minuut het duel besliste: 2-0.


12 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 2 Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Hongarije Stade Victor Boucquey, Lille
Toeschouwers: 14.000
Scheidsrechter: Vlag van Italië (1861-1946) Rinaldo Barlassina (ITA)
verslag (FIFA)
verslag
Goal 40' Sárosi
Goal 89' Zsengellér

Zweden - Cuba

[bewerken | brontekst bewerken]

Drie dagen na de stunt tegen Roemenië moest Cuba weer aantreden tegen Zweden, dat niet hoefde te spelen door de annexatie van Oostenrijk. Net als Brazilië waren de Cubanen niet gewend in de regen te spelen. Al bij rust was de wedstrijd beslist: 4-0 met drie doelpunten van Gustav Wetterström. In de tweede helft hield Cuba de schade lang beperkt tot de laaste tien minuten, waarin nog vier doelpunten werden gescoord, Harry Andersson maakte ook drie punten in totaal. Het Cubaanse sprookje was afgelopen, Zweden bereikte de halve finales zonder zich in te spannen.


12 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 8 – 0 Vlag van Cuba Cuba Stade du Fort Carré, Antibes
Toeschouwers: 6.846
Scheidsrechter: Vlag van Tsjecho-Slowakije Augustin Krist (TCH)
H. Andersson Goal 9'Goal 81'Goal 90'
Wetterström Goal 32'Goal 37'Goal 44'
Keller Goal 80'
Nyberg Goal 84'
verslag (FIFA)
verslag

Italië - Frankrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Beide teams zouden in het blauw aantreden, waarna de Italianen besloten in hun zwarte fascistenuniform aan te treden, wart dit tot ongenoegen van het publiek. In de negende minuut opende Gino Colaussi de score na een foute inschatting van de Franse doelman, binnen een minuut maakten de Fransen gelijk. In de tweede helft liep de wereldkampioen weg van Frankrijk door twee doelpunten van Piola en bereikte Italië na de ontsnapping tegen Noorwegen overtuigend de halve finale.


12 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 3 Vlag van Italië (1861-1946) Italië Stade Olympique de Colombes, Parijs
Toeschouwers: 58.455
Scheidsrechter: Vlag van België Louis Baert (BEL)
Heisserer Goal 10' verslag (FIFA)
verslag
Goal 9' Colaussi
Goal 51'Goal 72' Piola

Brazilië - Tsjecho-Slowakije

[bewerken | brontekst bewerken]

Het duel tussen Brazilië en Tsjecho-Slowakije werd beheerst door een overdaad aan venijnige overtredingen en het duel ging de geschiedenisboeken in als de "Slag van Bordeaux". Al voor rust werden drie spelers uit het veld gestuurd, een record dat in 2006 werd overtroffen tijdens de wedstrijd tussen Portugal en Nederland ("Slag van Neurenberg"), toen vier spelers uit het veld werden gestuurd. In de eerste helft maakte Leônidas de openingstreffer, later in de wedstrijd stapte ook hij uit het veld na een stevige tackle. Ook de Tsjechische doelpuntenmaker Oldřich Nejedlý haalde het einde van de wedstrijd niet, hij liep een gebroken been op. Doelman František Plánička liep een gebroken arm op, maar bleef in het doel staan, hij zou nooit meer een internationale wedstrijd spelen door deze blessure. Ook tijdens de verlengingen veranderde niets aan het scoreverloop en aard van de grimmige wedstrijd. Twee dagen later moesten de Tsjechen zes spelers vervangen, de Brazilianen negen, de wedstrijd was gelukkig veel rustiger dan de eerste. Na een 1-0 achterstand maakte de weer herstelde Leônidas de gelijkmaker, waarna Roberto het winnende doelpunt maakte.[14]


12 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 1 – 1 (n.v.) Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 22.021
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Pal von Hertzka (HUN)
Leônidas Goal 30' verslag (FIFA)
verslag
Goal 65' (pen.) Nejedlý
Replay
14 juni 1938
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+1)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 2 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 18.141
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Georges Capdeville (FRA)
Leônidas Goal 57'
Roberto Goal 62'[15]
verslag (FIFA)
verslag
Goal 25' Kopecký

Halve finales

[bewerken | brontekst bewerken]

In tegenstelling tot het vorige EK plaatste alleen Italië zich voor de halve finales, Tsjecho-Slowakije werd uitgeschakeld door Brazilië, Zweden en Hongarije namen de plaats in van Duitsland en Oostenrijk. Vorig WK kwamen alle have finalisten uit Europa, nu was er één land uit Zuid-Amerika.

Hongarije - Zweden

[bewerken | brontekst bewerken]

Zweden had op een makkelijke manier de halve finale gehaald na een bye door de invasie van Adolf Hitler in Oostenrijk en een 8-0 zege op het niet bepaald sterke Cuba en kwam al na één minuut op voorsprong tegen Hongarije door een doelpunt van Arne Nyberg. Nog voor rust stelde Hongarije orde op zake: 3-1 om de wedstrijd in de tweede helft uit te spelen: 5-1. Gyula Zsengellér scoorde twee goals en met een doelsaldo van dertien goals voor en één tegen bereikte Hongarije simpel de finale.


16 juni 1938
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+1)
Hongarije Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 5 – 1 Vlag van Zweden Zweden Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 14.800
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Lucien Leclerq (FRA)
Jacobsson Goal 19' (e.d.)
Titkos Goal 37'
Zsengellér Goal 39'Goal 85'
Sárosi Goal 65'
verslag (FIFA)
verslag
Goal 1' Nyberg

Italië - Brazilië

[bewerken | brontekst bewerken]

De route naar de halve finale plaats was voor Brazilie een zware beproeving met een verlenging tegen Polen (6-5) en twee duels tegen Tsjecho-Slowakije, waarvan de eerste wedstrijd een zware bevalling was met veel blessures ("de slag van Bordeaux"). Daarom besloot de Braziliaanse coach de sterspeler van het toernooi Leônidas te sparen voor een eventuele finale door een blessure, vliegtickets voor de finale in Parijs waren al geboekt.[16] Tegenstander was echter wereldkampioen Italië, dat nu zonder de hulp van Benito Mussolini op het WK in hun eigen land ook op eigen kunnen ver kwam in het toernooi ondanks stevige tegenstand in de twee eerste wedstrijden (Noorwegen en Frankrijk). Al in de eerste helft had Italië de overhand en beloonde zich in de tweede helft met treffers van Gino Coloussi en sterspeler Giuseppe Meazza. Een late treffer van Romeu kwam te laat om de Italianen te verontrusten en Leônidas zou niet een finale spelen.


16 juni 1938
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië (1861-1946) 2 – 1 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 33.000
Scheidsrechter: Vlag van Zwitserland Hans Wuthrich (SUI)
Colaussi Goal 51'
Meazza Goal 60' (pen.)
verslag (FIFA)
verslag
Goal 87' Romeu

Leônidas was weer fit genoeg om te spelen en kon nog steeds topscorer van het toernooi worden, hij stond voor de kleine finale op vijf treffers, evenveel als de Hongaar Zsengellér Zweden nam een 0-2 voorsprong, een aansluittreffer vlak voor rust van Romeu gaf de Brazilianen weer hoop. In de tweede helft zorgde Leônidas alsnog voor het verschil en naast de 4-2 zege op Zweden werd hij topscorer van het toernooi (Zsengellér zou in de finale niet scoren) en beste speler van het toernooi. Leônidas was de eerste grote Braziliaanse ster tijdens een WK en vergeten werd hij niet, ook na zijn dood.[17]


19 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 2 – 4 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Vlag van België John Langenus (BEL)
Jonasson Goal 28'
Nyberg Goal 38'
verslag (FIFA)
verslag
Goal 44' Romeu
Goal 63'Goal 74' Leônidas
Goal 80' Perácio
Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 1938 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

19 juni 1938
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
Hongarije Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 2 – 4 Vlag van Italië (1861-1946) Italië Stade Olympique de Colombes, Parijs
Toeschouwers: 45.124
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Georges Capdeville (FRA)
Titkos Goal 8'
Sárosi Goal 70'
verslag (FIFA)
verslag
Goal 6'Goal 35' Colaussi
Goal 16'Goal 82'[18] Piola


1938 Wereldkampioen

Italië
ITALIË
Tweede titel

Toernooiranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Land GW Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Italië (1861-1946) Italië 4 4 0 0 11 5 +6 8
2 Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Hongarije 4 3 0 1 15 5 +10 6
3 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië 4 2 1 1 12 10 +2 5
4 Vlag van Zweden Zweden 3 1 0 2 11 9 +2 2
Uitgeschakeld in de kwartfinale
5 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 2 1 1 0 4 1 +3 3
6 Vlag van Frankrijk Frankrijk 2 1 0 1 4 4 0 2
7 Vlag van Zwitserland Zwitserland 2 0 1 1 1 3 −2 1
8 Vlag van Cuba Cuba 2 0 1 1 3 11 −8 1
Uitgeschakeld in de eerste ronde
9 Vlag van Roemenië Roemenië 1 0 1 0 3 3 0 1
10 Vlag van nazi-Duitsland Duitsland 1 0 1 0 1 1 0 1
11 Vlag van Polen Polen 1 0 0 1 5 6 −1 0
12 Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 0 0 1 1 2 −1 0
13 Vlag van België België 1 0 0 1 1 3 −2 0
14 Vlag van Nederland Nederland 1 0 0 1 0 3 −3 0
15 Vlag van Nederland Nederlands-Indië 1 0 0 1 0 6 −6 0
Aantal wedstrijden 18
Totaal aantal doelpunten 84
Eigen doelpunten 1
Aantal uitsluitingen (rood) 4
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd 4,67
Toeschouwerstotaal 483.100
Toeschouwersgemiddelde 26.833

Doelpuntenmakers

[bewerken | brontekst bewerken]
7 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt
Eigen doelpunten

Na het kwa amusement en spektakel geslaagde WK zou het volgende toernooi in Duitsland of Latijns-Amerika (waarschijnlijk Argentinië) gehouden worden, maar de oorlogsdreiging was toen al voelbaar en in Spanje en China aantoonbaar. Binnen een jaar brak de tweede wereldoorlog uit, waarbij van de vijftien deelnemers alleen Zweden en Zwitserland niet betrokken waren. Tijdens het toernooi woedde de Sudeten-crisis tussen Duitsland en Tsjecho-Slowakije, waarna Duitsland eerst het Sudetengebied en in maart 1939 volledig Tsjechië veroverde. De tweede wereldoorlog brak uit, toen Duitsland Polen aanviel en onder andere Frankrijk Duitsland de oorlog verklaarde. Tijdens de oorlog viel Duitsland naast Frankrijk de neutrale landen Noorwegen, Nederland en België aan en werden Italië, Hongarije en Roemenië bondgenoten. Na de Japanse aanval op Pearl Harbour sloot Cuba zich aan bij de Verenigde Staten in de oorlog (zonder actief op te treden), werd Nederlands-Indië veroverd door Japan en tenslotte koos Brazilië de kant van de geallieerden en zond zelfs troepen in de oorlog in Europa. Het organiseren van een WK in 1946 kwam nog te vroeg, maar in hetzelfde jaar besloot de FIFA het WK in 1950 voor te zetten in Brazilië.

WK 1938 in beeld

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie 1938 FIFA World Cup van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.