Naar inhoud springen

Wimbledon 1914

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wimbledon Championships 1914
Editie 1914 (38e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie Worple Road
All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 22 juni - 4 juli
Auspiciën ILTF
Categorie grandslamtoernooi
Deelnemers 103MS, 52VS, 45MD, 20VD, 39X
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Australië Norman Brookes
Vrouwenenkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Dorothea Douglass-Chambers
Mannendubbel Vlag van Australië Norman Brookes
Vlag van Nieuw-Zeeland Anthony Wilding
Vrouwendubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Agnes Morton
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan
Gemengd dubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Ethel Larcombe
Vlag van Verenigd Koninkrijk James Cecil Parke
Vorige: 1913     Volgende: 1919
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 38e editie van het Britse grandslamtoernooi, Wimbledon 1914, werd gehouden van maandag 22 juni tot en met zaterdag 4 juli 1914. Voor de vrouwen was het de 31e editie van het Britse graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld op de toenmalige locatie aan de Worple Road bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

Zoals toen gebruikelijk was, speelden de spelers om de titelverdediger uit te dagen in de finale "challenge round". In het vrouwendubbel en gemengddubbel werd de challenge round niet toegepast.

Dorothea Douglass-Chambers won haar zevende titel in het enkelspel.

Belangrijkste uitslagen

[bewerken | brontekst bewerken]

Mannenenkelspel
Finale: Norman Brookes (Australië) won van Anthony Wilding (Nieuw-Zeeland) met 6–4, 6–4, 7–5 [1]

Vrouwenenkelspel
Finale: Dorothea Douglass-Chambers (Verenigd Koninkrijk) won van Ethel Larcombe (Verenigd Koninkrijk) 7–5, 6–4 [2]

Mannendubbelspel
Finale: Norman Brookes (Australië) en Anthony Wilding (Nieuw-Zeeland) wonnen van Herber Barrett (Verenigd Koninkrijk) en Charles Dixon (Verenigd Koninkrijk) 6–2, 6–4, 4–6, 6–2 [3]

Vrouwendubbelspel
Finale: Agnes Morton (Verenigd Koninkrijk) en Elizabeth Ryan (Verenigde Staten) wonnen van Edith Hannam (Verenigd Koninkrijk) en Ethel Larcombe (Verenigd Koninkrijk) met 6–1, 6–3 [4]

Gemengd dubbelspel
Finale: Ethel Larcombe (Verenigd Koninkrijk) en James Cecil Parke (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Marguerite Broquedis (Frankrijk) en Anthony Wilding (Nieuw-Zeeland) met 4–6, 6–4, 6–2 [5]

Een juniorentoernooi werd voor het eerst in 1947 gespeeld.