Koran

Niet te verwarren met: koran

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  Koran    (hulp, bestand)
• IPA: / koˈrɑn / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• Ko·ran

Woordherkomst en -opbouw

• van Arabisch  الْقُرْآن zn  (al qurʿān) "de lezing, wat opgelezen wordt", in de betekenis van ‘heilige schrift van de moslims’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1778

	enkelvoud	bezitsvorm	meervoud
naamwoord	Koran	Korans	-
verkleinwoord	-	-	-

Eigennaam

Koran m

1. (religie) (de tekst van) het heilig boek van de islam

Afgeleide begrippen

• koran
• Korangeleerde, Koranles, Koranschool, Koranspreuk, Korantekst, Koranvers, Koranvertaling

Verwante begrippen

• islam
• soera

Vertalingen

    1. (de tekst van) het heilig boek van de islam   

Arabisch: القران (ar) Baskisch: Koran (eu) Bulgaars: Коран (bg) m Chinees: 古兰经 (zh) Deens: Koranen (da), Koran (da) g Duits: Koran (de) m Engels: Qur'an (en) Esperanto: Korano (eo) Fins: Koraani (fi) Frans: Coran (fr) m, coran (fr) m Hebreeuws: הקוראן (he) Indonesisch: Alquran (id)

Italiaans: Corano (it) Japans: クルアーン (ja), コーラン (ja) Koreaans: 꾸란 (ko) Maleis: al-Quran (ms) Perzisch: قرآن (fa) Pools: koran (pl) Portugees: Corão (pt) m Roemeens: Coran (ro) o Sloveens: Koran (sl) m Spaans: Corán (es) m Zweeds: koranen (sv)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord Koran staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Indonesisch

Woordafbreking

• Ko·ran

Zelfstandig naamwoord

Koran

1. schrijfwijze voor Alquran "Koran"