capacitantie
Uiterlijk
- ca·pa·ci·tan·tie
- afgeleid van het Franse capacitance (met het achtervoegsel -antie)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | capacitantie | capacitanties |
verkleinwoord | capacitantietje | capacitantietjes |
de capacitantie v
- (natuurkunde) de impedantie van een condensator, een imaginair getal ter grootte van -1/ωC, waar ω de hoekfrequentie is en C de capaciteit
- Indien de capacitantie de inductantie opheft ontstaat er resonantie in de stroomkring.
impedantie
- Het woord 'capacitantie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.