chloor

Leenwoord uit het modern Latijn, in de betekenis van ‘chemisch element’ voor het eerst aangetroffen in 1846 ^[1]
Afkomstig van het Griekse χλωρος (chloros), dat is te vertalen als geelgroenig.

het chloor o

(scheikunde), (element) scheikundig element met symbool Cl en atoomnummer 17. Het is een geelgroen halogeen ,dat bij kamertemperatuur gasvormig is
- Rode ogen na een middagje zwembad worden veroorzaakt door urine, en niet door chloor, schreef Metro. En inderdaad, uit urine ontstaan chemische, irriterende stofjes. Maar: daarvoor heb je óók chloor nodig. Het eerste deel van de stelling klopt dus, het tweede deel niet. We beoordelen de stelling daarom als half waar.^[2]
▸ Veel andere hikers gebruikten de Sawyer Squeeze, waarmee je handmatig het vuile water door een filter moest persen. Andere opties voor waterfiltering zijn de Aquamira-chlorine-dioxine-druppels, of simpelweg chloor, waarvan alle bacteriën en microben blijkbaar doodgaan.^[3]

1.

chloor

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van chloren
- Ik chloor.
gebiedende wijs van chloren
- Chloor!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van chloren
- Chloor je?

Het woord chloor staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.^[4]