kolonie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kolonie    (hulp, bestand)
• IPA: /koˈloni/

Woordafbreking

• ko·lo·nie

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘nederzetting’ voor het eerst aangetroffen in 1614

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kolonie	koloniën kolonies
verkleinwoord	kolonietje	kolonietjes

Zelfstandig naamwoord

de kolonie v

1. een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk

   • Nederland heeft een groot aantal kolonies gehad. 

2. (biologie) een samenlevingsvorm van dieren

   • De kolonie bijen had onder de dakrand een bijenkorf aangelegd. 
   • Het gaat goed met de flamingostand in het Zwillbrocker Venn. De kolonie van de van oorsprong subtropische grote waadvogels telt dit jaar tussen de 40 en 50 exemplaren.  

Verwante begrippen

• nederzetting, volksplanting

Hyponiemen

   

Noorderkolonie Zuiderkolonie apenkolonie bacteriekolonie bedelaarskolonie broedkolonie ex-kolonie exploitatiekolonie gezondheidskolonie handelskolonie kinderkolonie kroonkolonie kunstenaarskolonie landbouwkolonie leprakolonie leprozenkolonie mierenkolonie oud-kolonie reigerkolonie strafkolonie termietenkolonie vakantiekolonie veenkolonie zwanenkolonie

Afgeleide begrippen

• koloniaal, kolonialist, koloniehuis, koloniehuisvesting, koloniespin, kolonist

Verwante begrippen

• koloniseren

Vertalingen

    1. een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk   

Afrikaans: kolonie (af) Engels: colony (en) Fries: koloanje (fy) Limburgs: landjsverzèjjing (li)

Papiaments: kolonia Pools: kolonia (pl) Spaans: colonia (es) v Tsjechisch: kolonie (cs) v

Gangbaarheid

• Het woord kolonie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kolonie" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

Woordafbreking

• ko·lo·nie

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Nederlands

Zelfstandig naamwoord

kolonie

1. kolonie; een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk
2. (biologie) kolonie; een samenlevingsvorm van dieren

Verwante begrippen

• kolonis

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /kɔlɔːnɪjɛ/

Woordafbreking

• ko·lo·nie

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse colonia

Zelfstandig naamwoord

kolonie v

1. kolonie; een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk
2. (biologie) kolonie; een samenlevingsvorm van dieren

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	kolonie	kolonie
genitief	kolonie	kolonií
datief	kolonii	koloniím
accusatief	kolonii	kolonie
vocatief	kolonie	kolonie
locatief	kolonii	koloniích
instrumentalis	kolonií	koloniemi

Afgeleide begrippen

• koloniál monbezield
• koloniální

Verwante begrippen

kolona v kolonialismus monbezield kolonista mbezield kolonizace v

kolonizační kolonizátor m kolonizování o kolonizovat imperfectief / perfectief

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.