minuskel
Uiterlijk
- mi·nus·kel
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘kleine letter’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1867 [1] [2][3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | minuskel | minuskels |
verkleinwoord | - | - |
de minuskel m
- (typografie) kleine letter
- bijbelhandschrift in kleine letters
- Het woord minuskel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "minuskel" herkend door:
25 % | van de Nederlanders; |
27 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "minuskel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ minuskel op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be