Hopp til innhald

Coffinitt

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Coffinitt

Bekblende og coffinitt i ein prøve frå ei tsjekkisk gruve
Generelt
KategoriNesosilikat
Kjemisk formelU(SiO4)1-x(OH)4x
Strunz-klassifisering09.AD.30
KrystallsymmetriTetragonal 4/m 2/m 2/m ditetragonal dipyramidal
Einingscellea = 6.97 Å, c = 6.25 Å; Z = 3
Identifikasjon
FargeSvart (frå organiske inklusjonar; bleik til mørkebrun i tynne seksjonar
KrystallformSjeldan som krystallar, vanlegvis som kolloform til botryoidale skorper, trådaktig, støvforma massar
KrystallsystemTetragonal
BrotUjamn til undermuslig
FastleikSprø til friable
Mohs hardleiksskala5-6
GlansMatt til diamantglans
Strekfargegråaktig svart
TransparensUgjennomsiktig, gjennomsiktig i tynne kantar
Spesifikk vekt5.1
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskaparEinaksa (+/-)
Brytingsindeksnα = 1.730 - 1.750 nβ = 1.730 - 1.750
Dobbeltbrytingδ = 1.730
PleokroismeModerat; bleik gul-brun parallell til og medium brun vinkelrett til den lange aksen.
Endrar seg tilMetamikt
Andre eigenskaparRadioaktiv
Kjelder[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11]

Coffinitt er eit grått til svart uranmineral, U(SiO4)1-x(OH)4x. Det er ganske utbreidd saman med uraninitt i einskilde førekomstar (til dømes Colorado i USA). I Noreg er det påvist frå Biggejávri i Finnmark.

Det vart først skildra i 1954 etter ein førekomst i La Sal No. 2 Mine i Beaver Mesa i Mesa County i Colorado i USA,[3] og kalla opp etter den amerikanske geologen R. C. Coffin (1886–1972).

  1. Mineral Handbook
  2. Webmineral data
  3. 3,0 3,1 Mindat
  4. Stieff, L.R., Stern, T.W, Sherwood, A.M. (1955) Preliminary Description of Coffinite - A New Uran Mineral. Science, 121, 608-609.
  5. Fuchs, L.H., Gebert, E. (1958) X-Ray Studies of Synthetic Coffinite, Thorite and Uranothorites. American Mineralogist, 43, 243-248.
  6. Stieff, L.R., Stern, T.W, Sherwood, A.M. (1956) Coffinite, a Uranous Silicate with hydroksyl Substitution - A New Mineral. American Mineralogist, 41, 675-688.
  7. Hansley, P.L., Fitzpatrick, J.J. (1989) Compositional and Crystallographic Data on REE-Bearing Coffinite from the Grants Uran Region, Northwestern New-Mexico. American Mineralogist, 74, 263-270.
  8. Moench, R.H. (1962) Properties and Paragenesis af Coffinite from Woodrow Mine, New Mexico. American Mineralogist, 47, 26-33.
  9. Min, M.Z., Fang, C.Q., Fayek, M. (2005) Petrography and Genetic History of Coffinite and Uraninite from the Liueryiqi Granite-Hosted Uran Deposit, SE China. Ore Geology Reviews, 26, 187-197.
  10. Zhang, F. X., Pointeau, V., Shuller, L. C., et al. (2009) Response of Synthetic Coffinite til Energetic Ion Beam Irradiation. American Mineralogist, 94, 916-920.
  11. Hoekstra, H.R., Fuchs, L.H. (1956) Synthesis of Coffinite-USiO4. Science, 123, 105-105.

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]