ordenar

Occitan

Etimologia

Del latin ordinare « metre en òrdre, rengar, dispausar en òrdre »

Prononciacion

lengadocian, gascon /uɾðeˈna/, /uɾðeˈna/

escotar « ordenar »

provençau /uɾdeˈna/, /uɾdeˈna/

Sillabas

or|de|nar

Vèrb

ordenar

1. Dispausar segent un òrdre.
2. Comandar ; prescriure ; donar d'òrdres.
3. (religion) Conferir a un seminarista los òrdres de la Glèisa.

Variantas dialectalas

• ordonar

Derivats

• ordenança
• ordenador
• ordenancion
• ordenaire
• desordenar

Derivats

• òrdre

Traduccions

alemand: ordnen (de), anordnen (de) anglés: order (en) basc: agindu (eu) catalan: ordenar (ca)

espanhòl: ordenar (es) francés: ordonner (fr) italian: ordinare (it) portugués: ordenar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin ordinare « metre en òrdre, rengar, dispausar en òrdre »

Prononciacion

Oriental: central /urdəˈna/, /urdəˈna/, balear /oɾ.ðəˈna/, /oɾ.ðəˈna/, /urðəˈna/, /urðəˈna/

Occidental: nord-occidental /orðeˈna/, /orðeˈna/, valencian /oɾðeˈnaɾ/, /oɾðeˈnaɾ/

Sillabas

or|de|nar

Vèrb

ordenar

1. Ordenar

Espanhòl

Etimologia

Del latin ordinare « metre en òrdre, rengar, dispausar en òrdre »

Prononciacion

/oɾðeˈnaɾ/, /oɾðeˈnaɾ/

Colómbia (Cartagena) : escotar « ordenar »

Sillabas

or|de|nar

Vèrb

ordenar

1. Ordenar

Portugués

Etimologia

Del latin ordinare « metre en òrdre, rengar, dispausar en òrdre »

Prononciacion

Portugal /ɔɾdɨˈnaɾ/, /ɔɾdɨˈnaɾ/

Brasil /oɦdẽˈnaɾ/, /oɦdẽˈnaɾ/, /oɾdeˈna/, /oɾdeˈna/

escotar « ordenar »

Sillabas

or|de|nar

Vèrb

ordenar

1. Ordenar