Veire la font de Lluís Llach

[[Imatge:Lluís_Llach.jpg|thumb|right|300px|Lluís Llach en novembre de 2006 pendent son espectacle a l'Olympia de París (França)]]
'''Lluís Llach i Grande''' ([[Girona]], [[7 de mai]] de [[1948]]) es un cantaire e musician [[Catalonha|catalan]]. Demest los artistas mai famoses internacionalament, es conegut subretot per encausa de sa cançon "L'Estaca". Aparteniá al grop dels [[Setze Jutges]] que ne foguèt lo membre mai jove e pòt èsser considerat coma un dels pilars de la [[Nova Cançó]] catalana, e tanben de la cançon catalana actuala.

Es un dels actors mai importants e visibles dins lo procès que vòl portar [[Catalonha]] cap a l'independéncia dempuèi 2013.

== Biografia ==
Lluís Llach es lo filh d'un mètge de vilatge, sortit d'una familha de proprietaris, que faguèt sa plaça dins lo vilatge empordanés de [[Verges (Bas Empordan)|Verges]]. Sa maire èra professora e aviá recebut una educacion borgesa a [[Barcelona]]. A un fraire ainat que se sona Josep Maria.

Segon las quitas paraulas de Lluís Llach, la persona que lo portèt a la musica foguèt sa maire. Èra sieuna la guitarra qu'emplegavan el e son fraire. A mai avián un piano. Compausèt sas primièras melodias quand aviá pas que sièis o sèt ans. Pasmens sa primièra vertadièra cançon escricha per son fraire e qu'el n'aviá escrich la musica data de [[1965]]. Aquela cançon es ''Que feliç era, mare''.

Son espelida se faguèt al començament de [[1967]] en integrar lo movement de la [[Nova Cançó]] a travèrs sa participacion al grop [[Els Setze Jutges]], que ne foguèt lo darrièr membre. Causiguèt de seguida la draia del compromés dobèrt, qu'a seguit long de son evolucion artistica.

A la fin de [[1969]], aprèp maites capitadas a nivèl popular claras, se presentèt en solitari al [[Palau de la Música Catalana]] e ailà s'afirmèt coma un dels melhors cantautors del moment amb una popularitat qu'èra a créisser e créisser a totes los nivèls. Viatgèt puèi a [[Cuba]], e se presentèt tanben solet davant lo public de [[Madrid]]. Aquò li portèt de duras proïbicions: durant quatre annadas podriá pas cantar mai a [[Barcelona]]. Figuèt alara quand comencèt a cantar sovent per [[França]], subretot a [[París]], ont capitèt de passar a ''l'Olympia''.

Aprèp sos recitals de l'an [[1975]] foguèt arrestat, multat e durant de mesadas foguèron empachats totes sos concèrts dins l'estat espanhòl. Tornèt sortir en [[1976]] al [[Palau Municipal d'Esports de Barcelona]] ont demostrèt d'un biais clar e net aqueste poder sieu d'amassar lo public.

Durant sa carrièra a mai de cantar de tèxtes sieus, escriguèt de musica pels poèmas de poètas divèrses que aital ajudèt a los far conéisser, es lo cas per exemple de [[Kavafis]], [[Joan Salvat-Papasseit]], [[Joan Oliver]], [[Josep Maria de Sagarra]], [[Màrius Torres]] o [[Miquel Martí i Pol]].

Sa produccion es enòrma. Demest las cançons mai popularas tenèm:
* ''[[L'Estaca]]''
* ''El Bandoler''
* ''La Gallineta''
* ''Si arribeu''
* ''I si canto trist''
* ''Que tinguem sort''
* ''Fills d'Hiroshima''
* ''Itaca''
* ''Vaixell de Grècia''
* ''Jo també he dormit a l'alba''

L'an [[2000]] inaugurèt dins la vila de [[Valéncia]] la cantata ''Germanies'', creada en collaboracion amb lo poèta [[Miquel Martí i Pol]]. Sortiguèt del concèrt lo disc aquela meteissa annada.

Pendent l'annada [[2005]] faguèt la virada "Que no s'apague la llum" amassa amb lo cantaire valencian [[Feliu Ventura]], que menèt a l'enregistrament d'un disc comun en dirècte, amb de cançons dels dos cantaires al Gran Teatre de Xàtiva.

== Discografia completa ==

Aquí la produccion discografica de Lluís Llach publicada en disc e CD. Compren pas los singles nimai los disques que acompanhan de libres.

* ''Els èxits de Lluís Llach'' (1968)
* ''Ara i aquí'' (1970)
* ''Com un arbre nu'' (1972)
* ''Lluís Llach a l'Olympia'' (1973)
* ''I si canto trist...'' (1974)
* ''Viatge a Itaca'' (1975)
* ''Barcelona, gener de 1976'' (1976)
* ''Campanades a morts'' (1977)
* ''El meu amic, el mar'' (1978)
* ''Somniem'' (1979)
* ''Verges 50'' (1980)
* ''I amb el somriure, la revolta'' (1982)
* ''T'estimo'' (1984)
* ''Maremar'' (1985)
* ''Camp del Barça, 6 de juliol de 1985'' (1985)
* ''Astres'' (1986)
* ''Geografia'' (1988)
* ''La forja de un rebelde'' (BSO)(1990)
* ''Torna aviat'' (1991)
* ''Ara, 25 anys en directe'' (1992)
* ''Un pont de mar blava'' (1993)
* ''Rar'' (1994)
* ''Porrera'' (1995)
* ''Nu'' (1997)
* ''9'' (1998)
* ''Temps de revoltes'' (2000)
* ''Jocs'' (2002)
* ''Junts'' (2003)
* ''Poetes'' (2004)
* ''Que no s'apague la llum'' amassa amb [[Feliu Ventura]], (2005)
* ''i.'' (2006)
* ''Verges 2007'' (2007)

== Ligams extèrnes ==
* [http://www.lluisllach.com Pagina de Lluís Llach]


[[Categoria:Cantaire catalan|Llach, Lluís]]
[[Categoria:Naissença en 1948|Llach, Lluís]]
[[Categoria:Deputat del Parlament de Catalonha de l'XI legislatura]]
[[Categoria:Cantaira e cantaire dels ans 1960]]
[[Categoria:Cantaira e cantaire dels ans 1970]]
[[Categoria:Cantaira e cantaire dels ans 1980]]
[[Categoria:Cantaira e cantaire dels ans 1990]]
[[Categoria:Cantaira e cantaire dels ans 2000]]