Norman Robert Foster

Norman Robert, Baron Foster of Thames Bank, OM, Kt. (Manchester, Reialme Unit 1^èr de junh de 1935) es un arquitècte britanic, un dels arquitèctes contemporananèus mai celèbre amb reconeissença internacionala.

Biografia

Lo Reichstag a Berlin après de la restauracion de **Norman Foster** en 1999.

Estudièt l'arquitectura dins l'Universitat de Manchester e obtenguèt una borça per contunhar sus estudis a l'Universitat de Yale

De retorn en Anglatèrra, Foster trabalhèt un temps amb l'arquitècte Richard Buckminster Fuller e fondèt en 1965 l'estudi d'arquitèctes Team 4, amb la seuna primièra femna Wendy, Richard Rogers e la seuna esposa, Sue. Dos ans mai tard lo nom de l'estudi foguèt cambiat en Foster And Partners. Los projèctes inicials de Foster se caracterizan per un estil "high-tech" fòrça prononciat, influissent tanben pels criteris del seu partenari Rogers. Mai tard las linhas dels seus edificis s'assuaviguèron e desapareguèt en granda partida aquel caractèr tecnic rambat a l'extrèma. En tot cas, los projèctes de Foster e dels seus partenaris son plan marcats de l'etiquèta industriala, dins lo sentit qu'utilizan per los edificis d'elements que se repetisson de nombroses còps, que són fabregats en de luòcs alunhats de l'òbra.

A çò nòstre Foster realizèt en 1993 lo Carré d'art de Nimes e lo Licèu Albert Camus de Frejús e sustot en 2004 lo Viaducte de Milhau. La darrièra òbras son en 2013 lo reamenatjament e la reorganizacion del Pòrt Vièlh de Marselha e en 2014 un imòble de lotjaments La Porte Romaine a Nimes

Actualament, l'estudi de Foster e associats a de burèus a Londres, Berlin e Singapor, amb una efectiu de 500 personas.

Vida personala

El 1996 Lord Foster, alara veus, se maridèt amb la psicòloga, sexòloga e escrinana espanhòla Elena Ochoa.

Prèmis e reconeissença

Foster foguèt armat cavalhièr (Sir) en 1990 e li foguèt conferit l'Òrde del Merite en 1997. En 1999, la reina Elisabèt II l'anobliguèt amb lo títol a vida de Baron Foster de Thames Bank.

Tanben recebèt diverses prèmis importants d'arquitectura, coma la medalha d'aur de l'institut american d'arquitectura e, en 1999, lo prestigiós prèmi Pritzker.^[1]

Òbras representativas

Renovacion l'edifici del Reichstag, Berlin.
Torre del Commerzbank, Francfòrt de Men.
Pavilhon esportiu d'Höchst, (Francfòrt de Men).
Bibliotèca de la Universitat Liura de Berlin, Berlin.
Agrandiment de l'Aeropòrt Internacional de Pequin.
Sèti principal de la Hong Kong and Shanghai Banking Co, Hong Kong.
Aeropòrt Internacional d'Hong Kong.
Zona de léser e de la Cultura de la Ciutat del Motor d'Aragon, Alcanyis, Teròl.
Celièr Portia, Gumiel de Izán, Burgos.
Torre de Collserola, Serra de Collserola, Barcelona.
Metro de Bilbao, Bilbao.
Pont de las Arts, Valéncia.
Palau de Congresses de Valéncia.
Torre Caja Madrid, Madrid.
Viaducte de Milhau, Milhau.
Centre de les Arts Visuals Sainsbury, Universitat de East Anglia, Norwich.
Central de distribucion de Renault, Swindon
Aeroport de Stansted.
Cobertura del pati interior del Musèu Britanic, Londres.
Millennium Bridge), Londres.
Nòu Wembley Stadium, Londres.
Torre Swiss Re, sèti principal de la Swiss Re, Londres.
ostal de vila metropolitan, Londres.

Notas

↑ https://web.archive.org/web/20080831015129/http://www.pritzkerprize.com/pdf99/Sec2.pdf

Ligams extèrnes

Wikimedia Commons prepausa de documents multimèdia liures sus Norman Robert Foster.

[1] ttps://web.archive.org/web/20080831015129/http://www.pritzkerprize.com/pdf99/Sec2.pdf

[1]