Vejatz lo contengut

Ginòlas

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Ginòlas
Ginoles
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 52′ 09″ N, 2° 09′ 34″ E
Superfícia 6,17 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 000 m
360 m
307 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Val Nauta d'Aude (Quilhan abans 2015)
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Daniel Calvi
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
303 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

312 ab.
Densitat 56,56 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11500
Còde INSEE 11165

Ginòlas (Ginoles en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Ginòlas vist dempuèi la montanha
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Ginòlas
Quilhan
Ginòlas
Codons Quirbajon quadripunt

Las fòrmas ancianas son : Locus de Ginnolis..., de Ginholis en 1258, Saint André de Ginholles en 1144-1639, Le lieu de Ginoles au Razès supérieur en 1146-1639, Villa de Guiollis..., Guiholis = Ginollis, Ginholis en 1303, Ginholles en 1306, Castrum de Ginholis en 1311, De Girilhelis (sic) en 1319, De Guilhollis en 1320, De Ginhollis en 1377, De Ginolis en 1360, Giniolles en 1594, Gignolles en 1647, Ginolles en 1671, Ginoles en 1781. La prononciacion occitana es Ginólos o Ginóles [1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [ʒi'nɔlɔs] o [ʒi'nɔles].
Dauzat interprèta lo nom coma *Ginnula (villa), del nom galloroman [comprene : gallic latinizat] d'òme *Ginnulus, varianta de Gennulius.[2] Delamarre ne fa genuliā, « las propietats de *Genulios. Lo nom *Genulius (fòrma latinizada), de *Genu-lo-, « boca pichona », es pas atestat, mas Delamarre l'inferís de Genucius, qu'es frequent.[3] L'abséncia de iòd (lo nom es pas vengut Ginòlhas) fariá supausar un nom *Genulos, puslèu que *Genulios. Mes justament las fòrmas ancianas ne fan dobtar : despalatalizacion ?

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 (2026) Daniel Calvi    
març de 2001 2014 Christian Tournié    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Quilhan, i demorèt. Tornèron batejar lo canton Canton de la Val Nauta d'Aude (traduccion) per decret del 27 de decembre 2015.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 349, totala: 367

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
320 319 328 339 401 404 353 383 374

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
356 324 337 287 284 265 279 254 293

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
250 212 184 141 150 156 133 145 146

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
181
194
263
297
357
349
365
369
365
379
2009 2010
360
377
356
371
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 303 abitants e la densitat èra de 49,11 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 166, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f258.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 320
  3. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 157, 298, 348