espirital
Occitan
Etimologia
Del esperit
Prononciacion
/espiɾiˈtal/
Sillabas
es|pi|ri|tal
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | espirital | espiritals |
| [espiɾiˈtal] | [espiɾiˈtals] | |
| Femenin | espiritala | espiritalas |
| [espiɾiˈtalo̞] | [espiɾiˈtalo̞s] | |
espirital
- Qu'es de la natura de l’esperit, o que s'i tòca.
- (religion) Relatiu a l’arma, a la consciéncia, per oposicion a sensual, carnal.
- (religion) Que concernís la religion, la Glèisa, per oposicion a temporal.
- Qu'es mistic, allegoric, per oposicion a literal.
- Qualifica los ligams de l’esperit, de l’intelligéncia.
- Filh espirital