ofensar

Occitan

Etimologia

Del latin offensare frequentatiu de offendere

Prononciacion

/ufen'sa/, /ufen'sa/ França (Bearn) : escotar « ofensar »

Vèrb

ofensar

1. Otratjar qualqu’un per una ofensa.
2. Nafrar.
   • Un son qu´ofensa l´aurelha.
3. (figurat) Nafrat, trucar.
   • De lauses excessius qu´ofensan la modestiá.
4. (figurat) incomodar, trebolar.

Traduccions

alemand: beleidigen (de) anglés: offend (en) catalan: ofendre (ca) basc: iraindu (eu)

espanhòl: ofender (es) francés: offenser (fr) italian: offendere (it) portugués: ofender (pt)