recipient

Veire tanben : récipient

Occitan

Etimologia

Del latin recipiens, participi présent de recipere (« recebre »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /resiˈpjen/, /resiˈpjen/

provençau /ʀesiˈpjẽⁿ/, /ʀesiˈpjẽⁿ/

escotar « recipient »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
recipient	recipients
[resiˈpjen]	[resiˈpjens]

recipient masculin

1. Vas, aisina o objècte concau, etc., destinat a conténer o a recebre de liquids, de solids devesits, etc., per i procedir a una operacion quina que siá.
2. (fisica) Campana de veire que fa partit d'una maquina pneumatica e dins la quala òm embarra los còrses qu'òm vòl plaçar dins un void d'aire.

Sinonims

• aisina
• recebedoira

Parents

• recipiendari

Traduccions

alemand: Behälter (de), Gefäß (de), Rezipient (de) (fisica) anglés: recipient (en) basc: ontzi (eu) catalan: recipient (ca)

espanhòl: recipiente (es) francés: récipient (fr) italian: recipiente (it) portugués: recipiente (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin recipiens, participi présent de recipere (« recebre ») pel francés récipient

Prononciacion

/ɹəˈsɪpiənt/, /ɹəˈsɪpiənt/, /ɹɪˈsɪpiənt/, /ɹɪˈsɪpiənt/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
recipient	recipients

recipient

1. recipient ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin recipiens, participi présent de recipere (« recebre »)

Prononciacion

Oriental: central /rəsipiˈen/, /rəsipiˈen/, balear /rəsipiˈent/, /rəsipiˈent/

Occidental: nord-occidental /resipiˈen/, /resipiˈen/, valencian /resipiˈent/, /resipiˈent/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
recipient	recipients

recipient masculin

1. recipient ^(oc)

Adjectiu

recipient masculin o femenin, (plurals: recipients)

1. Que recep