Adam Maria Szymski
Adam Maria Szymski (ur. 18 grudnia 1944 w Myślenicach) – polski profesor nauk technicznych w zakresie architektury i urbanistyki, architekt, nauczyciel akademicki, polityk
| Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1944 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujWykształcenie i praca zawodowa
edytujUrodził się w rodzinie artysty malarza-rzeźbiarza Piotra Szymskiego[1] i Marii z d. Kiełbińska. Od 1962 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej, od 1964 był stypendystą Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego, a w 1967 został pierwszym w historii macierzystego wydziału laureatem konkursu „Czerwonej Róży” na najlepszego studenta Politechniki Gdańskiej. Dyplom magistra inżyniera architekta otrzymał w 1968. W 1975 uzyskał stopień doktora. W 1979 habilitował się na Politechnice Krakowskiej. W 2003 uzyskał tytuł naukowy profesora[2]. W 1969 podjął pracę w Gdańskim Przedsiębiorstwie Budowlanym.
Równocześnie publikował rysunki satyryczne w gazetach m.in. „Głosie Wybrzeża”, „Dzienniku Bałtyckim” i „Nowej Wsi”. W 1972 został wykładowcą na Politechnice Szczecińskiej. W 1993 został kierownikiem Zakładu Teorii i Metodologii Projektowania w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego, a następnie kierował Katedrą Architektury Współczesnej, Teorii i Metodologii Projektowania na tej uczelni[3]. Pracował również na Akademii Rolniczej w Szczecinie. Wykładał także na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym oraz w Wyższej Szkole Zawodowej „Oeconomicus”.
W latach 1979–1981 pełnił funkcję głównego architekta Kurii Biskupiej w Szczecinie, a w latach 1982–1986 prowadził autorską pracownię projektową w „Iglopol” Szczecin. W latach 1989–2001 kierował własnym biurem autorskim „AB” Sp. z. oo. W latach 1980–1981 był stałym felietonistą politycznym tygodnika NSZZ „Solidarność” – „Jedność”, a w latach 1989–1990 stałym felietonistą tygodnika „Solidarność Szczecińska”. W latach 1987–1989 publikował w Kurierze Szczecińskim.
Jest członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich i Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Architektów RP. W latach 1968–1971 kierował Kołem Młodych Architektów przy Oddziale SARP Wybrzeże w Gdańsku. W latach 2003–2005 był członkiem Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w Szczecinie, w latach 2003–2011 przewodniczącym Gminnej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w Mielnie. Od 1990 do 1993 był członkiem rady programowej Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej.
Działalność publiczna
edytujW latach 1956–1963 był podharcmistrzem Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1964 do 1968 należał do Zrzeszenia Studentów Polskich. Był uczestnikiem protestów studenckich marca 1968, m.in. brał udział w organizacji wiecu solidarności studentów uczelni gdańskich ze studentami warszawskimi oraz strajku okupacyjnego na Politechnice Gdańskiej[3]. 1 maja tego samego roku został zatrzymany za udział w nielegalnej demonstracji i aresztowany na okres dwóch tygodni[3]. Z powodu zaangażowania w działalność antykomunistyczną został objęty zakazem zatrudnienia na macierzystej uczelni i przez ponad pół roku pozostawał bezrobotny[3]. W wyborach parlamentarnych w 1997 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła z listy Narodowo-Chrześcijańsko-Demokratycznego Bloku dla Polski. W 2005 wstąpił do Samoobrony RP[4], z ramienia której bez powodzenia kandydował do Senatu w okręgu szczecińskim w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[5]. Następnie opuścił to ugrupowanie. W wyborach samorządowych w 2010 bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Szczecina z listy Stowarzyszenia Serce[6]. Przed wyborami prezydenckimi w tym samym roku był członkiem komitetu poparcia dla kandydatury Jarosława Kaczyńskiego.
Odznaczenia
edytujZa zasługi w działalności społecznej na rzecz dzieci i młodzieży specjalnej troski został w 2002 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego[7], a w 2008 – Złotym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego[8]. W 2012 otrzymał Złoty Medal za Długoletnią Służbę[3].
W 1995 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 1997 medal „Zasłużonego dla rozwoju Politechniki Szczecińskiej”. W 1998 został uhonorowany odznaką za „Zasługi dla rozwoju Województwa Szczecińskiego”. W 2004 otrzymał medal „Zasłużony dla rozwoju Akademii Rolniczej w Szczecinie”. Czterokrotnie był nagradzany za działalność naukową Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego III stopnia[3].
Publikacje
edytuj- Projektowanie systemowe w architekturze. PWN Warszawa 1982 (wsp. Stanisław Latour)
- Rozwój współczesnej myśli architektonicznej. PWN Warszawa 1985 (wsp. Stanisław Latour)
- Architektura i architekci Szczecina 1945–1995. Politechnika Szczecińska. Szczecin 2001
- Architektura polska lat 1945–1960 na obszarze Pomorza Zachodniego. Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2004 (wsp. Wojciech Bal, Robert Dawidowski)
- Wieś pomorska wczoraj i dziś. Szczecin. Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2006 (wsp. Magdalena Rzeszotarska-Pałka, Jadwiga Ignaczak-Falińska, Wojciech Pawłowski)
- Architektura polska lat 1961–1975 na obszarze Pomorza Zachodniego. Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2007 (wsp. Wojciech Bal , Robert Dawidowski, Miłosz Raczyński, Marek Sietnicki)
Przypisy
edytuj- ↑ Marta Czyż. KONTRAWERSJA - wystawa jubileuszowa profesora dr. hab. arch. Adama Marii Szymskiego, 22.11.2014 – 11.01.2015 w Muzeum Architektury we Wrocławiu, ul. Bernardyńska 5 (dostęp 3.11.2023)
- ↑ Nominacje profesorskie w Pałacu Prezydenckim. prezydent.pl, 8 lipca 2003. [dostęp 2022-05-15].
- ↑ a b c d e f Nota biograficzna na stronie Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego. [dostęp 2022-05-15].
- ↑ Serwis PKW Wybory 2005. [dostęp 2022-05-15].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2022-05-15].
- ↑ Serwis PKW - Wybory 2010. [dostęp 2022-05-15].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 60, poz. 836
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 95, poz. 818
Bibliografia
edytuj- Prof. dr hab. inż. Adam Maria Szymski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-01-15].