Ahmed Abdallah Sambi
Ahmed Abdallah Mohamed Sambi (ur. 5 czerwca 1958 w Mutsamudu, Anjouan) – komoryjski polityk, prezydent Komorów od 26 maja 2006 do 26 maja 2011.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Prezydent Komorów | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna |
niezależny |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Edukacja i życie prywatne
edytujAhmed Abdallah Sambi urodził się w 1958 na wyspie Anjouan. Uczęszczał do szkoły koranicznej oraz szkoły podstawowej i średniej w rodzinnym mieście Matsamudu. Następnie wyjechał na studia koraniczne do Arabii Saudyjskiej i Sudanu. Na koniec kształcił się w prestiżowej szkole Hawzat Al Qaaim w Iranie. Studiom w tym państwie i zamiłowaniu do noszenia turbanu zawdzięcza swój przydomek „Ajatollah”[1][2].
W 1980 powrócił na Komory, gdzie rozpoczął działalność religijną i edukacyjną. Kilkakrotnie wyjeżdżał zagranicę, udzielając wykładów w miejscowych meczetach. W 1982 wyjechał na Madagaskar, w 1984 na Mauritius, w 1987 do Egiptu, w 1989 ponownie na Mauritius[1].
W 1986 założył szkołę islamską (medresę) dla dziewcząt. Jednakże z nakazu władz została ona zamknięta, a Sambi został aresztowany na 21 dni. W latach 1987–1989 władze odebrały mu paszport, zakazując opuszczania kraju. W 1988 poślubił Hadjirę Djoudi, z którą ma 7 dzieci[1].
Kariera polityczna
edytujW latach 90. zaangażował się w działalność polityczną. W wyborach prezydenckich w 1990 wspierał kandydaturę Mohamedem Takim Abdoulkarima, który jednakże przegrał z Saidem Mohamedem Djoharem. Założył wówczas własną partię Front Narodowy Sprawiedliwości (Front National pour la Justice, FNJ), a także radio oraz telewizję „Ulezi” (Edukacja). W 1994 wyjechał udzielać wykładów do Francji. Po powrocie protestował przeciwko nawiązaniu przez Komory stosunków dyplomatycznych z Izraelem, za co został później aresztowany[1].
W wyborach prezydenckich w 1996 ponownie wsparł kandydaturę Mohameda Takiego Abdoulkarima, który tym razem zwyciężył. W tym samym roku objął mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego, w którym objął także funkcję przewodniczącego Komisji Legislacyjnej. Po ogłoszeniu przez wyspę Anjouan secesji w 1997 sprzeciwił się rządowym planom wysłania na wyspę sił zbrojnych w celu stłumienia rebelii. Zrezygnował z mandatu deputowanego, a w grudniu 1998 wyjechał na Madagaskar[1].
Do kraju powrócił w marcu 2000. Rozpoczął wówczas prywatną działalność gospodarczą i założył w Matsamudu sklep z materacami „The House of Mattresses”, nad którym sam zamieszkał. W 2003 założył przedsiębiorstwo produkujące perfumy i wodę kolońską, a rok później rozlewnię butelkowanej wody[1][2].
Prezydentura
edytuj
W maju 2005 zapowiedział zamiar startu w wyborach prezydenckich jako kandydat niezależny[1]. W 2006 prezydentura przypadała wyspie Anjouan. W czasie kampanii wyborczej zapowiadał walkę z korupcją, tworzenie nowych miejsc pracy i budowę nowych mieszkań. Deklarował również sprzeciw wobec przekształcenia Komorów w państwo islamskie[2]. W pierwszej turze wyborów 16 kwietnia 2006 uzyskał najlepszy rezultat spośród wszystkich trzynastu kandydatów, zdobywając 23,7% głosów[3]. W drugiej turze wyborów 14 maja 2006 uzyskał zdecydowane zwycięstwo z wynikiem 58% głosów, pokonując dwóch rywali: znanego polityka Ibrahima Halidi (28%) oraz byłego oficera francuskich sił zbrojnych Mohameda Djaanfariego (14%)[4]. 26 maja 2006 objął stanowisko prezydenta Komorów, zastępując prezydenta Azalego Assoumaniego[5]. Dwa dni później mianował swój rząd, w którym stanowisko wiceprezydentów objęli Ikililou Dhoinine oraz Idi Nadhoim[6].
W marcu 2008 wojska rządowe i siły Unii Afrykańskiej dokonały inwazji na Anjouan w celu zmuszenia nieuznawanego prezydenta wyspy do rezygnacji z urzędu. W grudniu 2009 partia prezydenta Sambiego wygrała wybory parlamentarne[7].
W maju 2009 z inicjatywy prezydenta Sambiego w kraju odbyło się referendum konstytucyjne, w wyniku którego wprowadzone zostały zmiany do ustawy zasadniczej, wydłużające o 18 miesięcy kadencję prezydenta (do listopada 2011). Prezydent argumentował zmianę potrzebą harmonizacji daty wyborów prezydenckich oraz wyborów gubernatorów trzech wysp[8]. Jednak w maju 2010 zmiany w konstytucji unieważnił Sąd Konstytucyjny, który orzekł, że kadencja Sambiego dobiegła końca 26 maja 2010. Dopuścił przy tym pełnienie przez niego urzędu szefa państwa, przy ograniczonych kompetencjach, do czasu wyboru następcy[9]. Wybory prezydenckie zostały wyznaczone na listopad i grudzień 2010[10]. Zwyciężył w nich Ikililou Dhoinine, który objął urząd 26 maja 2011[11].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Le portrait du president. beit-salam.km – Presidence de l’Union des Comores. [dostęp 2010-11-11]. (fr.).
- ↑ a b c Profile: The ‘Ayatollah’ of Comoros. BBC News, 16 maja 2006. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).
- ↑ April 2006. rulers.org. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).
- ↑ Islamist elected Comoros leader. BBC News, 16 maja 2006. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).
- ↑ „Ayatollah” of Comoros sworn is as President. afrolNews.com, 26 maja 2006. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).
- ↑ May 2006. rulers.org. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).
- ↑ Timeline: Comoros. BBC News, 10 listopada 2010. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).
- ↑ Sambi willing to change poll date. news24, 14 kwietnia 2010. [dostęp 2010-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-18)]. (ang.).
- ↑ Comoros crisis talks stumble. news24, 26 maja 2010. [dostęp 2010-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)]. (ang.).
- ↑ Comoros leaders agree to poll timetable. Reuters, 17 czerwca 2010. [dostęp 2010-11-10]. (ang.).
- ↑ Comores : investiture du nouveau président Ikililou Dhoinine. linfo.re, 26 maja 2011. [dostęp 2011-05-26]. (fr.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona oficjalna Prezydencji Związku Komorów. beit-salam.km – Presidence de l’Union des Comores. [dostęp 2010-11-11]. (fr.).