Wikipedia

Bartosz Kurek

polski siatkarz

Bartosz Kamil Kurek (ur. 29 sierpnia 1988 w Wałbrzychu) – polski siatkarz grający na pozycji atakującego, do 2018 roku na pozycji przyjmującego[2]. Reprezentant Polski od 2007 roku, wicemistrz olimpijski (2024), mistrz (2018) i wicemistrz świata (2022), dwukrotny mistrz Europy (2009, 2023), wielokrotny medalista zawodów międzynarodowych i krajowych oraz wielokrotny zdobywca nagród indywidualnych m.in. MVP mistrzostw świata 2018. Od czerwca 2022 roku kapitan reprezentacji Polski[3].

Bartosz Kurek
Ilustracja
Bartosz Kurek (2018)
Pełne imię i nazwisko

Bartosz Kamil Kurek

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1988
Wałbrzych

Wzrost

205 cm[1]

Pozycja

2004–2015 przyjmujący
2015–2016 atakujący
2016–2018 przyjmujący
2018– atakujący

Informacje klubowe
Klub

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle

Numer w klubie

1

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
2007–  Polska 290
podpis
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Paryż 2024
Mistrzostwa świata
złoto Włochy/Bułgaria 2018
srebro Polska/Słowenia 2022
Puchar Świata
srebro Japonia 2019
srebro Japonia 2011
brąz Japonia 2015
Mistrzostwa Europy
złoto Bułgaria/Izrael/Macedonia Północna/Włochy 2023
złoto Turcja 2009
brąz Polska/Czechy/Finlandia/Estonia 2021
brąz Austria/Czechy 2011
Liga Narodów
złoto Gdańsk 2023
srebro Rimini 2021
brąz Bolonia 2022
brąz Łódź 2024
Liga Światowa
złoto Sofia 2012
brąz Gdańsk 2011
Inne nagrody
Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”
złoto 1. miejsce
2018
srebro 2. miejsce
2011
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

W 2018 roku został uznany przez Europejską Konfederację Siatkówki (CEV) za najlepszego siatkarza roku 2018[4] oraz został wybrany najlepszym sportowcem Polski w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego" 2018[5].

Honorowy obywatel Nysy[6].

Od 16 kwietnia 2024 roku został ambasadorem marki Goldsaver[7].

W Muzeum Olimpijskim w Lozannie postanowił przekazać swoje buty, w których występował na boisku podczas Igrzysk Olimpijskich 2024 w Paryżu[8].

Życiorys

edytuj
 
Bartosz Kurek podczas rozgrzewki w reprezentacji Polski w 2010 roku
 
Bartosz Kurek zawodnikiem PGE Skry Bełchatów w sezonie 2011/2012
 
Bartosz Kurek zawodnikiem PGE Skry Bełchatów w sezonie 2011/2012
 
Bartosz Kurek przed wykonywaniem zagrywki w reprezentacji Polski w 2012 roku

Syn byłego siatkarza Adama Kurka. Urodził się w Wałbrzychu, ale dorastał w Nysie, gdzie jego ojciec w połowie lat 90. odnosił sukcesy z miejscową Stalą[4]. Pierwszy kontakt z siatkówką miał w wieku 8 lat, ale oprócz siatkówki w młodości trenował również koszykówkę. W czwartej klasie szkoły podstawowej przeniósł się do klasy o profilu siatkarskim. Ma młodszego brata – Jakuba.

4 listopada 2018 roku zaręczył się z siatkarką Anną Grejman, przyjmującą reprezentacji Polski[9]. Para pobrała się w sierpniu 2020 roku[10].

Kariera

edytuj

Kariera klubowa

edytuj
Lata Klub
2004–2005 AZS PWSZ Nysa
2005–2008 Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle
2008–2012 PGE Skra Bełchatów
2012–2013 Dinamo Moskwa
2013–2015 Cucine Lube Banca Marche Macerata
2015–2016 Asseco Resovia Rzeszów
2016–2016 JT Thunders
2016–2017
(od 13.10.2016) 		PGE Skra Bełchatów
2017–2018 Ziraat Bankası Ankara
2018–2018
(do 29.11.2018) 		Stocznia Szczecin
2018–2019
(od 06.12.2018) 		Onico Warszawa
2019–2020 Vero Volley Monza
2020–2024 Wolf Dogs Nagoya
2024– ZAKSA Kędzierzyn-Koźle[11]

W Uczniowskim Klubie Sportowym Nysa jego trenerem był Roman Palacz (pracował z nim od początku aż do gry w seniorach w klubie AZS Nysa). W 2004 zadebiutował w ekstraklasie. W czerwcu 2005 – mimo ofert z kilku czołowych ówcześnie polskich klubów – przeszedł do Mostostalu Kędzierzyn-Koźle[12]. W 2008 został graczem Skry Bełchatów. W tym klubie trzykrotnie sięgnął po mistrzostwo Polski (2009, 2010, 2011), trzy razy – Puchar Polski (2009, 2011, 2012), zdobywał medale Ligi Mistrzów – brązowy w 2010, srebrny w 2012[4]. W sezonie 2012/2013 siatkarz Dynama Moskwa. Kolejne dwa lata spędził w Cucine Lube, zdobywając z tym klubem mistrzostwo Włoch. W sezonie 2015/2016 wicemistrz Polski z Asseco Resovią Rzeszów.

6 grudnia 2018 roku dołączył do drużyny ONICO Warszawa jako wolny zawodnik, po rozwiązaniu kontraktu ze Stocznią Szczecin[13].

W połowie kwietnia 2019 roku siatkarz Onico Warszawa doznał kontuzji kręgosłupa tuż przed półfinałowym meczem PlusLigi (2018/2019), gdzie potem przeszedł operację mikrochirurgiczną kręgosłupa lędźwiowego i od tamtego czasu miał trzymiesięczną przerwę w treningach[14].

W czerwcu 2019 podpisał kontrakt z włoskim klubem Vero Volley Monza[15]. Od 2020 jest atakującym w japońskim klubie Wolf Dogs Nagoya[16][17].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Polski zadebiutował 1 czerwca 2007 w meczu Ligi Światowej z Argentyną (3:1). W reprezentacji Polski rozegrał 259 meczów (stan na 17.08.2016 r.) 17 sierpnia 2014 nie otrzymał powołania na Mistrzostwa Świata i po raz pierwszy od 8 lat znalazł się poza kadrą[18]. W kolejnym roku wrócił do reprezentacji, już jako atakujący. Od 2022 roku kapitan reprezentacji.

Sukcesy klubowe

edytuj

młodzieżowe

edytuj

Mistrzostwa Polski Juniorów:

seniorskie

edytuj

Puchar Polski:

Liga polska:

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Liga Mistrzów:

Liga włoska:

Superpuchar Włoch:

Puchar CEV:

Liga japońska:

Puchar Cesarza:

 
Tablica Bartosza Kurka w Siatkarskiej Alei Gwiazd w Bełchatowie

Turniej Kurowashiki:

Sukcesy reprezentacyjne

edytuj

juniorskie

edytuj

Mistrzostwa Europy Kadetów:

seniorskie

edytuj

Mistrzostwa Europy:

Liga Światowa:

Puchar Świata:

Mistrzostwa Świata:

Liga Narodów:

Igrzyska Olimpijskie:

Nagrody i wyróżnienia

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Statystyki zawodnika

edytuj

klubowe

edytuj
Klub Sezon Liga Mecze Sety Punkty
Atak Serwis Blok Razem
AZS PWSZ Nysa 2004/2005 PLS 22 84 107 6 15 122
Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle /
ZAKSA Kędzierzyn-Koźle 		2005/2006 PLS 24 88 69 12 11 80
2006/2007 PLS 29 108 202 17 25 227
2007/2008 PLS 26 98 267 18 32 299
Razem 79 294 538 47 68 606
PGE Skra Bełchatów 2008/2009 PlusLiga 26 61 136 21 20 177
2009/2010 PlusLiga 28 95 278 25 38 341
2010/2011 PlusLiga 34 126 395 32 53 480
2011/2012 PlusLiga 25 91 284 38 38 360
Razem 113 373 1093 116 149 1358
Dinamo Moskwa 2012/2013 Superliga 23 74 209 17 23 249
Cucine Lube Banca Marche Macerata /
Cucine Lube Banca Marche Treia 		2013/2014 Serie A1 22 72 223 16 23 262
2014/2015 Serie A1 23 72 212 20 25 257
Razem 45 144 435 36 48 519
Asseco Resovia Rzeszów 2015/2016 PlusLiga 28 97 430 41 39 510
PGE Skra Bełchatów 2016/2017 PlusLiga 28 87 248 25 36 309
Ziraat Bankası 2017/2018 Efeler Ligi 13 41 88 6 17 111
Stocznia Szczecin 2018/2019 PlusLiga 8 27 121 8 17 146
Onico Warszawa 13 42 183 22 26 231
Razem 372 1263 3452 307 438 4161

reprezentacyjne

edytuj
Turniej Mecze Sety Punkty
Atak Serwis Blok Razem
Igrzyska olimpijskie Londyn 2012 6 21 76 10 6 92
Rio de Janeiro 2016 6 21 88 4 8 100
Tokio 2020 6 21 76 4 9 89
Razem 18 63 240 18 23 281
Eliminacje do igrzysk olimpijskich Pekin 2008 3
Rio de Janeiro 2016 11 42 138 12 13 163
Razem 14
Mistrzostwa świata Włochy 2010 5 16 52 3 3 58
Bułgaria/Włochy 2018 11 36 133 16 22 171
Polska/Słowenia 2022 7 25 85 8 7 100
Razem 23 77 270 27 32 329
Eliminacje do mistrzostw świata Włochy 2010 3 9 35 2 3 40
Puchar Świata Japonia 2011 10 37 116 9 17 142
Japonia 2015 11 40 152 19 19 190
Japonia 2019 6 20 49 6 10 65
Razem 27 97 317 34 46 397
Puchar Wielkich Mistrzów Japonia 2009 5 18 62 2 8 72
Mistrzostwa Europy Rosja 2007 3 1
Turcja 2009 8 31 118 4 10 132
Austria/Czechy 2011 6 22 82 9 5 96
Dania/Polska 2013 4 17 65 3 11 79
Bułgaria/Włochy 2015 4 13 38 8 6 52
Polska 2017 4 11 22 5 3 30
Czechy/Estonia/Finlandia/Polska 2021 9 29 80 9 8 97
Razem 38 487
Eliminacje do mistrzostw Europy Turcja 2009 2
Bułgaria/Włochy 2015 6 18 37 9 7 53
Razem 8
Liga Światowa 2007 6 8 12 1 0 13
2008 6 19 16 2 3 21
2009 11 35 74 6 10 90
2010 12 44 117 3 16 136
2011 17 60 225 23 44 292
2012 14 47 137 12 29 178
2013 10 41 122 21 13 156
2014 3 11 15 3 0 18
2015 14 60 244 11 25 280
2016 8 23 64 4 7 75
2017 8 22 42 1 5 48
Razem 109 370 1068 99 152 1307
Liga Narodów 2018 7 22 64 2 8 74
2021 8 28 97 2 13 112

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Profil zawodnika na stronie plusligi. [dostęp 2016-03-17].
  2. ↑ Kurek zdradził, na jakiej pozycji zagra w tym sezonie w kadrze. polsatsport.pl, 2018-05-11. [dostęp 2022-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-12)]. (pol.).
  3. ↑ Łukasz Klinkosz: Bartosz Kurek kapitanem reprezentacji Polski. "To pierwsza osoba, którą bym wskazał". przegladsportowy.onet.pl, 2022-06-07. [dostęp 2022-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-12)]. (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l Jacek Pawłowski: Oficjalnie: Bartosz Kurek wybrany najlepszym siatkarzem Europy w 2018 roku. sportowefakty.wp.pl, 2018-11-02. [dostęp 2022-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-21)]. (pol.).
  5. ↑ Kurek Sportowcem Roku 2018!. polsatsport.pl, 2019-01-05. [dostęp 2022-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-07)]. (pol.).
  6. ↑ Honorowy Obywatel Miasta Nysy. Urząd Miejski w Nysie.
  7. ↑ Bartosz Kurek został ambasadorem marki Goldsaver. marketingprzykawie.pl. (pol.).
  8. ↑ Wyjątkowy gest Kurka. "Jestem dumny". sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  9. ↑ Olga Figaszewska: Bartosz Kurek i Anna Grejman zaręczyli się!. Viva, 2018-11-04. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (pol.).
  10. ↑ Bartosz Kurek wziął ślub. polsatsport.pl, 2020-08-29. [dostęp 2020-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-29)]. (pol.).
  11. ↑ Bartosz Kurek również już oficjalnie w ZAKSIE. siatka.org. (pol.).
  12. ↑ Arkadiusz Kuglarz: Kurek w Kędzierzynie. opole.gazeta.pl, 2005-06-07. [dostęp 2005-06-07]. (pol.).
  13. ↑ Bartosz Kurek zawodnikiem ONICO Warszawa. ONICO Warszawa, 2018-12-06. [dostęp 2018-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-07)]. (pol.).
  14. ↑ Fatalne kontuzje polskich siatkarzy. polsatsport.pl. (pol.).
  15. ↑ Bartosz Kurek trafi do Vero Volley Monza. tvpsport.pl, 2018-06-13. [dostęp 2018-06-13]. (pol.).
  16. ↑ Mateusz Górecki: Japończycy czekają na debiut Bartosza Kurka. "Wszyscy będziemy mówić po polsku". TVP, 2020-10-16. [dostęp 2021-03-21]. (pol.).
  17. ↑ Bartosz Kamil Kurek, Wolf Dogs Nagoya
  18. ↑ Polski Związek Piłki Siatkowej: Skład reprezentacji Polski na FIVB MISTRZOSTWA ŚWIATA W PIŁCE SIATKOWEJ MĘŻCZYZN POLSKA 2014. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  19. ↑ WD名古屋が7年ぶり2度目のVリーグ優勝　現在のチーム名では初. nordot.app. (jap.).
  20. ↑ Japonia M: Bartosz Kurek z wicemistrzostwem Japonii. siatka.org. (pol.).
  21. ↑ Bartosz Kurek sięgnął po Puchar Cesarza. polsatsport.pl. (pol.).
  22. ↑ Turniej Kurowashiki: Kolejny tytuł na koncie Bartosza Kurka. siatka.org. (pol.).
  23. ↑ MŚ M: Polacy wicemistrzami świata, Włosi ze złotem!. siatka.org. (pol.).
  24. ↑ LN M: Reprezentacja Polski najlepsza w Lidze Narodów 2023!. siatka.org. (pol.).
  25. ↑ LN M: Brąz dla Polaków, bez straty seta z Włochami. siatka.org. (pol.).
  26. ↑ Igrzyska olimpijskie: Mamy srebro! Zrobili wszystko, co mogli!. siatka.org. (pol.).
  27. ↑ Simone Giannelli MVP. Dream team mistrzostw świata. siatka.org. (pol.).
  28. ↑ M.P. z 2024 r. poz. 940 – pkt 2.
  29. ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń medalistom oraz trenerom Igrzysk XXXIII Olimpiady Paryż 2024 [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 9 września 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
  30. ↑ Informacja, Uroczystość wręczenia odznaczeń medalistom oraz trenerom Igrzysk XXXIII Olimpiady Paryż 2024 [online], PZPS, 9 września 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
  31. ↑ M.P. z 2019 r. poz. 72 – pkt 2.
  32. ↑ Odznaczenia dla Mistrzów Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2018. prezydent.pl, 2018-10-02. [dostęp 2018-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-02)]. (pol.).
  33. ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 276 – pkt 9.

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bartosz_Kurek&oldid=75303201”