Beagle harrier
Beagle harrier – rasa psa, należąca do grupy psów gończych, posokowców i ras pokrewnych. Zaklasyfikowana do sekcji psów gończych średniej wielkości, przez FCI w 1974 roku. Podlega próbom pracy[1].
| |
| Kraj patronacki | |
|---|---|
| Kraj pochodzenia |
Francja[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość |
43–50 cm |
| Masa | |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
grupa VI, sekcja 1.2, |
Beagle harrier powstał pod koniec XIX wieku ze skrzyżowania beagla z harrierem[2]. Rasa ta miała polować na stada jeleni i zająców. Jest wytrwałym psem myśliwskim oraz spokojnym i łagodnym psem do towarzystwa, idealnym dla dzieci. Umaszczenie najczęściej jest tricolor biało-rudo-czarne. Sylwetka Beagle'a-Harierr'a jest mocno umięśniona i smukła.
Zdrowie i pielęgnacja
edytujBeagle Harrier z natury jest bardzo zdrową rasą. Żyje do około 12-14 lat. Problemy może jedynie sprawiać dysplazja bioder.
Charakter
edytujBeagle-harrier jest bardzo miłym, łagodnym wobec ludzi psem, równocześnie obdarzonym silnym instynktem łowieckim. W domu to psy czułe, miłe, lubiące ciepło i wygody. Są łagodne i cierpliwe wobec dzieci. Dobrze dogadują się z innymi psami w domu, nie są też zaczepne wobec obcych psów na spacerach. Nie można zapominać o ich predyspozycjach łowieckich – psy te potrzebują dużo ruchu[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 217.
- ↑ a b Fogle Bruce: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 978-83-7319-815-9.
- ↑ BEAGLE-HARRIER - Rasy psów - Psy.pl [online], Wszystko, co warto wiedzieć o psach [dostęp 2020-09-10] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.