Cerdic
Cerdic /tʃɛrdɪtʃ/ (zm. 534) – pierwszy władca Wessexu i przywódca anglosaskiego osadnictwa w tym regionie według autorów Kroniki anglosaskiej. Założyciel dynastii królów Wesseksu. Miał rządzić w latach 519–534.
 Cerdic w Saxon Heptarchy Johna Speeda (1611) | |
| 1. król Wessexu | |
| Okres | |
|---|---|
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci |
534 |
| Dzieci | |
Kronika anglosaska
edytuj
Cerdic pojawia się jedynie w pochodzącej z IX wieku Kronice anglosaskiej. Według autorów Kroniki Cerdic pochodził od nordyckiego boga Odyna i wylądował w dzisiejszym Hampshire w 495 razem ze swoim synem Cynrikiem na pięciu łodziach. Miał walczyć przeciwko brytyjskiemu królowi Natanleodowi w miejscu zwanym Natanleaga i zabił go trzynaście lat później, czyli w 508. Cerdic miał także stoczyć bój pod Cerdicesleag w 519 roku. Wtedy rozpoczął swoje panowanie. Natanleaga dziś jest powszechnie identyfikowana z miejscowością Netley Marsh w Hampshire, zaś Cerdicesleag z Charford, czyli "Brodem Cerdika"[1]. Podbój wyspy Wight został również wymieniony jako jedna z kampanii Cerdika i została później przypisana jego krewnym - Stufowi i Wihtgarowi, którzy przypuszczalnie wylądowali tam z zachodnimi Sasami w 514 roku. Cerdic miał umrzeć w 534, a władzę po nim odziedziczył jego syn Cynric.
Poglądy współczesnych
edytujWczesna historia Wesseksu opisana w Kronice anglosaskiej została przez współczesnych badaczy uznana za niewiarygodną z powodu powielonych zdarzeń i pozornie sprzecznych informacji[2]. Angielski historyk David Dumville zasugerował, że prawdziwe daty panowania Cerdica to 538-554. Niektórzy badacze uważają, że Cerdic był przywódcą Sasów pokonanym przez Brytów w bitwie pod Mount Badon, stoczonej prawdopodobnie pod koniec V wieku i często przypisywanej Aelle, oraz Królowi Arturowi. Podobnie jak w przypadku sporej części postaci występujących w Kronice anglosaskiej, nie ma pewności, że Cerdic był historyczną postacią i czy nie jest wytworem legendy. Nawet jeśli władca naprawdę istniał, szczegóły jego życiorysu nie mogą w żaden sposób zostać uznane za dokładne i rzetelne[3], ponieważ w tym przypadku Kronika została spisana prawie czterysta lat po opisywanych wydarzeniach[4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Parishes: North Charford with South Charford | British History Online [online], www.british-history.ac.uk [dostęp 2017-11-17] (ang.).
- ↑ Charles Oman, England Before the Conquest, 1910.
- ↑ John Campbell, Eric John, Patrick Wormald, The Anglo-Saxons, Penguin Books, 1991, s. 26, ISBN 0-14-014395-5.
- ↑ Peter Hunter Blair, An Introduction to Anglo-Saxon England, Cambridge University Press, 1960, s. 34–35.
Bibliografia
edytuj- Richard Fletcher, Who's Who in Roman Britain and Anglo-Saxon England, Shepheard-Walwyn, 1991, s. 22–23. ISBN 0-85683-089-5.
- Kenneth Sisam, "Anglo-Saxon Royal Genealogies", Proceedings of the British Academy, 1953, vol. 39, s. 287–348.
- John Campbell, Eric John, Patrick Wormald, The Anglo-Saxons, Penguin Books, 1991, ISBN 0-14-014395-5.
- Peter Hunter Blair, An Introduction to Anglo-Saxon England, Cambridge University Press, 1960.
Linki zewnętrzne
edytuj- Kronika anglosaska w języku staroangielskim. asc.jebbo.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-01)].
- Kronika anglosaska w języku angielskim. britannia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-22)].
- http://www.islandguide.co.uk/history/anglo_saxon/chronicle4.htm