David Carradine

amerykański aktor

David Carradine, właśc. John Arthur Carradine[1][2] (ur. 8 grudnia 1936 w Hollywood, zm. 3 czerwca 2009 w Bangkoku) – amerykański aktor, producent filmowy, reżyser, scenarzysta.

David Carradine
Ilustracja
David Carradine (kwiecień 2005)
Imię i nazwisko

John Arthur Carradine

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1936
Hollywood, USA

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 2009
Bangkok, Tajlandia

Zawód

aktor, producent filmowy, reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Donna Lee Becht
(1960–1968; rozwód)
Linda Gilbert
(1977–1983; rozwód)
Gail Jensen
(1988–1997; rozwód)
Marina Anderson
(1998–2001; rozwód)
Annie Bierman
(2004–2009; jego śmierć)

Lata aktywności

1963–2009

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się w Hollywood w Kalifornii jako pierworodny syn legendarnego aktora charakterystycznego Johna Carradine[3] i Ardanelle Abigail (z domu McCool)[4]. Jego rodzina miała pochodzenie angielskie, niemieckie, szkockie, irlandzkie, walijskie i holenderskie[5][6], był prawnukiem Beverly Francisa Carradine (1848-1931)[7], ewangelicznego metodystycznego autora piszącego przede wszystkim na temat uświęcenia, i prabratankiem artysty Willa Fostera. Miał czterech przyrodnich braci ze strony ojca; adoptowanego Bruce’a (ur. 1933), Christophera Johna (ur. 1947), Keitha (ur. 1949) i Roberta (ur. 1954). Był także wujkiem Ever Dawn i Marthy Campbell Plimpton.

Zwany przez jego rodzinę Jackiem, miał burzliwe dzieciństwo. Jego rodzice rozwiedli się i kilkakrotnie brali ślub. Urodził się z drugiego z trzech małżeństw matki, a pierwszego z czterech związków małżeńskich jego ojca. W czasie ich małżeństwa, matka już wychowywała syna pierwszego męża. Jego ojciec planował dużą rodzinę, ale po tym jak jego żona miała serię poronień, odkrył, że miała wiele nielegalnych aborcji bez jego wiedzy. W tym kontekście niezgody małżeńskiej, w wieku pięciu lat chciał popełnić samobójstwo przez powieszenie, uratował go ojciec[8].

Po trzech latach małżeństwa, matka złożyła pozew o rozwód, ale para pozostawała w związku małżeńskim przez kolejne pięć lat. Rozwód w końcu się odbył w roku 1944, kiedy to David miał siedem lat. Jego ojciec opuścił Kalifornię, aby uniknąć płacenia alimentów. Po serii bitew sądowych w walce o opiekę nad dzieckiem i alimenty, w rezultacie David dołączył do swojego ojca w Nowym Jorku. W tym czasie jego ojciec ożenił się ponownie. Przez kilka następnych lat przemieszczał się po internatach.

W końcu powrócił do Kalifornii, gdzie ukończył Oakland High School[9]. Uczęszczał do Oakland Junior College (obecnie Laney College) na rok przed przeniesieniem się do San Francisco State College (obecnie San Francisco State University), gdzie studiował dramat i teorię muzyki, wystąpił jako Iago w Otello. Po porzuceniu studiów w University of California, Carradine spędził trochę czasu w San Francisco North Beach i Venice, w Kalifornii. Mimo prób uniku, w latach 1960-1962 Carradine odbył służbę wojskową w armii Stanów Zjednoczonych.

Kariera

edytuj

W wieku 11 lat zadebiutował w telewizyjnej adaptacji powieści Charlesa Dickensa Opowieść wigilijna (A Christmas Carol, 1947) u boku ojca w roli Ebenezera Scrooge’a. Po wyjściu z wojska, w 1963 wystąpił w telewizji w jednym z odcinków serialu-westernu ABC Wagon pociągowy (Wagon Train) z udziałem Roberta Fullera i Bruce’a Derna. Rok później trafił na duży ekran w westernie Taggart (1964)[10] jako Cal Dodge. W 1965 odniósł sukces na Broadwayu w sztuce Petera Shaffera Królewskie polowanie na słońce (The Royal Hunt of the Sun)[11] o zniszczeniu imperium Inków przez konkwistadora Francisca Pizarra, a za występ otrzymał Theatre World Award[12]. Grał tytułową rolę w serialu ABC Shane (1966). Stał się znany z telewizyjnej roli Kwai Chang Caine’a w serialu Kung Fu (1972–1975)[13][14], za którą był nominowany do nagrody Emmy (1972) i Złotego Globu (1974)[15]. Kreacja pieśniarza folk Woody’ego Guthrie w biograficznym filmie Hala Ashby By nie pełzać na kolanach (Bound for Glory, 1976)[16]. przyniosła mu nagrodę National Board of Review Award i nominację do Złotego Globu. W 1985 zdobył tytuł Człowieka Roku Fraternal Order of Police.

Za rolę Justina LaMotte’a, okrutnego męża Madelaine (w tej roli Lesley-Anne Down) w miniserialu ABC Północ-Południe (North and South, 1985) był nominowany po raz kolejny do Złotego Globu. Pojawił się gościnnie w finale pierwszego sezonu serialu Czarodziejki (1999) jako Tempus. Zagrał postać tytułowego Billa w obu częściach filmu Quentina Tarantino Kill Bill (2003).

Posiada swoją gwiazdę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd.

 
David Carradine (1987)

Życie prywatne

edytuj

29 grudnia 1960 ożenił się z Donną Lee Becht, z którą miał córkę Calistę Mirandę (ur. 1962). W 1968 doszło do rozwodu. W latach 1969–1975 spotykał się z aktorką Barbarą Hershey, z którą miał syna Free „Toma” Carradine (ur. 1972).

2 lutego 1977 poślubił Lindę Gilbert, z którą miał córkę Kansas (ur. 19 kwietnia 1978). Lecz w 1983 rozwiódł się. Od 4 grudnia 1988 do 1997 trwało jego trzecie małżeństwo z Gail Jensen. 20 lutego 1998 ożenił się po raz czwarty z Mariną Anderson, lecz i ten związek przetrwał do 12 grudnia 2001. W dniu 26 grudnia 2004 poślubił Annie Bierman.

Rankiem 4 czerwca 2009, w wieku 72 lat, został znaleziony martwy w hotelu w Bangkoku. Pokojówka odkryła jego ciało w szafie. Był nagi, a wokół szyi i genitaliów miał zawiązane liny[17]. Hipoteza mówiła o samobójstwie lub śmierci z powodu przypadkowego uduszenia lub zatrzymania akcji serca w wyniku orgazmu. W pokoju nie znaleziono oznak obecności innych osób. Carradine mógł umrzeć w wyniku nieudanej „autoerotycznej asfiksji”. W hotelu tym Carradine mieszkał podczas kręcenia w Tajlandii filmu Stretch[18][19].

Przyrodni brat Keitha[20].

Filmografia

edytuj

Filmy fabularne

edytuj

Seriale TV

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. David Carradine. TV Guide. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  2. David Carradine. Listal. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  3. David Carradine Biography (1936-). Film Reference. [dostęp 2015-12-11]. (ang.).
  4. David Carradine – Genealogy. Geni. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  5. David Carradine What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-02-17]. (ang.).
  6. Carradine's Widow Files Wrongful Death Suit. ABC News. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  7. William Frederick Foster, NA, (1883–1953) American Artist. Sullivan Goss: An American Gallery. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  8. Carradine, David (1995). EndlessHighway.Journey. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  9. David Carradine Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-02-17]. (ang.).
  10. Bruce Eder: David Carradine Biography. AllMovie. [dostęp 2022-02-17]. (ang.).
  11. David Carradine. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-02-17]. (ang.).
  12. David Carradine (1936-2009). Find a Grave. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  13. David Carradine. MYmovies. [dostęp 2016-02-07]. (wł.).
  14. David Carradine. TV.com. [dostęp 2016-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-29)]. (ang.).
  15. David Carradine Awards. AllMovie. [dostęp 2022-02-17]. (ang.).
  16. Bound for Glory (1976). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  17. Kung Fu star Carradine found dead. BBC News. [dostęp 2009-06-04].
  18. David Carradine, Actor, Is Dead at 72. The New York Times. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).
  19. David Carradine found dead in Bangkok. The Nation. [dostęp 2009-06-04].
  20. Chad, Keith Carradine [online], Hollywood Walk of Fame, 25 października 2019 [dostęp 2024-08-08] (ang.).

Bibliografia

edytuj