David Pocock
David Pocock (ur. 23 kwietnia 1988 w Gweru) – australijski rugbysta pochodzący z Zimbabwe, grający na pozycji rwacza w zespole Brumbies oraz w reprezentacji narodowej. Mistrz świata U-19 z 2006 roku, zwycięzca Pucharu Trzech Narodów w sezonie 2011, trzykrotny uczestnik i dwukrotny medalista pucharu świata.
Pełne imię i nazwisko |
David Willmer Pocock | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||
Wzrost |
184 cm | ||||||||||||||||||||
Masa ciała |
104 kg | ||||||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Młodość
edytujW rugby zaczął grać jeszcze w Zimbabwe w wieku siedmiu lat, prócz treningów z rówieśnikami grając również z ojcem i braćmi[1][2]. Gdy reżim Roberta Mugabe przejął należącą do jego rodziców farmę, rodzina wyemigrowała w 2002 roku do Australii[1][3][4][5][6]. W latach 2002–2005 uczęszczał do Anglican Church Grammar School w Brisbane[7], w ostatnim roku nauki występując w pierwszej drużynie tej szkoły wraz z Quadem Cooperem[8]. W tym samym roku został wybrany najlepszym zawodnikiem w stanie[9]. Występował wówczas w formacji ataku, a prócz rugby uprawiał również waterpolo, również w tym sporcie reprezentując stanowe barwy[2][10].
Kariera klubowa
edytujPodczas ostatniego roku nauki, w 2005 roku, zgłosili się do niego z propozycją zawodowego kontraktu działacze nowo utworzonego zespołu Western Force oraz trener John Mitchell, Pocock przeniósł się zatem do Perth[1][2]. Za zgodą rodziców Mitchell wystawił siedemnastoletniego wówczas Pococka w składzie na przedsezonowy mecz przygotowawczy z Cheetahs łamiąc tym samym zasady Australian Rugby Union, które zabraniały występów w seniorskich zawodach graczom, którzy nie ukończyli osiemnastego roku życia – choć wystąpił on pod nazwiskiem innego zawodnika, jednak jego zdjęcie z tego spotkania ukazało się w australijskiej prasie[1][2][11]. Podpisawszy przedłużenie kontraktu o dwa lata[12], oficjalnie zadebiutował zatem już po osiemnastych urodzinach, 12 maja 2006 roku, w meczu Super 14 z Sharks[2][13] i był to jego jedyny występ w sezonie 2006[14]. Został tym samym jednym z pierwszej czwórki stypendystów programu National Talent Squad (pozostałymi byli Josh Holmes, Caleb Brown i Saia Faingaʻa) grających w tych rozgrywkach[15]. Wziął następnie udział w posezonowych meczach Force zarówno w domu, jak i na wyjeździe[16][17][18], a także we wszystkich trzech spotkaniach Australian Provincial Championship[19][20]. W tym samym czasie związał się również z lokalnym klubem UWA Rugby[21].
W sezonie 2007 opuścił tylko jedno spotkanie w Super 14[22][23], zaś w lecie tego roku zagrał w dwóch spotkaniach zespołu Perth Spirit w jedynym rozegranym sezonie rozgrywek Australian Rugby Championship[24][25].
W kolejnych sezonach stał się jedną z kluczowych postaci nieosiągającego sukcesów zespołu Force. W 2008 roku ponownie zagrał w dwunastu spotkaniach[26][27], otrzymał Force Man Award dla gracza utożsamiającego ducha zespołu zarówno na boisku, jak i poza nim[28], a następnie, pomimo obecności reprezentantów kraju czy też starszych stażem zawodników, został wytypowany na kapitana zespołu podczas tournée na Wyspy Brytyjskie[29][30]. Podpisał również kolejny dwuletni kontrakt[31], przedłużony następnie do końca 2012 roku[32]. Następny rok rozpoczął do okraszonego hat-trickiem świetnego występu w pierwszym przedsezonowym spotkaniu przeciw Reds, po którym trenerzy docenili kompletność jego umiejętności potrzebnych na tej pozycji[33], w drugim zaś, przeciw Crusaders, pełnił rolę kapitana zespołu[34]. Zagrał następnie we wszystkich meczach Super 14 jako gracz podstawowej piętnastki[35][36].
W kolejnych dwóch sezonach jego występy ograniczały kontuzje – w 2010 roku w pierwszej kolejce naderwał ścięgno w palcu lewej ręki, przez co pauzował sześć tygodni[37], zagrał jednak w pozostałych siedmiu spotkaniach[38][39], zaś rok później wystąpił w dziewięciu meczach[40][41], z pozostałych bowiem wyeliminowała go odniesiona w marcu kontuzja kolana[42][43].
W sezonie 2012 został kapitanem zespołu[44], wicekapitanem będąc od 2010 roku[45][46], zaś po raz pierwszy w meczu o punkty poprowadził Force już w ostatnim meczu sezonu 2011, gdy kontuzjowany był Nathan Sharpe[47]. Zagrał w czternastu z szesnastu spotkań sezonu[48][49], a jego gra została doceniona wyróżnieniem przyznawanym przez samych graczy Force dla najlepszego zawodnika klubu[50][51].
W lipcu 2012 roku ogłosił, iż od nowego sezonu przenosi się do Brumbies, z którym podpisał trzyletni kontrakt[52]. Odejście po siedmiu latach argumentował niepowodzeniem w ściąganiu do Perth znanych zawodników, częstszymi niż w innych zespołach podróżami, oddaleniem od znajdującej się na wschodnim wybrzeżu rodziny oraz perspektywą współpracy z Jakiem White'em i chęcią gry o najwyższe laury[53][54][55]. W trzecim spotkaniu w barwach nowego zespołu zerwał więzadło krzyżowe przednie w lewym kolanie po szarży Adama Ashley-Coopera, co oznaczało minimum sześciomiesięczną przerwę w grze[56][57][58]. Brumbies dotarli zaś do finału rozgrywek, w którym ulegli Chiefs[59]. Treningi wznowił pod koniec października[60], zaś do gry, w roli kapitana, powrócił w pierwszym przedsezonowym meczu przygotowawczym[61][62]. Swój czwarty oficjalny mecz w barwach Brumbies zaliczył w otwierającym sezon spotkaniu z Reds[63], a już w następnej kolejce ponownie doznał urazu lewego kolana[64]. Przeprowadzona artroskopia wykazała konieczność kolejnego zabiegu chirurgicznego i wielomiesięcznej rehabilitacji[65][66]. Pod koniec września 2014 roku grał już w bezkontaktową odmianę – touch rugby[67][68], a w styczniu 2015 zaliczył sześćdziesięciominutowy występ przeciwko Force w przedsezonowym spotkaniu[69]. Na ten sezon został wraz z Niciem White'em mianowany wicekapitanem zespołu, zastępując w razie potrzeby Stephena Moore’a[70][71]
Kariera reprezentacyjna
edytujPocock był stypendystą ogólnokrajowych programów National Talent Squad[72] oraz Australian Institute of Sport[73]. W stanowych barwach występował w mistrzostwach kraju U-16[74][75] w 2004 roku wraz z Quade'em Cooperem i Willem Genią zajmując trzecią lokatę[76][77][78], zaś w kategorii U-18 w 2005 roku zdobył drugie miejsce[79][80][81] i wyróżnienie dla najlepszego zawodnika w stanie[82]. Pociągnęło to za sobą powołanie do kadry Australian Schoolboys[83], w której w 2005 roku wystąpił w sześciu testmeczach[84], w dwóch z nich otrzymując wyróżnienie dla najlepszego australijskiego zawodnika[85]. To właśnie trenerzy tej reprezentacji przestawili zawodnika z formacji ataku na pozycję rwacza[2]. Rok później znalazł się w reprezentacji U-19[86], która zwyciężyła w rozegranych w Dubaju mistrzostwach świata w tej kategorii wiekowej[15]. Na tym turnieju zagrał w czterech z pięciu spotkań zdobywając dwa przyłożenia[87][88][89][90][91], w finale zawodów odnosząc kontuzję kostki[92].
Dobre występy w lidze dały mu szansę na pierwszy kontakt z seniorskim poziomem reprezentacyjnym, który nastąpił w kadrze A podczas Pucharu Narodów Pacyfiku edycji 2007[2][93]. Wystąpił wówczas w trzech z pięciu spotkań[94] – z Tonga[95], Japonią[96] i Fidżi[97]. Na koniec sezonu otrzymał zaś wyróżnienie dla debiutanta roku według australijskiego stowarzyszenia zawodowych rugbystów (Rugby Union Players Association)[98][99]. W roku 2008 jako kapitan kadry U-20[100] uczestniczył w inauguracyjnych MŚ juniorów[101], gdzie wystąpił we wszystkich pięciu meczach swojej drużyny[102][103][104][105][106] zdobywając dziesięć punktów[107], a Australijczycy zajęli piąte miejsce[108].
Pierwsze powołanie od selekcjonera Wallabies, Robbiego Deansa, otrzymał we wrześniu 2008 roku na listopadowe spotkania na północnej półkuli[109]. Zadebiutował z ławki rezerwowych w Hongkongu przeciw All Blacks dokładnie sześć lat po tym, jak jego rodzina przybyła do Australii[10][110], po czym w tej samej roli przez kilkanaście minut wystąpił również w spotkaniach z Włochami i Barbarians[2][10][33][110].
Przełomowy był dla niego następny sezon reprezentacyjny. Rozpoczął go występem przeciw Barbarians[111], po występach w czerwcowych testmeczach stałe miejsce w wyjściowej piętnastce uzyskał podczas Pucharu Trzech Narodów[112], a łącznie wystąpił w trzynastu z czternastu rozegranych w tym roku testmeczów, pierwsze przyłożenie zdobywając w kończącym sezon spotkaniu z Walijczykami, w którym złamał również kciuk[2][10][110][113]. Opuścił jedynie spotkanie ze Szkotami, gdy decyzją selekcjonera odpoczywał po zdobyciu szwów na szczęce i nagrody dla najlepszego gracza zremisowanego meczu z Irlandią[114]. Jego pojawienie się zakończyło de facto trwającą blisko dekadę dominację George’a Smitha i Phila Waugh na tej pozycji w australijskiej kadrze[33][115][116][117][118][119].
W 2010 roku był ostoją reprezentacji podczas wszystkich piętnastu spotkań[10], a forma, którą prezentował[120][121], przyniosła mu nominację do wyróżnienia dla gracza roku według IRB[122], którym ostatecznie został Richie McCaw[123]. Doceniony został również w kraju – John Eales Medal dla najlepszego australijskiego rugbysty według samych zawodników zdobył z wyraźną przewagą, mimo iż do Pucharu Trzech Narodów przystępował mając jedynie trzy punkty więcej od Matta Giteau, na tej samej gali odebrał również nagrodę dla reprezentanta roku według australijskich kibiców[124][125][126], w grudniu zaś otrzymał od RUPA Medal for Excellence[127][128].
Został powołany na zaplanowane na lipiec i sierpień 2011 roku spotkania reprezentacji[129], jednak nie wystąpił w niespodziewanie przegranym spotkaniu z Samoa[130]. Wziął natomiast udział we wszystkich czterech meczach Pucharu Trzech Narodów, który zakończył się pierwszym od dziesięciu lat triumfem Australijczyków[131]. Pozostał również w okrojonej do trzydziestu zawodników kadrze na Puchar Świata w Rugby 2011[132]. Z powodu urazu pleców opuścił dwa spotkania w fazie grupowej[133], swój kunszt pokazał natomiast w ćwierćfinale ze Springboks, w którym został uznany najlepszym zawodnikiem[134][135], ostatecznie Australijczycy w turnieju zdobyli brązowe medale w meczu o trzecie miejsce pokonując Walię[136]. Również w tym roku nominowany był do IRB Player of the Year[137], zwycięzcą okazał się jednak francuski kapitan, Thierry Dusautoir[138]. Przeciwko Walijczykom wystąpił jeszcze podczas kończącego sezon zwycięskiego minitournée, które obejmowało także mecz z Barbarians na Twickenham, podczask którego Pocock po raz pierwszy pełnił rolę kapitana Wallabies[139].
Wobec kontuzji Jamesa Horwilla był, obok Willa Genii, jednym z najpoważniejszych kandydatów do objęcia tej funkcji podczas zaplanowanych na czerwiec 2012 roku testmeczów[140]. W spotkaniu ze Szkocją został siedemdziesiątym dziewiątym kapitanem australijskiej reprezentacji w oficjalnym meczu międzypaństwowym[141][142], poprowadził następnie Wallabies do zwycięstwa w trzymeczowej serii z Walijczykami[143]. W rozpoczynającym inauguracyjną edycję The Rugby Championship meczu z Nową Zelandią doznał wymagającej operacji kontuzji prawego kolana[144], który wyeliminował go z gry na kolejne trzy miesiące[144][145]. Po rehabilitacji wyjechał z kadrą na europejskie tournée[146], jednak z powodu urazu łydki znalazł się w meczowym składzie tylko raz – przeciwko Walijczykom[147].
Odniesiona w marcu 2013 roku kontuzja oznaczała dla niego brak występów w tym sezonie reprezentacyjnym, nie skorzystał bowiem z nowej techniki rekonstrukcji, dzięki której mógł powrócić na tournée British and Irish Lions 2013[148][149][150]. Opuścił również kolejny sezon po jej odnowieniu w marcu 2014 roku, zapowiedział jednak walkę o miejsce w składzie Wallabies na Puchar Świata w Rugby 2015[151].
Osiągnięcia
edytuj- Puchar świata w rugby – 3. miejsce: 2011
- Puchar Trzech Narodów – zwycięstwo: 2011
- John Eales Medal – 2010
- IRB Player of the Year – nominacja: 2010, 2011
- RUPA Rugby Medal for Excellence: 2010
- RUPA Newcomer of the Year: 2007
Varia
edytuj- Rodzice, Andy i Jane; bracia, Mike i Steve[2]. Steve podążył za bratem do Western Force, jednak jego sportowe ambicje przekreśliła kontuzja[10][152].
- Z wieloletnią partnerką, Emmą Palandri, ogłosili, iż nie zawiorą związku małżeńskiego, dopóki takiej samej możliwości nie będą miały w Australii pary homoseksualne[153][154](wzięli go 8 lat po złożeniu deklaracji, niedługo po tym, gdy Australia uznała małżeństwa osób tej samej płci[155]).
- W 2009 roku Luke O’Keefe oraz Pocock założyli i zasiadają we władzach organizacji charytatywnej Eightytwenty Vision pomagającej lokalnym społecznościom w Zimbabwe. Nastawiona jest ona w szczególności na opiekę zdrowotną ciężarnych kobiet, edukację i dożywianie dzieci, zabezpieczenie wody i żywności oraz opiekę nad chorymi na AIDS[1][6][156][157]. Za tę działalność w 2011 roku otrzymał wyróżnienie w stanowej sekcji konkursu Young Australian of the Year[158] oraz nominację do ogólnokrajowej edycji[159].
- W 2011 roku wydał autobiografię pt. Openside: My Journey to the Rugby World Cup (ISBN 978-1-74257-178-2)[160][161]. Ujawnił w niej m.in., iż w młodości cierpiał na zaburzenia odżywiania[162].
- Pod koniec listopada 2014 roku w ramach protestu przeciwko otwarciu nowej kopalni węgla wraz z innymi aktywistami przykuł się do sprzętu górniczego, za co został aresztowany[163]. Australian Rugby Union wystosował wobec zawodnika oficjalne ostrzeżenie[164][165], a sprawa trafiła do sądu[166].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Pocock's passion to make a big difference. irishtimes.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j About Dave. david-pocock.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Out of Africa with a heart of gold. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock the Brumbies' renaissance man. canberratimes.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock: a colossus on the field and his own man off it. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ a b Swaggie Pocock on Wallaby track home. news.smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Rugby National Representation. centenary.churchie.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ang.).
- ↑ Rugby Open 1st Teams. centenary.churchie.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ang.).
- ↑ QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2004-2005. redsrugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f David Pocock. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ 17-year-old banned from Super 14. nzherald.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Outstanding flanker Pocock re-signs with Emirates Western Force. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-11)]. (ang.).
- ↑ Emirates Western Force Debuts and Caps. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Season 2006. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
- ↑ a b Australian Rugby Union 2006 Annual Report. ausport.gov.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Western Australia Rugby Union Annual Report 2006. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Western Force Gold - South African Tour. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Western Force Gold Out Pace Yamaha In Try Blitz. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ LATE CHANGES AS PELESASA AND HODGSON FAIL FITNESS TESTS. twf.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Force name four Wallabies for Waratahs decider. sportsaustralia.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock - apprentice. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Season 2007. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
- ↑ Western Australia Rugby Union Annual Report 2007. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ ET Perth Spirit Squad Announced For Inaugural National Competition. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Season 2008. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
- ↑ Western Australia Rugby Union Annual Report 2008. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Player of the Year. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-25)]. (ang.).
- ↑ The future is in Pocock's hands. watoday.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ Pocock to lead Emirates Western Force on development tour of England. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ Pocock re-signs with Force and ARU. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock sees best future at the Force. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ a b c Pocock becoming a perfect 7. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Force hope clings onto Pocock. watoday.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ Season 2009. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
- ↑ Western Australia Rugby Union Annual Report 2009. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock sidelined for six weeks. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Season 2010. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
- ↑ Western Australia Rugby Union Annual Report 2010. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Season 2011. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
- ↑ Western Australia Rugby Union Annual Report 2011. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock and du Plessis stoush put to rest. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Force boosted by Pocock return. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock named Force Captain. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-02)]. (ang.).
- ↑ David Pocock. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock a captain in waiting, says Mitchell. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Season 2012. westernforce.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2014-07-07]. (ang.).
- ↑ Western Australia Rugby Union Annual Report 2012. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock claims Force Player of the Year. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-25)]. (ang.).
- ↑ David Pocock leaves Western Force as club's player of the year. news.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Brumbies sign Pocock to three-year deal. brumbies.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ David Pocock: Why I'm leaving. perthnow.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock relishing new challenge with Brumbies. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock signs with Brumbies. news.smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock injury overshadows Brumbies win. sportsnewsfirst.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ David Pocock receives ACL confirmation. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock ruled out with ACL tear. abc.net.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Chiefs end Brumbies' dream. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Fit-again Pocock keen to lift Brumbies. canberratimes.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock named to make return from injury in Brumbies trial against Highlanders. couriermail.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ David Pocock captains Brumbies in Queenstown. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ Pat McCabe, David Pocock to return from injury for ACT Brumbies. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ Fears Pocock could miss ACT Brumbies' season. stuff.co.nz. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ David Pocock ruled out for second straight season after undergoing another knee operation. foxsports.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ David Pocock's season over after second knee reconstruction in two seasons. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ ACT Brumbies flanker David Pocock on track for Super Rugby round one return. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ David Pocock's return on track. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ David Pocock makes successful comeback from injury in Brumbies' trial loss against Force. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ White, Pocock named Brumbies Vice-Captains. brumbies.com.au. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)]. (ang.).
- ↑ Brumbies name David Pocock and Nic White as vice-captains. brisbanetimes.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ Australian Rugby’s Pathway to Gold Program. austschools.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Rugby Union Achievements. ausport.gov.au @ web.archive.org. [dostęp 2014-07-16]. (ang.).
- ↑ National U16 Championships Wallaby Graduates. austschools.rugbynet.com.au. s. 23. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ National U16 Championships Wallaby Graduates. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ang.).
- ↑ Championship Teams. wallabies.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ NSW Schools wins final of National U16 Championship. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australian Rugby Union 2004 Annual Report – The Year in Detail. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ Australian Rugby Union 2005 Annual Report. secure.ausport.gov.au. s. 80. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ DAY 2 - NOVOTEL CHAMPIONSHIPS 2005. austschools.rugbynet.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ QUEENSLAND RUGBY FOOTBALL SCHOOLS UNION QUEENSLAND I 2005. qrfsu.rugbynet.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ IAN McMILLAN MEMORIAL TROPHY. qrfsu.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ THE NURSERIES OF AUSTRALIAN SCHOOLBOYS' RUGBY. austschools.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Players with three or more „Caps” for the period 1973-2011. austschools.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ AWARDS 2005. austschools.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australian Under 19s announce Squad for IRB World Championship in Dubai. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australia thrashes Scotland at Under 19 World Championship. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australia remains undefeated after big win over Romania. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australian U19s through to Semis despite narrow loss to NZ. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australia to play NZ in U19 Final. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australian U19s beat NZ in Final to become World Champions. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock to make Super 14 debut. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
- ↑ 25-man Australia A squad for the iRB Pacific Nations Cup. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pacific Nations Cup – David Pocock. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ Australia A enjoy victory on PNC debut. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-28)]. (ang.).
- ↑ Australia A too strong for Japan in PNC. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-09)]. (ang.).
- ↑ Match report: Fiji hold Australia A. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock wins RUPA Newcomer of the Year award. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-23)]. (ang.).
- ↑ Smith honoured with Rugby Medal of Excellence. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock set to lead Australia Under 20s. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-05)]. (ang.).
- ↑ Experience aplenty for Australian Under 20s. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australia 81 – 12 Canada. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-02)]. (ang.).
- ↑ Australia 53 – 17 Fiji. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-17)]. (ang.).
- ↑ Australia 13 – 18 England. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-17)]. (ang.).
- ↑ Samoa 0 – 32 Australia. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-07)]. (ang.).
- ↑ France 21 – 42 Australia. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-02)]. (ang.).
- ↑ David Pocock. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-24)]. (ang.).
- ↑ Aussies Fend off France at JWC. wallabies.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Four new faces in Australian rugby squad. rugbyweek.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ a b c JWC allowed Pocock to hone leadership skills. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-15)]. (ang.).
- ↑ Wallabies crush Sonny Bill's Baa Baas. tvnz.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Genia, Pocock handed Wallabies starts. abc.net.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Healing Pocock pumped for 2010 season. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ David Pocock rested for Australia's match against Scotland. theguardian.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Genia, Pocock to start for Wallabies. wwos.ninemsn.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ More fight in Waugh yet. tvnz.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Waugh expected to miss Wallabies squad. tvnz.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Brumbies want David Pocock after George Smith's surprise international retirement. theaustralian.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ McCaw plays 'right to the edge': Pocock. news.smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock the shining light as baby Wallabies learn to walk. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Eales Medal seals Pocock's rise to leader of the pack in breakaway year. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Beale and Pocock in line for major award. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ New Zealand honoured by trio of IRB Awards. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-03)]. (ang.).
- ↑ Pocock wins John Eales Medal. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock wins John Eales Medal. sportsnewsfirst.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)]. (ang.).
- ↑ Pocock favourite for John Eales Medal. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock caps a super year with RUPA award. theaustralian.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock named Players' Player of the Year. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Qantas Wallabies Squad For Samoa Test & Tri Nations Named. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)]. (ang.).
- ↑ Samoa beat Australia 32-23 in massive upset in rugby Test at Sydney's ANZ Stadium. foxsports.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australia beat New Zealand to win TriNations. rugbyweek.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Wallabies 30 Man Squad Announced. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)]. (ang.).
- ↑ Pocock: I'm good to go. skysport.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-26)]. (ang.).
- ↑ Pocock continues to rise for Wallabies. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-14)]. (ang.).
- ↑ Pocock at the heart of Wallabies win. rugbyworldcup.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ Wales 18 - 21 Australia: Last-gasp try too late to save Wales. walesonline.co.uk. [dostęp 2013-10-25]. (ang.).
- ↑ Pocock, Genia earn IRB player of year nominations. theage.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Thierry Dusautoir IRB Player Of The Year. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-08)]. (ang.).
- ↑ David Pocock to captain Wallabies against Barbarians at Twickenham. heraldsun.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ No angst as captaincy contenders Will Genia, David Pocock reunited in Wallabies camp. news.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Qantas Wallabies named to face Scotland. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock is new Wallabies captain, as team is named for Scotland Test. theaustralian.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock signs with Australian Rugby Union for further three years. www1.skysports.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ a b Wallabies lose captain Pocock for second test. stuff.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock faces three months out. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Wallabies welcome back trio. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock returns for Wallabies. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ David Pocock won't rush rehabilitation. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Australia's David Pocock to miss Lions series through injury. theguardian.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Pocock's long road back. canberratimes.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Injured Brumbies star David Pocock vows to make 2015 Rugby World Cup. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ Pocock the younger follows path to Perth. watoday.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Wallaby and Force flanker David Pocock is happy to take on the world. dailytelegraph.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Wallaby boycotts marriage until gays have same right. canberratimes.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-24)]. (ang.).
- ↑ Nick Duffy: Rugby star David Pocock weds after eight-year equal marriage protest. pinknews.co.uk, 2018-12-04. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
- ↑ Meet the Founders. eightytwentyvision.org. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ Meet the Board Members. eightytwentyvision.org. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ Pocock wins WA’s Young Australian of the Year. rugbywa.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ National Finalist Young Australian of the Year 2012 - David Pocock. australianoftheyear.org.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ Openside: My Journey to the Rugby World Cup. worldcat.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ OPENSIDE: My Journey to the Rugby World Cup. sabona.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)]. (ang.).
- ↑ Pocock reveals eating disorder. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Former Wallabies captain David Pocock arrested at NSW coal mine protest in Leard State Forest. abc.net.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ Australian Rugby Union statement regarding David Pocock. rugby.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ ARU warns Pocock over conduct following coal mining arrest. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
- ↑ Wallabies star David Pocock faces court after chaining himself to mining machinery last year. dailytelegraph.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- David Pocock – ESPN Scrum Profile. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- David Pocock – Rugby World Cup 2011 Profile. rwc2011.irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- David Pocock – Brumbies Profile. brumbies.com.au. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)]. (ang.).
- David Pocock – Western Force Profile. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- David Pocock – It's Rugby Profile. itsrugby.co.uk. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona zawodnika (ang.)