Frank-Walter Steinmeier
Frank-Walter Steinmeier (ur. 5 stycznia 1956 w Detmold[1]) – niemiecki polityk i prawnik. Działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, p.o. przewodniczącego partii w 2008, przewodniczący jej frakcji poselskiej (2009−2013) oraz kandydat SPD na kanclerza w 2009. Deputowany do Bundestagu, szef Urzędu Kanclerskiego w okresie rządów Gerharda Schrödera (1999–2005), minister spraw zagranicznych (2005–2009 i 2013−2017), wicekanclerz (2007−2009), od 2017 prezydent Republiki Federalnej Niemiec.
 Frank-Walter Steinmeier (2024) | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1956 |
|---|---|
| Prezydent Republiki Federalnej Niemiec | |
| Okres |
od 19 marca 2017 |
| Przynależność polityczna | |
| Pierwsza dama | |
| Poprzednik | |
| Przewodniczący OBWE | |
| Okres |
od 1 stycznia 2016 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych Niemiec | |
| Okres |
od 17 grudnia 2013 |
| Przynależność polityczna |
Socjaldemokratyczna Partia Niemiec |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Wicekanclerz Niemiec | |
| Okres |
od 21 listopada 2007 |
| Przynależność polityczna |
Socjaldemokratyczna Partia Niemiec |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych Niemiec | |
| Okres |
od 22 listopada 2005 |
| Przynależność polityczna |
Socjaldemokratyczna Partia Niemiec |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
          
| |
Życiorys
edytujWykształcenie i działalność zawodowa
edytujPochodzi z Nadrenii Północnej-Westfalii. Po ukończeniu szkoły średniej pełnił służbę wojskową od 1974 do 1976[2]. Następnie rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Gießen. Od 1980 kształcił się także w zakresie nauk politycznych. W 1982 i 1986 zdał państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia. Pracował jako nauczyciel akademicki w katedrze prawa publicznego i nauk politycznych na Uniwersytecie w Gießen, gdzie doktoryzował się w 1991[1][2]. W 2013 został posądzony o plagiat, zarzuty miały dotyczyć 95 z 395 stron pracy doktorskiej. W wyniku postępowania wykazano błędy w cytowaniu, jednakże wobec braku stwierdzenia oszustwa Frank-Walter Steinmeier zachował doktorat[3][4].
Działalność polityczna do 2017
edytujW 1975 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. Od 1991 współpracował z Gerhardem Schröderem, który wówczas zajmował stanowisko premiera Dolnej Saksonii. Został wtedy jego doradcą do spraw komunikacji z mediami. W latach 1993–1994 był dyrektorem biura premiera Dolnej Saksonii. Od 1994 pełnił funkcję kierownika departamentu w kancelarii państwa. W 1996 powołany na sekretarza stanu i szefa kancelarii państwa w administracji Dolnej Saksonii. W 1998, po wygranych przez SPD wyborach parlamentarnych i objęciu stanowiska kanclerza przez Gerharda Schrödera, Frank-Walter Steinmeier został sekretarzem stanu w Urzędzie Kanclerza Federalnego, odpowiadając za służby specjalne[1]. W 1999 powołany na szefa Urzędu Kanclerza Federalnego, którym kierował do 2005[1]. W tym okresie zyskał przydomek „szarej eficjencji”, gdyż znany był ze swojego efektywnego zarządzania (była to aluzja do przydomku „szara eminencja”)[5].
W listopadzie 2005, po kolejnych wyborach i utworzeniu rządu wielkiej koalicji CDU/CSU-SPD, został desygnowany na stanowisko ministra spraw zagranicznych w pierwszym rządzie kanclerz Angeli Merkel. Był pierwszym ministrem spraw zagranicznych Niemiec wywodzącym się z SPD od 1969[6]. W październiku 2007 powołany na wiceprzewodniczącego Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, miesiąc później zastąpił Franza Münteferinga na urzędzie wicekanclerza w dotychczasowym gabinecie[1].
Od września do października 2008 wykonywał czasowo obowiązki przewodniczącego partii. 18 października 2008 SPD wybrała go na swojego kandydata na stanowisko kanclerza. W wyniku wyborów w 2009 socjaldemokraci znaleźli się jednak w opozycji. W październiku 2009 Frank-Walter Steinmeier zakończył pełnienie funkcji rządowych. Objął natomiast mandat posła do Bundestagu, zajmując przez cztery lata stanowisko przewodniczącego frakcji poselskiej SPD. W 2013 ponownie został wybrany do niższej izby niemieckiego parlamentu[2]. W grudniu tegoż roku po odnowieniu wielkiej koalicji powrócił na urząd ministra spraw zagranicznych w trzecim gabinecie Angeli Merkel[2]. W 2016 sprawował funkcję przewodniczącego OBWE[7].
Prezydent Niemiec
edytujW listopadzie 2016 został ogłoszony przez kanclerz Angelę Merkel kandydatem koalicji rządowej na stanowisko prezydenta Niemiec w wyborach w 2017[8]. W związku z tym w styczniu 2017 zakończył urzędowanie na stanowisku ministra spraw zagranicznych, przekazując obowiązki swojemu następcy, dotychczasowemu ministrowi gospodarki i energii Sigmarowi Gabrielowi[9]
12 lutego 2017 został wybrany przez Zgromadzenie Federalne w pierwszej turze wyborów na urząd prezydenta Niemiec, zagłosowało na niego 931 spośród 1253 uczestniczących w głosowaniu elektorów[10][11]. Urząd prezydenta Niemiec objął 19 marca 2017, trzy dni później nastąpiło jego oficjalne zaprzysiężenie[12][13].
1 września 2019 w trakcie obchodów 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej w Wieluniu zwrócił się do Polaków o przebaczenie niemieckich zbrodni z czasów wojny[14].
W maju 2021 zadeklarował, że będzie ubiegał się o reelekcję w wyborach prezydenckich w 2022[15]. Poparcie dla niego zadeklarowali socjaldemokraci, obie partie chadeckie, liberałowie, Zieloni i regionalna partia SSW[16]. 13 lutego 2022 w pierwszej turze Zgromadzenie Federalne wybrało go na drugą kadencję, zagłosowało na niego 1045 spośród 1437 biorących udział w głosowaniu elektorów[16].
Po inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 Frank-Walter Steinmeier stwierdził, że popełnił błędy w swojej dotychczasowej polityce wobec Rosji i jej prezydenta[17].
Życie prywatne
edytujOd 1995 jest żonaty z Elke Büdenbender, ma córkę[1].
Odznaczenia
edytuj- Stopień Specjalny Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi RFN – 2017, ex officio
- Kawaler Krzyża Wielkiego Udekorowany Wielką Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – Włochy, 2019[18]
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – Włochy, 2006[19]
- Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi – Norwegia, 2007
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi – Portugalia, 2009[20]
- Wielka Złota na Wstędze Odznaka Honorowa za Zasługi dla Republiki Austrii – Austria, 2016
- Legia Honorowa II klasy – Francja, 2017[21]
- Order Podwójnego Białego Krzyża I klasy – Słowacja, 2017[22]
- Order za Wybitne Zasługi – Słowenia, 2022[23]
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni – Wielka Brytania, 2023[24][25]
- Łańcuch Orderu Gwiazdy Rumunii – Rumunia, 2023[26]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Bundespräsident Frank-Walter Steinmeier. bundespraesident.de. [dostęp 2019-02-03]. (niem.).
- ↑ a b c d Dr. Frank-Walter Steinmeier. bundestag.de. [dostęp 2019-02-03]. (niem.).
- ↑ Plagiatsaffäre. business-and-science.de. [dostęp 2019-07-24]. (niem.).
- ↑ Freispruch trotz Fehlern. tagesspiegel.de, 5 listopada 2013. [dostęp 2019-07-25]. (niem.).
- ↑ Wawrzyniec Smoczyński: Minister spraw pragmatycznych. polityka.pl, 7 grudnia 2007. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Leaders of Germany. zarate.eu. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
- ↑ Frank-Walter Steinmeier. osce.org. [dostęp 2022-12-09]. (ang.).
- ↑ Angela Merkel przedstawiła Franka-Waltera Steinmeiera jako kandydata na prezydenta. rp.pl, 16 listopada 2016. [dostęp 2016-11-16].
- ↑ Niemcy: Sigmar Gabriel przejął obowiązki szefa MSZ. onet.pl, 27 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-27].
- ↑ Frank-Walter Steinmeier nowym prezydentem Niemiec. tvp.info, 12 lutego 2017. [dostęp 2017-02-12].
- ↑ Bundespräsidentenwahl durch die 16. Bundesversammlung. wahlrecht.de, 12 lutego 2017. [dostęp 2019-02-03]. (niem.).
- ↑ Frank-Walter Steinmeier objął urząd prezydenta Niemiec. polskieradio.pl, 29 marca 2017. [dostęp 2017-03-19].
- ↑ Steinmeier: Pragmatic, popular, president. dw.com, 22 marca 2017. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
- ↑ Monika Sieradzka: Prezydent Niemiec prosi Polaków o wybaczenie. dw.com, 1 września 2019. [dostęp 2022-06-01].
- ↑ German president Steinmeier announces run for second term. reuters.com, 28 maja 2021. [dostęp 2021-06-29]. (ang.).
- ↑ a b Bundespräsidentenwahl durch die 17. Bundesversammlung. wahlrecht.de, 13 lutego 2022. [dostęp 2022-02-13]. (niem.).
- ↑ Niemcy. Prezydent Steinmeier: popełniłem błędy w kontaktach z Rosją i Putinem. pap.pl, 4 kwietnia 2022. [dostęp 2022-06-02].
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Decorato di Gran Cordone Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 17 września 2019. [dostęp 2023-04-18]. (wł.).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 21 marca 2006. [dostęp 2017-05-17]. (wł.).
- ↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. ordens.presidencia.pt. [dostęp 2017-05-17]. (port.).
- ↑ Steinmeier mit Orden der französischen Ehrenlegion ausgezeichnet. zeit.de, 26 stycznia 2017. [dostęp 2017-05-17]. (niem.).
- ↑ Vyznamenania. prezident.sk. [dostęp 2024-02-12]. (słow.).
- ↑ Odlikovanja. predsednica-slo.si. [dostęp 2024-04-25]. (słoweń.).
- ↑ Camilla's the belle of the Berlin ball! King Charles and his glittering Queen consort – in the late Queen's diamond necklace – attend first State Banquet of his reign as he celebrates Germany and UK 'standing together' as they help Ukraine face Putin. dailymail.co.uk, 29 marca 2023. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
- ↑ King Charles and the Queen Consort in Germany attend their first state banquet in reign. stuff.co.nz, 30 marca 2023. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
- ↑ Persoane Decorate. canord.presidency.ro. [dostęp 2024-02-13]. (rum.).