Jørgen Leschly Sørensen
Jørgen Leschly Sørensen (ur. 24 września 1922 w Lumby, zm. 21 lutego 1999 w Odense) – duński piłkarz. Reprezentant Danii, brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w 1948. W trakcie kariery piłkarskiej występował m.in. w Odense BK, Atalancie i A.C. Milan. Mistrz Włoch z rossoneri w sezonie 1954-1955.
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
24 września 1922 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 lutego 1999 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera amatorska
edytujJørgen Leschly Sørensen urodził się w Lumby, ok. 8 km od Odense[1]. Zaczął grać w piłkę w klubie z niższej ligi w rodzinnym mieście[2]. W 1939 roku przeniósł się do Odense BK, gdzie zanotował debiut w seniorskiej piłce[2]. Po II wojnie światowej duńskie ligi piłkarskie zostały przebudowane w wyniku czego drużyna Odense została zdegradowana do trzeciej klasy rozgrywkowej.
Kończąc swoją edukację Sørensen spędził rok w Kopenhadze i w trakcie tego pobytu chciał występować w stołecznym zespole AB[3]. Trener drużyny Arne Kleven poinformował go, że ten nie będzie mógł liczyć na grę w pierwszym składzie. Chcąc przede wszystkim grać w piłkę Sørensen postanowił wybrać inny klub ze stolicy – B 93[3]. Już w pierwszym sezonie został najlepszym strzelcem ligi z 16 golami na koncie[4], a drużyna B 93 zdobyła tytuł mistrzowski duńskiej pierwszej ligi 1945-46[2]. 16 czerwca 1946 zadebiutował również w reprezentacji Danii[5] w przegranym 1–2 meczu z Norwegią. Sørensen strzelił wtedy swojego premierowego gola w meczu międzynarodowym[6]. W momencie, gdy wracał do Odense w 1946 roku, zespół znajdował się w drugiej lidze. Sørensen pomógł swojemu zespołowi z powrotem awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej już w pierwszym roku[7]. Został wybrany do duńskiej drużyny na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1948[2], gdzie występował z późniejszymi gwiazdami europejskiej piłki Johnem Hansenem, Karlem Aage Præstem i Karlem Aage Hansenem. W turnieju zagrał jeden mecz i zdobył jedną bramkę. Dania zdobyła 3 miejsce pokonując 5-3 reprezentację Wielkiej Brytanii[6]. Jeszcze przed podpisaniem profesjonalnego kontraktu z Atalantą, w sezonie 1948-49 został najlepszym strzelcem ligi z 16 golami na koncie[4]. Jako profesjonalista nie miał już możliwości grać dla amatorskiej reprezentacji Danii. W okresie od czerwca 1946 do czerwca 1949 w barwach narodowych rozegrał 14 meczów i zdobył 8 bramek[6].
Kariera zawodowa
edytujW 1949 roku Sørensen wraz z kolegą z olimpijskiej drużyny Karlem Aage Hansenem dołączył do zespołu Atalanty BC z włoskiej Serie A[8]. Transfer Leschly’ego nastąpił w wyniku polecenia go właśnie przez Hansena[9]. Pierwszy występ Sørensena w drużynie Nerazzurri to mecz towarzyski z jego byłą drużyną Odense na Odense stadion. Leschly miał wprowadzić zespół na boisko, ale Karl Aage Hansen zatrzymał pozostałych graczy a były zawodnik Odense wyszedł na plac gry sam by otrzymać gromkie brawa od kibiców[3]. Sørensen spędził cztery sezony w Atalancie strzelając 51 goli w 134 meczach. W czasie jego pobytu w Atalancie grali tam również jego rodacy Poul „Rassi” Rasmussen i Svend Jørgen Hansen[8]. W 1953 przeniósł się do ligowego rywala A.C. Milan, w którym grał przez dwa sezony strzelając 28 goli w 64 meczach[8]. Zdobył scudetto w sezonie 1954-55, zanim opuścił rossoneri w 1955 roku[2]. Milan zaproponował mu przedłużenie kontraktu, ale Sørensen zdecydował się na powrót do Danii[3]. W sierpniu tego samego roku został wybrany do europejskiej reprezentacji w meczu przeciwko drużynie Wielkiej Brytanii z okazji 75-lecia Związku Piłkarskiego Irlandii Północnej[10]. Zadaniem Sørensena w tym meczu była neutralizacja poczynań ofensywnych angielskiego piłkarza Stanleya Matthewsa[3] co się powiodło, ponieważ drużyna Europy wygrała 4-1[10].
Kiedy Sørensen wrócił do Danii w 1955 roku, on i inni byli piłkarze z profesjonalnymi kontraktami nie byli dopuszczani przez Duński Związek Piłki Nożnej do gry w krajowej lidze amatorów ze względu na ich status byłych profesjonalistów. Piłkarze zorganizowali szereg nieoficjalnych meczów, które cieszyły się dużą popularnością, skoncentrowanych wokół domu wakacyjnego Karla Aage Præsta w Liseleje[11]. W 1958 roku DBU zezwolił na grę w lidze byłym profesjonalistom po okresie dwuletniej kwarantanny. Leschly będąc poza grą przez dłuższy okres mógł powrócić do rozgrywek już w tym roku[2]. W trakcie zakazu trenował swój były klub Odense BK[2], a po jego zniesieniu występował w nim znów jako piłkarz. Grał tam aż do przejścia na sportową emeryturę w 1963 roku i ponownie został trenerem OB[12]. Sorensen był członkiem komisji wybierającej zawodników do reprezentacji Danii w 1970 roku[13]. Był jej członkiem dopóki nie została rozwiązana w 1979 roku, kiedy to jej obowiązki zostały w całości przekazane selekcjonerowi reprezentacji[13].
Osiągnięcia
edytujKlubowe
edytujReprezentacyjne
edytuj- Igrzyska Olimpijskie: III miejsce w 1948
Przypisy
edytuj- ↑ Fredens Kirkegård: Jørgen Leschly Sørensen – Dansk fodboldlandsholdsspiller. gravsted.dk, 2010. [dostęp 2016-06-06]. (duń.).
- ↑ a b c d e f g Jørgen Leschly Søensen (1922-99). odense.dk. [dostęp 2016-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-25)]. (duń.).
- ↑ a b c d e Lundberg 1986 ↓, s. 34.
- ↑ a b Roberto Di Maggio: Denmark – List of Topscorers. rsssf.com, 2015-06-25. [dostęp 2016-06-06]. (ang.).
- ↑ A-landsholdspillere – Jørgen Leschly Sørensen. haslund.info. [dostęp 2016-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-04)]. (duń.).
- ↑ a b c Jørgen Leschly Sørensen. dbu.dk. [dostęp 2016-06-06]. (duń.).
- ↑ Søren Elbech: Danish League Tables 1927-1998 – Danmarksturneringen 1946 – 1947. rsssf.com, 2014-07-17. [dostęp 2016-06-06]. (ang.).
- ↑ a b c Davide Rota, Roberto Di Maggio: Danish Players in Italy. rsssf.com, 2005-01-02. [dostęp 2016-06-05]. (ang.).
- ↑ Lundberg 1986 ↓, s. 170–171.
- ↑ a b England Player Honours – International Representative Teams. englandfootballonline.com, 2006-10-18. [dostęp 2016-06-06]. (ang.).
- ↑ Lundberg 1986 ↓, s. 148–149.
- ↑ OB’s trænere siden 1941. ob.dk. [dostęp 2016-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-19)]. (duń.).
- ↑ a b Jimmie Thomsen: DBUs landstrænere i perioden 1967-69. diwa.sbu.dbu.dk za: rsssf.com, 2001-11-26. [dostęp 2016-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-06)]. (duń.).
Bibliografia
edytuj- Knud Lundberg: Dansk Fodbold. Wyd. 1. Fra Breslau til Bronceholdet. Kopenhaga: Rhodos, 1986. ISBN 87-7245-132-7.