Kasper Żelechowski

Kasper Żelechowski
	; Kasper Żelechowski (autoportret sprzed 1923)
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1863 ; Klecza Dolna
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1942 ; Kraków
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kasper Żelechowski (ur. 5 stycznia 1863 w Kleczy Dolnej, zm. 8 lutego 1942 w Krakowie) – polski malarz, poeta, fotograf i pamiętnikarz.

*Portret rotmistrza Zbigniewa Wąsowicza*, 1916

Życiorys

W latach 1879–1888 i 1893–1894 studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych był uczniem Jana Matejki na wydziale kompozycji, studiował także w Akademii monachijskiej w latach 1888–1890 pod kierunkiem Karla Rauppa.

Malował wiele portretów, pejzaże, a także sceny rodzajowe, niekiedy zabarwione treściami polityczno-społecznymi, oraz kompozycje z elementami fantastyki, osnute na motywach baśni i podań ludowych. Był jednym ze współtwórców Panoramy Tatr (1895) eksponowanej w Warszawie. Współpracował z krakowskim kabaretem „Zielony Balonik”. Po studiach zamieszkał na stałe w Krakowie, gdzie pracował i prowadził działalność wystawienniczą. Często prezentował je w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wziął udział w Wystawie Sztuki Krakowskiego Związku Artystów Plastyków, jaka odbyła się w 1924 roku w Lublinie, oraz w 1929 roku w wystawie autoportretów w Krakowie. Jako były legionista i członek Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” brał też udział w kilku wystawach poświęconych sztuce Legionów, m.in. w wystawach w Krakowie (1916) oraz w Warszawie (1917).

Żelechowski krótko prowadził zakład fotograficzny w Krakowie przy ulicy Podwale 14. Zasłynął jako autor zdjęć portretowych, w tym Włodzimierza Przerwy-Tetmajera z 1892 roku. Zakład Kaspra Żelechowskiego przejął w 1896 roku Alojzy Olma.

11 listopada 1937 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Zmarł 8 lutego 1942 roku w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XXXV-płd-5)^[2].

Wybrane dzieła

Wywłaszczenie (1888)
Róże w wazonie (1914)
Półakt kobiecy (1927)
Portret Góralki (1920, 1934)
Portret Heleny Ożegalskiej (1912)
Portret Włodzimierza Przerwy-Tetmajera (1892)
Portret kobiety na tle pejzażu
Strach
Nędza
Dożynki
Zgliszcza
Dziewczynka
Wiejskie dzieci na łące

Bibliografia

Wielka encyklopedia malarstwa polskiego, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2011, ISBN 978-83-7447-118-3.

Przypisy

↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu sztuki”.
↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-05-16] .

Linki zewnętrzne

[1] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu sztuki”.

[2] Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-05-16] .

[1]

[2]