Wikipedia

Michał Kwiatkowski (kolarz)

polski kolarz szosowy

Michał Kwiatkowski (ur. 2 czerwca 1990 w Chełmży)[1] – polski kolarz szosowy, zawodnik profesjonalnej, brytyjskiej drużyny Ineos Grenadiers. Mistrz świata w wyścigu ze startu wspólnego (2014) oraz drużynowy mistrz świata w jeździe na czas w barwach Omega Pharma-Quick Step (2013). Mistrz Europy i świata w kategorii juniorów. Medalista mistrzostw Polski seniorów na szosie i na torze. Olimpijczyk z Londynu (2012), Rio de Janeiro (2016), Tokio (2020) i Paryża (2024). Zwycięzca Tour de Pologne i Tirreno-Adriático z roku 2018.

Michał Kwiatkowski
Informacje
Data i miejsce urodzenia2 czerwca 1990
Chełmża
KrajPolska
Obecna grupaIneos Grenadiers
Wzrost176 cm
Grupy zawodowe
2010Caja Rural
2011Team RadioShack
2012-2014Omega Pharma-Quick Step
2015Etixx-Quick Step
2016-4.2019Team Sky
5.2019-8.2020Team Ineos
9.2020-Ineos Grenadiers
Dokumentacja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto Ponferrada 2014 Start wspólny
Omega Pharma-Quick Step
złoto Florencja 2013 Druż. na czas
srebro Richmond 2015 Druż. na czas
brąz Ponferrada 2014 Druż. na czas
Team Sky
brąz Bergen 2017 Druż. na czas
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Kariera sportowa

edytuj

Kariera juniorska i młodzieżowa

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się w Chełmży, lecz pochodzi z miejscowości Działyń na Ziemi Dobrzyńskiej. Kolarstwo zaczął uprawiać w 2001 roku w klubie Warta Działyń, który jest filią klubu TKK Pacific Toruń, którego jest wychowankiem[2].

2007

edytuj

Pierwsze sukcesy odniósł w 2007 roku. Został wówczas mistrzem Europy juniorów w szosowym wyścigu ze startu wspólnego oraz wicemistrzem Europy juniorów w jeździe indywidualnej na czas. Wygrał także Międzynarodowy Wyścig Kolarski o Puchar Prezydenta Miasta Grudziądza oraz Wyścig Pokoju Juniorów. Ponadto zdobył mistrzostwo Polski juniorów w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, wicemistrzostwo Polski juniorów w wyścigu górskim oraz brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w jeździe indywidualnej na czas. Triumfował także w klasyfikacji końcowej kolarskiej ProLigi w kategorii juniorów. Sukcesy te przyniosły mu także pierwsze miejsce w rankingu juniorów Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI)[3]. Ponadto został mistrzem Polski juniorów w torowym wyścigu punktowym, wyścigu na 3000 m na dochodzenie i drużynowym wyścigu na 4000 m na dochodzenie.

2008

edytuj

W 2008 zdobył juniorskie mistrzostwo Polski, mistrzostwo Europy i mistrzostwo świata w jeździe indywidualnej na czas, ponownie zwyciężył w Wyścigu Pokoju Juniorów, a także zdobył brązowy medal mistrzostw Europy juniorów w torowym wyścigu punktowym i brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w szosowym wyścigu ze startu wspólnego, a w drużynowym wyścigu torowym na dochodzenie także mistrzostwo Polski juniorów. Drugie mistrzostwo Polski juniorów na torze zdobył w wyścigu punktowym.

2009

edytuj

W 2009 został mistrzem Polski w wyścigu szosowym ze startu wspólnego w kategorii U23. Startował także w mistrzostwach świata w kategorii U23, zajmując 43. miejsce w jeździe indywidualnej na czas i nie kończąc wyścigu szosowego ze startu wspólnego.

2010

edytuj

W 2010 w tej samej kategorii wiekowej zajął na mistrzostwach świata 38. miejsce w jeździe indywidualnej na czas oraz 77. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, a w mistrzostwach Polski zajął drugie miejsce w jeździe indywidualnej na czas (również w kategorii U23).

Sukcesy torowe wśród seniorów

edytuj

W 2008 zdobył mistrzostwo Polski seniorów w wyścigu punktowym i wicemistrzostwo Polski seniorów w torowym wyścigu drużynowym na dochodzenie (z Pacific Toruń).

Szosowa kariera seniorska

edytuj
 
Michał Kwiatkowski odbiera jedną z nagród zdobytych podczas Tour de Pologne 2012 – puchar Prezesa Rady Ministrów.
 
Kwiatkowski na podium po wygraniu Mistrzostw Świata 2014

Od 2010 startuje w peletonie zawodowym. Jego pierwszą drużyną była hiszpańska Caja Rural. W 2011 występował w zespole Team RadioShack, od 2012 w Omega Pharma-Quick Step.

W 2011 debiutował w mistrzostwach świata w kategorii seniorów, zajmując 48. miejsce w jeździe indywidualnej na czas i 31. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego.

W 2012 został wicemistrzem Polski w jeździe indywidualnej na czas. Sukces odniósł także w Tour de Pologne, zajmując drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, tracąc do zwycięzcy pięć sekund (przez dwa etapy tego wyścigu był jego liderem). W tym samym roku wystartował też w Giro d'Italia, zajmując w klasyfikacji końcowej 136. miejsce. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie (2012) zajął 60. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego.

2013

edytuj

W 2013 wywalczył mistrzostwo Polski w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, wicemistrzostwo Polski w jeździe indywidualnej na czas oraz mistrzostwo świata w jeździe drużynowej na czas (ten ostatni sukces z drużyną Omega Pharma-Quick Step). Ponadto zajął 11. miejsce w klasyfikacji końcowej Tour de France.

2014

edytuj

W 2014 podczas mistrzostw świata w hiszpańskiej Ponferradzie został mistrzem świata w indywidualnym wyścigu szosowym ze startu wspólnego. Został tym samym pierwszym polskim zawodowym mistrzem świata w kolarstwie szosowym. Wcześniej ze swoją ekipą Omega Pharma-Quick Step zdobył brązowy medal w jeździe drużynowej na czas.

2015

edytuj

W 2015 zajął drugie miejsce w wyścigu Volta ao Algarve[4], drugie miejsce w wyścigu Paryż-Nicea[5], przy okazji wygrywając prolog[6] i klasyfikację młodzieżową[7]. Jechał także w żółtej koszulce lidera w pierwszym, drugim, czwartym i piątym etapie. Zajął także 8. miejsce w Vuelta al Pais Vasco[8]. W wyścigu klasycznym Dwars door Vlaanderen uplasował się na czwartej pozycji[9]. 19 kwietnia wygrał jako pierwszy Polak klasyk Amstel Gold Race[10]. Dzięki temu stał się pierwszym kolarzem od ponad 30 lat, który wygrał ten wyścig w tęczowej koszulce mistrza świata. Ostatnim zawodnikiem który tego dokonał, był Francuz Bernard Hinault[11].

2016

edytuj

W 2016 roku zajął 8. miejsce w klasyfikacji generalnej wyścigu Tirreno-Adriático ze stratą 39 sekund do zwycięzcy, którym został Belg Greg Van Avermaet[12]. Michał Kwiatkowski zajął też trzecie miejsce na 6. etapie z Castelraimondo do Cepagatti[13].

2020

edytuj

Podczas Tour de France 2020 Michał Kwiatkowski wygrał 18. etap, z Méribel do La Roche-sur-Foron, wyprzedzając swojego kolegę z ekipy Richarda Carapaza. Dzięki temu zwycięstwu stał się czwartym polskim zwycięzcą etapu na Tour de France, zaraz za Zenonem Jaskułą, Rafałem Majką i Maciejem Bodnarem[14].

Podczas Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym w wyścigu ze startu wspólnego zajął 4. miejsce, przegrywając nieznacznie z Markiem Hirschim[15].

Najważniejsze osiągnięcia

edytuj
2007
  •   1. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (start wspólny)
  •   2. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (jazda indywidualna na czas)
  • 1. miejsce w Wyścigu Pokoju (juniorzy)
2008
  • 1. miejsce w Wyścigu Pokoju (juniorzy)
  •   1. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (jazda indywidualna na czas)
  •   1. miejsce w mistrzostwach świata juniorów (jazda indywidualna na czas)
  •   3. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (wyścig punktowy na torze)
2009
  •   1. miejsce w mistrzostwach Polski do lat 23 (ze startu wspólnego)
  • 1. miejsce na 2. etapie Okolo Slovenska
2011
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018
2019
2020
2021
2022
2023
2024

Starty w Wielkich Tourach

edytuj
Grand Tour 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
  Giro 136. - - - - - - - - - - - -
  Tour - 11. 28. DNF - 57. 49. 83. 30. 68. - 49. 54.
  Vuelta - - - - DNF - 43. - - - - -

Rankingi

edytuj
  Rok200920102011201220132014201520162017201820192020202120222023
UCI World Tour - 48. 23. 16. 26. 46. 6. 16.
World Ranking67. 8. 17. 72. 38. 93. 142. 115.
UCI Europe Tour437. 392. 213. 124. 87. 59. 31. 77. 119. 93.
UCI America Tour - - 244. - -
Źródło: UCI

Aktywność poza kolarstwem

edytuj

W 2023 ukończył Maraton Nowojorski[17] oraz Bieg Niepodległości w Warszawie[18].

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Sylwetka Michała Kwiatkowskiego [online], eurosport.onet.pl, 2 lipca 2013 [dostęp 2013-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-03] (pol.).
  2. ↑ Kolarskie MŚ w Ponferradzie. Kim jest Michał Kwiatkowski, pierwszy polski mistrz świata?
  3. ↑ Wikinews: Kolarstwo: Michał Kwiatkowski zwycięzcą rankingu UCI juniorów
  4. ↑ 2015 – 41st Volta ao Algarve em Bicicleta (2.1) – General Classification. [dostęp 2015-04-20].
  5. ↑ Wyścig Paryż-Nicea: drugie miejsce Michała Kwiatkowskiego, Richie Porte najlepszy. Onet Sport. [dostęp 2015-04-20]. (pol.).
  6. ↑ Kwiatkowski, a world champion in yellow. [dostęp 2015-04-20]. (ang.).
  7. ↑ Jersey wearers after the stage 7. [dostęp 2015-04-20].
  8. ↑ Clasificación general tras etapa 6: Aia – Aia CRI. [dostęp 2015-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-27)]. (hiszp.).
  9. ↑ 2015 – 70th Dwars door Vlaanderen / A travers la Flandre (1.HC). [dostęp 2015-04-20].
  10. ↑ Michał Kwiatkowski wygrał Amstel Gold Race. [dostęp 2015-04-20]. (pol.).
  11. ↑ "Kwiatkowski show" w Holandii. "Zwyciężanie w tęczowej koszulce nie jest łatwe" – Sport – polskieradio.pl. [dostęp 2015-04-20]. (pol.).
  12. ↑ 51st Tirreno – Adriatico (2.UWT) General classification. procyclingstats.com. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
  13. ↑ 51st Tirreno – Adriatico (2.UWT) Stage 6. procyclingstats.com. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
  14. ↑ Kwiatkowski wygrał etap na Tour de France! Niecodzienna sytuacja na mecie [online], Sport.pl [dostęp 2020-09-17] (pol.).
  15. ↑ Michał Kwiatkowski tuż za podium MŚ! Polakowi do medalu zabrakło centymetrów [online], Sport.pl [dostęp 2021-07-24] (pol.).
  16. ↑ Tomasz Kalemba, Wielki dzień polskiego kolarstwa. Michał Kwiatkowski wygrał etap Tour de France [online], Onet, 17 września 2020 [dostęp 2020-09-17] (pol.).
  17. ↑ Mistrz Świata w kolarstwie Michał Kwiatkowski ukończył Maraton w Nowym Jorku. maratonczyk.pl, 2023-11-06. [dostęp 2023-11-12].
  18. ↑ Michał Kwiatkowski pobiegł też w Biegu Niepodległości w Warszawie!. maratonczyk.pl, 2023-11-11. [dostęp 2023-11-12].
  19. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 5.
  20. ↑ Krzyże Zasługi dla Kwiatkowskiego i Majki. newsweek.pl. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)].
  21. ↑ To podziękowanie nie tylko od prezydenta, ale od całej Polski. 2014-10-20. [dostęp 2014-10-20].
  22. ↑ Wielka Honorowa Nagroda Sportowa
  23. ↑ TVP Polonia nagrodziła za zasługi dla Polski i Polaków. TVP.pl. [dostęp 2015-05-03].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Kwiatkowski_(kolarz)&oldid=74526282”