Wikipedia

Mieczysław Chyliński

Mieczysław Ludwik Chyliński herbu Jastrzębiec (ur. 24 maja 1880 w Busku, zm. 6 września 1939) – rotmistrz rezerwy pospolitego ruszenia kawalerii Wojska Polskiego, urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych II Rzeczypospolitej.

Mieczysław Chyliński
Miecislaus Ritter Chyliński von Jastrzębiec
rotmistrz rezerwy pospolitego ruszenia kawalerii rotmistrz rezerwy pospolitego ruszenia kawalerii
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1880
Busk

Data śmierci

6 września 1939

Przebieg służby
Siły zbrojne

C. K. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Artylerii Dywizyjnej,
1 Galicyjski Pułk Ułanów,
Dowództwo Szkoły Jazdy,
10 Pułk Strzelców Konnych

Stanowiska

adiutant pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

urzędnik MSZ

Odznaczenia
Złoty Węgierski Krzyż Zasługi (cywilny) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy
Grobowiec Mieczysława Chylińskiego

Życiorys

edytuj

Mieczysław Ludwik Chyliński[a] urodził się 24 maja 1880 w Busku[1][2][3]. Był synem Kajetana (sędzia), bratankiem Antoniego (ksiądz proboszcz rzymskokatolicki tamże) i Michała (1856–1925), dziennikarz[4][1].

W C. K. Armii został mianowany podporucznikiem artylerii z dniem 1 września 1900[5] (według innego źródła po ukończeniu oddziału artylerii w Technicznej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt 18 sierpnia 1901 został mianowany podporucznikiem z dniem 1 sierpnia 1901[6]). Od tego czasu był oficerem 17 pułku artylerii dywizyjnej w Miszkolcu[7]. Następnie został przeniesiony do kawalerii i awansowany na porucznika z dniem 1 maja 1907[8][9] Od tego czasu był oficerem 1 Galicyjskiego pułku ułanów we Lwowie[10] (w tym od około 1908 do ok. 1911 adiutant pułku[11][12])[13]. Od ok. 1913 był urlopowany[14]. Po wybuchu I wojny światowej został mianowany na stopień rotmistrza w rezerwie z dniem 1 listopada 1914 i pozostawał wówczas nadał z przydziałem do 1 pułku ułanów[15][16]. Jako rotmistrz pozasłużbowy z Troppau w czerwcu 1916 przebywał w pałacu Metternich w uzdrowisku Baden (w tym czasie był tam także kierownik starostwa c. k. powiatu chrzanowskiego, Władysław Chyliński)[17].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rozkazem Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego z 13 lutego 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego jako były oficer armii austriackiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia rotmistrza ze starszeństwem z 1 listopada 1914 i z zaliczeniem do 1-ej rezerwy i został powołany do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji[18]. Rozkazem Szefa Sztabu Generalnego w. z. pułkownika Stanisława Hallera z 13 lutego 1919 otrzymał przydział do Dowództwa Szkoły Jazdy w Warszawie z dniem 1 lutego 1919[19]. Został awansowany na stopień majora rezerwy kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[20][21]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 10 pułku Strzelców Konnych w Łańcucie[22][23]. W 1934 jako rotmistrz rezerwy pospolitego ruszenia kawalerii był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto[24].

Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 1924 został uznany przynależnym do gminy Sanok[1]. Jako naczelnik kancelarii w Budapeszcie z dniem 1 stycznia 1925 został mianowany sekretarzem konsularnym I klasy w Poselstwie RP w Budapeszcie[25]. Z tego stanowiska został przeniesiony w stan nieczynny z dniem 1 maja 1931[26], a następnie w stan spoczynku z dniem 31 października 1931[27].

Po wybuchu II wojny światowej zmarł 6 września 1939 tj. w dniu wkroczenia Niemców do Krakowa (w inskrypcji nagrobnej wpisano „zginął dla ojczyzny”)[28]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXIII-25-10)[29][28].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Uwagi

edytuj
  1. ↑ W ewidencji wojskowych c. k. armii był określany w języku niemieckim jako „Miecislaus Ritter Chyliński von Jastrzębiec”.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 59 (poz. 45).
  2. ↑ Mieczysław Ludwik Chyliński. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-05-16].
  3. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 269, 933. Tu podano 27 maja 1880..
  4. ↑ Tages-Neuigkeiten. Ein hogeschätzter Mann †. „(Neuigkeits) Welt Blatt”. Nr 52, s. 5, 4 marca 1893. (niem.). 
  5. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 789.
  6. ↑ Die Ausmusterung in der Militär-Akademie. „Illustriertes Wiener Extrablatt”. Nr 226, s. 3, 19 sierpnia 1901. (niem.). 
  7. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 838.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 834.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 838.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 845.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 856.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1907. Wiedeń: 1906, s. 865.
  8. ↑ Amtlicher Theil. „Wiener Zeitung”. Nr 97, s. 9, 27 kwietnia 1907. (niem.). 
  9. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 698.
  10. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 783.
  11. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 800.
  12. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 808.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 812.
  13. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1912. Wiedeń: 1911, s. 816.
  14. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1914. Wiedeń: 1914, s. 726.
  15. ↑ Militärisches Avancement. „Neues Wiener Tagblatt”. Nr 352, s. 18, 21 grudnia 1914. (niem.). 
  16. ↑ Amtlicher Theil. „Wiener Zeitung”. Nr 300, s. 12, 22 grudnia 1914. (niem.). 
  17. ↑ Amtliche Kurliste. „Cur- und Fremden-Liste des Curortes Baden bei Wien”. Nr 33, s. 2, 8 czerwca 1916. (niem.). 
  18. ↑ 639. Rozkaz. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 20, s. 476, 22 lutego 1919. 
  19. ↑ 649. Rozkaz. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 20, s. 485, 22 lutego 1919. 
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 695.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 617.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 672.
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 595.
  24. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 269, 933.
  25. ↑ 9. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 9, 31 stycznia 1925. 
  26. ↑ 35. Zmiany personalne. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 74, 15 kwietnia 1931. 
  27. ↑ 143. Zmiany personalne. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 21, s. 301, 1 listopada 1931. 
  28. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Mieczysław Chyliński. rakowice.eu. [dostęp 2020-05-16].
  29. ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 102. ISBN 83-08-01428-3.
  30. ↑ Dziennik Urzędowy. Ministerstwo Spraw Zagranicznych. 1933, nr 13, poz. 121, s. 138, „Biblioteka Jagiellońska, 101665 III”, 1 lipca 1933 [dostęp 2023-07-03].
  31. ↑ Auszeichnungen für hervorragender Leistungen im Kriege. „Reichspost”. Nr 134, s. 8, 22 marca 1917. (niem.). 

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Chyliński&oldid=73160913”