Wikipedia

Phil Carmichael

australijski rugbysta

Phil Carmichael (ur. 25 stycznia 1884 w Sandgate, zm. 10 września 1973 w Brisbane) – australijski rugbysta grający na pozycji obrońcy, olimpijczyk, zdobywca złotego medalu w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1908 roku w Londynie.

Phil Carmichael
Pełne imię i nazwisko

Phillip Patrick Carmichael

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1884
Sandgate

Data i miejsce śmierci

10 września 1973
Brisbane

Wzrost

170 cm

Rugby union
Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Zespół
St Joseph's College
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
?–1906 South Brisbane
1906–? Brothers Rugby Club
1903–1909 Queensland 28 (?)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
1904–1909  Australia 4 (6)
Wallabies z 1908 roku

Jego atutami były gra ręką i szarże obronne, a przede wszystkim wysoka skuteczność kopów, dzięki czemu zyskał opinię kopacza wygrywającego mecze[1][2].

Kariera sportowa

edytuj

Uczęszczał do St Joseph's College, Gregory Terrace, gdzie występował w szkolnej drużynie rugby[3].

W trakcie kariery sportowej reprezentował South Brisbane, z którego przeszedł w 1906 roku do Brothers Rugby Club i jako kapitan doprowadził ten zespół do zwycięstwa w rozgrywkach Brisbane rok później[4]. W zespole tym znajdowali się również jego dwaj bracia, Joe i Vin[5]. W latach 1903–1909 był także wybierany do stanowej drużyny Queensland, w której rozegrał 28 spotkań, w tym pięć jako kapitan[3][6]. Wystąpił z nią przeciw British and Irish Lions podczas ich tournée do Australii i Nowej Zelandii w 1904 roku[2][7][8].

Podczas tego samego tournée zadebiutował przeciw Lions w reprezentacji Australii mając wówczas dwadzieścia lat[9], następny mecz w kadrze rozegrał dopiero trzy lata później z Nowozelandczykami[10][2].

W latach 1908–1909 wziął udział w pierwszym w historii tournée reprezentacji Australii do Europy i Ameryki Północnej[11][12], a zdobywając wówczas 118 punktów został najskuteczniejszym zawodnikiem kadry[13][1]. Zagrał w odbywającym się wówczas turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1908[14]. W rozegranym 26 października 1908 roku na White City Stadium spotkaniu Australijczycy występujący w barwach Australazji pokonali Brytyjczyków 32–3[15]. Jako że był to jedyny mecz rozegrany podczas tych zawodów[16], oznaczało to zdobycie złotego medalu przez zawodników z Australazji[17][18][19]. Wystąpił następnie w obu testmeczach przeciwko Walii[20] i Anglii[21].

Był również członkiem drużyny, która udała się w 1912 roku do Ameryki Północnej na kolejne tournée Wallabies.

Łącznie w reprezentacji Australii w latach 1904–1909 rozegrał cztery spotkania zdobywając sześć punktów[22][23].

W 2013 roku został jednym z inauguracyjnej jedenastki przyjętej do hali sław rugby w Queensland[1].

Uprawiał także piłkę wodną[24], pracował zaś jako urzędnik[2].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c Queensland Rugby Union inducts its first members in to the Hall of Fame. redsrugby.com.au. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d P.P. (Phil) Carmichael. braveandgame.com.au. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-25)]. (ang.).
  3. ↑ a b Terrace Queensland Rugby Union Representatives. braveandgame.com.au. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)]. (ang.).
  4. ↑ History. brothersrugby.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-03)]. (ang.).
  5. ↑ The Final Struggle for the Rugby Premiership. „The Queenslander”. 41 (2167), s. 22, 21 September 1907. (ang.). 
  6. ↑ Provincial Players. brothersrugby.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
  7. ↑ Queensland Reds 5 - 24 British & Irish Lions. lionsrugby.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  8. ↑ Queensland Reds 7 - 18 British & Irish Lions. lionsrugby.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-13)]. (ang.).
  9. ↑ Australia 3 v 17 British & Irish Lions. lionsrugby.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  10. ↑ 9th All Black Test - 94th All Black Game. stats.allblacks.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-01)]. (ang.).
  11. ↑ A century of Wallaby touring (part 1). irb.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-24)]. (ang.).
  12. ↑ The First Wallabies – Tourists and Olympians. rfu.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (ang.).
  13. ↑ L.H. Kearney. The Big Boot in Football. „Sunday Mail”, s. 25, 13 May 1934. (ang.). 
  14. ↑ Rugby football in the Olympics – 1908. rugbyfootballhistory.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-20)]. (ang.).
  15. ↑ The Fourth Olympiad London 1908 The Official Report. la84foundation.org. s. 179. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-16)]. (ang.).
  16. ↑ Wallaby Gold: 1908 Rugby Olympic champions. irb.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  17. ↑ London 1908 rugby men Results. olympics.com. [dostęp 2023-01-27]. (ang.).
  18. ↑ Rugby at the 1908 Summer Olympics; Rugby, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-01-27]. (ang.).
  19. ↑ Home Olympian Search – Male / Rugby Union / London 1908. corporate.olympics.com.au. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)]. (ang.).
  20. ↑ Wales 9 - 6 Australia. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)]. (ang.).
  21. ↑ England 3 - 9 Australia. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  22. ↑ Phil Carmichael @ espnscrum.com. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  23. ↑ Internationals. brothersrugby.com. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
  24. ↑ Swimming. „The Referee”, s. 4, 6 April 1910. (ang.). 

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Phil_Carmichael&oldid=69472957”