Richard Martin Willstätter

niemiecki chemik, noblista

Richard Martin Willstätter (ur. 13 sierpnia 1872 w Karlsruhe, zm. 3 sierpnia 1942 w Muralto) – niemiecki chemik pochodzenia żydowskiego. Profesor chemii organicznej na Politechnice Federalnej w Zurychu (1905–1912) oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium (1915–1925), laureat Nagroda Nobla w dziedzinie chemii w roku 1915 za badania barwników roślinnych, zwłaszcza chlorofilu.

Richard Martin Willstätter
Ilustracja
Państwo działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1872
Karlsruhe

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1942
Muralto

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia organiczna
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Federalna w Zurychu
Uniwersytet w Monachium

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie chemii

W 1901 otrzymał tropinon[1], będący prekursorem kokainy w syntezie zaproponowanej przez Carla Liebermanna. Trudność otrzymania i niska wydajność nie pozwoliła jednak otrzymać samej kokainy[2]. Willstätter otrzymał syntetyczną kokainę dopiero w 1923 roku po opracowaniu przez Roberta Robinsona wielokrotnie wydajniejszej metody otrzymywania tropinonu[3]. Opracował warunki syntezy totalnej betainy oraz innych alkaloidów.

Prowadził badania nad strukturą chlorofilu, karotenu i ksantofilu. Otrzymał czyste antocyjany. W ramach badań nad przetwarzaniem drewna zajmował się jego scukrzaniem. Ponadto badał mechanizmy asymilacji, w tym fotosyntezy, oraz naturę, aktywność i metody oczyszczania enzymów.

Ze stanowiska na monachijskim uniwersytecie zrezygnował w roku 1924, protestując w ten sposób przeciwko nasilającemu się w Niemczech antysemityzmowi. W roku 1939 jego były pracownik, Arthur Stoll, pomógł mu uciec przed prawdopodobnym prześladowaniem do Szwajcarii, gdzie zmarł trzy lata później na zawał serca.

Bibliografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Richard Willstätter, III. Synthese des Tropans und Tropidins, „Justus Liebig's Annalen der Chemie”, 317 (3), 1901, s. 307–374, DOI10.1002/jlac.19013170303, ISSN 0075-4617 [dostęp 2019-06-24].
  2. Richard Willstätter, Adolf Bode, Synthese von r-Cocaïn, „Justus Liebig's Annalen der Chemie”, 326 (1-2), 1903, s. 42–78, DOI10.1002/jlac.19033260104, ISSN 0075-4617 [dostęp 2019-06-24].
  3. Organic Synthesis, Cambridge: Royal Society of Chemistry, 1998, DOI10.1039/9781847551573, ISBN 978-0-85404-544-0 [dostęp 2019-06-24] (ang.).