Wikipedia

Sandy Koufax

Sanford Koufax (właśc. Sanford Braun ur. 30 grudnia 1935[1]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 12 sezonów w Major League Baseball.

Sandy Koufax
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

Sanford Koufax

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1935
Nowy Jork

Odbijał

prawą

Rzucał

lewą

Debiut

24 czerwca 1955

Ostatni występ

2 października 1966

Statystyki
Win–loss record

165–87

ERA

2,76

Strikeouty

2396

Kariera klubowa
Lata Kluby
1955–1966 Brooklyn/Los Angeles Dodgers
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1972

Głosów

86,9% (1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Życiorys

edytuj

Urodził się w żydowskiej rodzinie w Nowym Jorku. Po tym jak jego matka wyszła drugi raz za mąż, przyjął nazwisko ojczyma[2]. Studiował na University of Cincinnati, gdzie grał w koszykówkę. W 1954 wstąpił do uniwersyteckiej drużyny baseballowej, gdzie był obserwowany przez skautów Brooklyn Dodgers Billa Zinsera oraz Ala Campanisa[3]. 14 grudnia 1954 roku w wieku niespełna 19 lat podpisał kontrakt z Dodgers[4]. W MLB zadebiutował w czerwcu 1955; 27 sierpnia tego roku w meczu przeciwko Cincinnati Reds zaliczył swoje pierwsze zwycięstwo[5]. W ciągu pierwszych sześciu sezonów Koufax nie występował regularnie i w 1960 roku poprosił generalnego menadżera „Dodgersów” Buzziego Bavasiego o transfer. Ostatecznie zdecydował się pozostać na kolejny sezon[6].

W sezonie 1961 wystąpił w 42 meczach (w 35 jako starter), zaliczył 18 zwycięstw i 13 porażek, był najlepszy w National League z liczbą 269 w klasyfikacji strikeoutów (pobił rekord Christy Mathewsona ustanowiony w 1903 roku)[6][7]. Rok później Dodgers przenieśli siedzibę z Nowego Jorku do Los Angeles. Występując na nowym domowym stadionie Dodger Stadium, Koufax poprawił swoje ERA z 4,29 na 1,75. 30 czerwca 1962 w meczu przeciwko występującym pierwszy sezon w MLB New York Mets, rozegrał swojego pierwszego, a 11 maja 1963 w spotkaniu z San Francisco Giants, drugiego w karierze no-hittera[6]. W sezonie 1963 został wybrany MVP National League oraz nagrodzony Cy Young Award, a także po zwycięskich dla Dodgers World Series wybrano go MVP finałów; był również zdobywcą Potrójnej Korony (25 zwycięstw, 306 strikeouts, 1,88 ERA)[6]. 6 kwietnia 1964 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies zagrał trzeciego w karierze no-hittera[8], a magazyn Sports Illustrated wybrał go najlepszym sportowcem roku[9].

W sezonie 1965 pomimo kontuzji ramienia zdobył ponownie Triple Crown (26 zwycięstw, 382 strikeouts, 2,04 ERA), po raz czwarty w karierze zwyciężył w World Series, otrzymał nagrodę Cy Young Award, a także po raz drugi Babe Ruth Award. 9 września 1965 w meczu przeciwko Chicago Cubs rozegrał perfect game, był to zarazem jego czwarty no-hitter w karierze[6] i 8. perfect game w historii Major League Baseball[10]. W 1966 roku, w którym po raz trzeci sięgnął po Potrójną Koronę (27 zwycięstw, 317 strikeouts, 1,73 ERA), z powodu nasilającej się kontuzji ramienia postanowił przedwcześnie zakończyć karierę[6]. W 1972 został członkiem Galerii Sław Baseballu[11].

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
MVP American League 1963 [12]
7× All-Star 1961¹, 1961², 1962¹, 1963, 1964, 1965, 1966 [7]
4× zwycięzca w World Series 1955, 1959, 1963, 1965 [13]
2× World Series MVP 1963, 1965 [14]
2× Babe Ruth Award 1963, 1965 [15]
3× Triple Crown 1963, 1965, 1966 [16]
Major League Baseball All-Century Team [17]
3× NL Cy Young Award 1963, 1965, 1966 [12]
Baseball Hall of Fame od 1972 [11]
# 32 zastrzeżony przez Dodgers 1972 [18]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Sandy Koufax. imdb.com. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  2. ↑ Sandy Koufax. answers.com. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  3. ↑ Person of the Week: Sandy Koufax. judeotalk.com. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  4. ↑ Sandy Koufax Transactions. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  5. ↑ Sandy Koufax 1st MLB victory. rarenewspapers.com. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e f Perfect Pitcher. pophistorydig.com. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  7. ↑ a b Sandy Koufax Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).
  8. ↑ National League No Hitters. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-13]. (ang.).
  9. ↑ 1965: Sandy Koufax. sportsillustrated.com. [dostęp 2012-09-13]. (ang.).
  10. ↑ Perfect Games. mlb.com. [dostęp 2012-09-13]. (ang.).
  11. ↑ a b Koufax, Sandy. baseballhall.org. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
  12. ↑ a b Most Valuable Player MVP Awards & Cy Young Awards Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-26]. (ang.).
  13. ↑ Baseball-Reference Playoff and World Series Index. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
  14. ↑ Post-Season World Series MVP Awards & All-Star Game MVP Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
  15. ↑ The Babe Ruth Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-02]. (ang.).
  16. ↑ Triple Crown Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
  17. ↑ The All-Century Team. mlb.com. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).
  18. ↑ Dodgers Retired Numbers. dodgers.com. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sandy_Koufax&oldid=71663770”