Spartak Iwano-Frankiwsk

Spartak Iwano-Frankiwsk (ukr. Народний футбольний клуб «Спартак» Івано-Франківськ, Narodnyj Futbolnyj Kłub „Spartak” Iwano-Frankiwśk) – ukraiński klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Iwano-Frankiwsk, na zachodzie kraju. Założony w roku 1940[1]. Latem 2007 roku klub został rozwiązany.

Spartak Iwano-Frankiwsk
НФК «Спартак» Івано-Франківськ
Pełna nazwa

Народний футбольний клуб «Спартак» Івано-Франківськ
(Narodowy Futbolowy Klub Spartak Iwano-Frankiwsk)

Przydomek

біло-червоні (biało-czerwoni)
ураган (huragan)

Barwy

       

Data założenia

1940

Debiut w najwyższej lidze

1992

Data rozwiązania

2007

Państwo

 Ukraina

Adres

ul.Szewczenka 47,
76005 Iwano-Frankiwsk

Stadion

Stadion Ruch, Iwano-Frankiwsk

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe

Historia

edytuj

Chronologia nazw:

  • 1940: Spartak Stanisławów (ukr. «Спартак» Станіслав)
  • 9.11.1961: Spartak Iwano-Frankiwsk (ukr. «Спартак» Івано-Франківськ)
  • 1981: Prykarpattia Iwano-Frankiwsk (ukr. «Прикарпаття» Івано-Франківськ)
  • 07.2003: Spartak Iwano-Frankiwsk (ukr. «Спартак» Івано-Франківськ)
  • 2007: klub rozwiązano

Piłkarski zespół w Stanisławowie (tak do 1962 roku nazywał się Iwano-Frankiwsk) został założony w 1940 roku[2]. Otrzymał nazwę Spartak – od imienia gladiatora i przywódcy największego powstania niewolników w starożytnym RzymieSpartakusa.

21 kwietnia 1940 roku Spartak Stanisławów w towarzyskim meczu zwyciężył swoich rodaków Łokomotyw Stanisławów - 3:2, a pierwszą nagrodę, którą zdobył Spartak był Puchar miasta. W 1946 oraz w latach 1949–1955 zespół ciągle gra w mistrzostwach Ukraińskiej SRR wśród drużyn zakładowych. W 1955 roku Spartak zdobył mistrzostwo Ukrainy i w meczach ze SKIF Sewastopol (0:2, 2:0, 2:0) zdobył awans do klasy „B” Mistrzostw ZSRR. W 1957 roku, Spartak zajął pierwsze miejsce w turnieju strefowym i zdobył prawo do konkurowania w finale, w którym zwycięzca turnieju w Taszkencie (spośród 4 drużyn) zdobywał awans do jednej z największych lig - Klasy A ZSRR. W decydującym meczu Spartak spotkał się z Admirałtiejcem Leningrad i tylko nieobiektywne, stronnicze sędziowanie nie pozwoliło zachodnioukraińskiemu zespołowi okazać się w najwyższym klasie.

Powtórzenie sukcesu należało czekać długie 12 lat. W 1969 roku, z dużą przewagę wygrał turniej strefowy w klasie B w turnieju finałowym, który odbył się w rodzimym Iwano-Frankiwsku, Spartak zdobył awans do II grupy Klasy A. Barwy klubu wtedy prezentowali: Iwan Krasnecki, Myrosław Stupar, Myrosław Hryhoruk, Bohdan Hornczok, Stepan Bałan, Jurij Iwanow, Bohdan Kopytczak, Wałerij Hołubcow, Ołeksandr Martynenko, Stepan Rybak, Petro Chaszczewski, Stepan Czopej, Mychajło Hnatyszyn. Większość z nich byli miejscowymi wychowankami, którzy walczyli za honor sportowy swego regionu. A po trzech sezonach na zespół czekał nowy sukces. W 1972 roku, w napiętej walce z rywalami Spartak Iwano-Frankiwsk zdobył pierwsze miejsce w strefie 1 Wtoroj ligi ZSRR. Potem w dwóch meczach play-off na neutralnym polu w Symferopolu z Daugavą Ryga (0:1, 3:1) okazał się lepszym i awansował do Pierwoj Ligi ZSRR. W tej lidze występował przez dziewięć sezonów (1973-1981). Najwyższe osiągnięcie - 10 miejsce w 1973 roku. W 1981 roku zespół zmienił nazwę na Prykarpattia – od nazwy regionu (ukr. «Прикарпаття» oznacza Podkarpacie). Od 1982 roku zespół grał w jednej z 9 grup Wtoroj Ligi ZSRR. W 1987 roku Prykarpattia zdobył brązowe medale w grupie, a w 1991 - srebrne medale. Tak jak w grupie grali wszystkie ukraińskie zespoły (z wyjątkiem klubów Dynamo Kijów, Szachtar Donieck, Czornomoreć Odessa, Dnipro Dniepropetrowsk, Metalist Charków, Karpaty Lwów i Metałurh Zaporoże, którzy grali na wyższych szczeblach mistrzostw), to zwycięzca grupy był uznawany za mistrza Ukraińskiej SRR. Od 1992 roku "Prykarpattia" bierze udział w krajowych mistrzostwach Ukrainy.

Od początku rozrywek w niezależnej Ukrainie klub występował w Wyższej Lidze. Po pierwszym sezonie klub spadł do Pierwszej Ligi, w której występował dwa sezony. Od sezonu 1993/94 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk ponownie występował w Wyższej Lidze, gdzie zmagał się przez 7 sezonów. Po sezonie 2000/01 klub został zdegradowany do Pierwszej Ligi.

Sytuacja finansowa była coraz gorsza. Doprowadziło to do tego, że po sezonie 2002/03 klub spadł do Drugiej Ligi, ale po fuzji z LUKOR Kałusz, który akurat awansował do Pierwszej Ligi, pozostał w Pierwszej lidze z nową „starą” nazwą NFK Spartak Iwano-Frankiwsk[3]. Klub Prykarpattia Iwano-Frankiwsk, który spadł do Drugiej Ligi, otrzymał nazwę Prykarpattia Kałusz.

NFK Spartak Iwano-Frankiwsk jeszcze przez trzy sezony występował w Pierwszej Lidze. Po sezonie 2006/07 klub ponownie spadł do Drugiej Ligi i postanowieniem Biura PFL od dnia 24 lipca 2007 roku został skreślony z listy PFL. Klub został rozwiązany i przestał istnieć na mapie piłkarskiej Ukrainy.

Barwy klubowe, strój, herb, hymn

edytuj

Klub ma barwy biało-czerwone. Zawodnicy domowe spotkania zazwyczaj grają w czerwonych koszulkach, białych spodenkach oraz czerwonych getrach.

Logo klubu zaprojektowane w formie okrągłej tarczy koloru różowopomarańczowego. Duży herb zawiera wizerunek małego herbu, podobnego do herbu Iwano-Frankiwska. Na małym herbie w formie tarczy zaokrąglanej z dołu umieszczono rysy gór Karpat oraz złota litera „C” (pierwsza litera nazwy klubu Spartak - ukr. Спартак) z piłką nożną w środku. Tarcza herbowa podtrzymywana jest przez dwie czarne kawki (ukr. галка) z podniesionymi skrzydłami w złotej koronie - historyczny symbol ziemi halickiej (ukr. Галичина).

U górnej części herbu klubu widnieje napis koloru czarnego w języku ukraińskim Spartak oraz niżej NFK, a na dole napis 1940 oraz niżej Iwano-Frankiwsk.

Maskotką klubu jest smok o imieniu Urakosza.

Sukcesy

edytuj

Trofea międzynarodowe

edytuj

Nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich (stan na 31-05-2007).

Trofea krajowe

edytuj
Ukraina
  Zdobyte trofea w rozgrywkach Ukrainy (stan na: 31-05-2007)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Mistrzostwo
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
10.miejsce 1 1997/98

Puchar
zdobywca 0
finalista 0
1/8 finału 3 1992/93, 1998/99, 2003/04

II liga
I miejsce 1 1993/94
II miejsce 0
III miejsce 0
ZSRR
  Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 1-01-1992)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0

Puchar
zdobywca 0
finalista 0
ćwierćfinalista 1 1957

II liga
I miejsce 0
II miejsce 1 1957 (turniej finałowy)
III miejsce 0
  • Klass B/Wtoraja liga (D3):
    • mistrz (2x): 1969 (finał Ukraińskiej SRR), 1972 (1 zona)
    • 3.miejsce (1x): 1987 (6 zona)

Inne trofea

edytuj

Poszczególne sezony

edytuj

Związek Radziecki

edytuj

Ukraina

edytuj

Rozgrywki międzynarodowe

edytuj

Europejskie puchary

edytuj

Nie uczestniczył w rozgrywkach o Puchary europejskie.

Rozgrywki krajowe

edytuj
ZSRR
  Bilans występów klubu w rozgrywkach piłkarskich Związku Radzieckiego
(Stan na 31 grudnia 1992 r.)
 
Poziom Rozgrywki Sezony Mecze Z R P B+ B– Pkt Lata Awanse Spadki Naj.
I Wysszaja Liga 0
II Wtoraja gruppa/Klass B/Pierwaja liga 16 596 206 139 251 694 840 651 1956-1962, 1973-1981 0 2 2
III Klass B/Klass A, 2 gruppa/Wtoraja liga 15 789 305 219 265 862 793 829 1963-1969, 1982-1989 2 1 1
IV Mistrzostwa USRR/Wtoraja nizszaja liga 2 86 46 17 23 118 75 109 1990-1991 1 0 2
Puchar ZSRR 21 1957–1989 0 0 1/4
Ukraina
  Bilans występów klubu w rozgrywkach piłkarskich Ukrainy
(Stan na 31 maja 2007 r.)
 
Poziom Rozgrywki Sezony Mecze Z R P B+ B– Pkt Lata Awanse Spadki Naj.
I Wyszcza liha 7 207 56 52 99 218 316 220 1992, 1994-2000 0 2 10
II Persza liha 9 321 128 76 117 369 349 460 1992-1994, 2000-2007 1 1 1
III Druha liha 0
IV Perechidna liha/Tretia liha 0
V Amatorśka liha 0
Puchar Ukrainy 16 1992–2007 0 0 1/8

Statystyki

edytuj

Rekordy klubowe

edytuj
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Rekordy indywidualne

edytuj

Najlepsi strzelcy klubu

edytuj

Stan na 24 lipca 2007.

# Piłkarz Bramki Lata występów
1   Mykoła Prystaj 96 1974, 1977—1981
2   Stepan Czopej 86 1969—1970, 1971—1976
3  /  Serhij Turianski 72 1986—1988, 1989, 1993—1996

Najwięcej występów w ligach ZSRR i Ukrainy

edytuj

Stan na 24 lipca 2007.

# Piłkarz Mecze Lata występów
1  /  Jarosław Watamaniuk >500 1985—2000
2   Taras Bełej 308 1971—1972, 1975—1981
3   Petro Kuszłyk 258 1971—1979
4   Bohdan Kopytczak 244 1970, 1973—1980
5  /  Andrij Chomyn 229 1988, 1989—1999
6   Stepan Czopej >226 1970, 1971—1976
7   Mykoła Prystaj 223 1974, 1977—1981
8   Stepan Rybak 219 1970—1972, 1973—1977
9  /  Mykoła Jurczenko 216 1987, 1990, 1993—1995
10  /  Ihor Jurczenko 211 1977—1978, 1981, 1985, 1987, 1990, 1993—1997
11   Emerich Mykułeć 211 1953—1954, 1959—1968
12  /  Taras Kowalczuk 210 1991—1992, 1994, 2000—2002
13  /  Mychajło Sawka 209 1988—1989, 1990—1992, 1995—1997
14  /  Petro Rusak 204 1989, 1991—1996, 1997—1998
15  /  Roman Rusanowski 200 1991—1996

Piłkarze, trenerzy, prezydenci i właściciele klubu

edytuj

Piłkarze

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Spartaka Iwano-Frankiwsk.

Trenerzy

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Spartaka Iwano-Frankiwsk.

...

Prezydenci

edytuj

...

Struktura klubu

edytuj

Stadion

edytuj

Klub piłkarski rozgrywał swoje mecze domowe na stadionie Ruch w Iwano-Frankiwsku, który może pomieścić 16 000 widzów.

Inne sekcje

edytuj

Klub prowadzi drużyny dla dzieci i młodzieży w każdym wieku.

Sponsorzy

edytuj

Sponsorem technicznym była niemiecka firma Adidas, włoska firma Diadora. Sponsorem głównym do 2005 był zakład chemiczny ŁUKOR, a potem firmy prywatne.

Kibice i rywalizacja z innymi klubami

edytuj

Kibice

edytuj

Największa liczba kibiców klubu znajduje się w mieście oraz w obwodzie iwanofrankiwskim. Są też fani, mieszkające w dalszych miejscowościach. Fani Prykarpattia utrzymywali dobre relacje z fanami Skały Stryj, Desny Czernihów i Obołoni Kijów oraz wrogo traktowali fanów Nywy Tarnopol, Nywy Winnica, Bukowyny Czerniowce, Zakarpattia Użhorod i Czornomorca Odessa.[5].

Rywalizacja

edytuj

Największymi rywalami klubu są inne zespoły z okolic oraz sąsiednich obwodów.

Najbardziej zagorzały mecz z udziałem klubu to Zachodnioukraińskie derby z Nywą Tarnopol, zawsze trzymane w bardzo napiętej atmosferze. Główną rywalizacją w obwodzie było Podkarpackie derby z Enerhetykiem Bursztyn. Również dużym zainteresowaniem cieszy się pojedynek z głównym klubem Zachodniej Ukrainy - Karpatami Lwów. Oto derby:

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj