Kraków
Kraków (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie małopolskim, dawna stolica Polski; zob. też Kraków w Wikipedii
- (1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 46977; zob. też (46977) Kraków w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kraków Krakowy dopełniacz Krakowa Krakowów celownik Krakowowi / przest. (tylko po „ku”)[1] Krakowu Krakowom biernik Kraków Krakowy narzędnik Krakowem Krakowami miejscownik Krakowie Krakowach wołacz Krakowie Krakowy
- przykłady:
- (1.1) Dzisiaj będziemy zwiedzali zabytki Krakowa.
- (1.2) Kraków porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Krakowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Krakowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Krakowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Krakowa • mieszkaniec / mieszkanka Krakowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Krakowie • pochodzić z Krakowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Krakowa • herb / flaga Krakowa • ku Krakowu • mały Kraków
- (1.2) asteroida / planetka / planetoida Kraków
- synonimy:
- (1.1) pot. Krak; skr. K-ów, krk; żart. Krakówek; peryfr. gród Kraka, podwawelski gród
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krakowian mrz, Krak mos, krakowianin mos, krakowianka ż, krakowiak mrz, krakus mos, krakuska ż, krakowiaczek mrz, Krakowskie n, krakówek mrz, krakowskość ż, Krakowiany lm nmos, Krakowiec mrz
- przym. krakowski, podkrakowski
- przysł. z krakowska, po krakowsku, krakowsko
- skr. krak.
- związki frazeologiczne:
- gdyby nie było Rzymu, tedy by Kraków był Rzymem • lepiej w Poznaniu mieć szeląg niż w Krakowie tysiąc złotych • jak stąd do Krakowa • nie od razu Kraków zbudowano
- etymologia:
- (1.1) prawdopodobnie od nazwy osobowej pol. Krak, tożsamej z wyrazem *krak → kruk, krzyk kruka, pochodzącym od czasownika pol. krakać[2]
- (1.2) < (1.1)
- uwagi:
- zob. też Kraków w Wikicytatach
- zob. też Kraków (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) Krakau
- alemański: (1.1) Krakau n
- amharski: (1.1) ክራካው m
- angielski: (1.1) Cracow, Krakow
- arabski: (1.1) كراكوف m (krākūf), كراكوفيا m (krākūfiyā)
- aragoński: (1.1) Cracobia ż
- asturyjski: (1.1) Cracovia ż
- azerski: (1.1) Krakov
- baskijski: (1.1) Krakovia
- baszkirski: (1.1) Краков (Krakov)
- białoruski: (1.1) Кракаў m
- bośniacki: (1.1) Kraków m
- bułgarski: (1.1) Краков m (Krakov)
- chiński standardowy: (1.1) 克拉科夫 (kèlākēfū)
- chorwacki: (1.1) Krakov m
- czeski: (1.1) Krakov m
- dolnołużycki: (1.1) Krakow m
- dolnoniemiecki: (1.1) Krakau n
- duński: (1.1) Krakow
- esperanto: (1.1) Krakovo
- fiński: (1.1) Krakova
- francuski: (1.1) Cracovie ż
- friulski: (1.1) Cracovie ż
- galicyjski: (1.1) Cracovia ż
- górnołużycki: (1.1) Kraków m
- gruziński: (1.1) კრაკოვი (krakovi)
- hebrajski: (1.1) קרקוב ż (krakov)
- hindi: (1.1) क्रकाउ m (krakāu)
- hiszpański: (1.1) Cracovia ż
- interlingua: (1.1) Cracovia
- irlandzki: (1.1) Cracó m
- islandzki: (1.1) Kraká ż
- japoński: (1.1) クラクフ (kurakufu)
- jidysz: (1.1) קראָקע ż (kroke)
- kaszubski: (1.1) Krakòwò n
- kataloński: (1.1) Cracòvia ż
- kazachski: (1.1) Краков (Krakov)
- kirgiski: (1.1) Краков (Krakov)
- koreański: (1.1) 크라쿠프 (keurakupeu), 크라코프 (keurakopeu)
- korsykański: (1.1) Cracovia ż
- kurmandżi: (1.1) Krakovya ż
- litewski: (1.1) Krokuva ż
- luksemburski: (1.1) Krakau n
- łaciński: (1.1) Cracovia ż
- łotewski: (1.1) Krakova ż
- maltański: (1.1) Krakovja ż
- marathi: (1.1) क्राकूफ m (krākūpha)
- mongolski: (1.1) Краков (Krakov)
- nauruański: (1.1) Krakow
- neapolitański: (1.1) Carcovia ż
- niderlandzki: (1.1) Krakau n
- niemiecki: (1.1) Krakau n
- nowogrecki: (1.1) Κρακοβία ż (Krakovía)
- ormiański: (1.1) Կրակով (Krakov)
- perski: (1.1) کراکوف (karâkof)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) Cracóvia ż
- prowansalski: (1.1) Cracòvia ż
- rosyjski: (1.1) Краков m
- rumuński: (1.1) Cracovia ż
- serbski: (1.1) Краков m (Krakov)
- serbsko-chorwacki: (1.1) Краков m (Krakov)
- słowacki: (1.1) Krakov m
- słoweński: (1.1) Krakow m, Krakov m
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Краковъ m
- sycylijski: (1.1) Cracovia ż
- szwedzki: (1.1) daw. Karkau
- tadżycki: (1.1) Краков (Krakov)
- tajski: (1.1) คราคูฟ (khrākhūf)
- tamilski: (1.1) கிராக்கோவ் (kirākkōv)
- tatarski: (1.1) Krakov (Краков, كراكوۋ)
- tetum: (1.1) Krakóvia
- turecki: (1.1) Krakov, Krakovi
- turkmeński: (1.1) Krakow
- ujgurski: (1.1) كراكوۋ
- ukraiński: (1.1) Краків m
- uzbecki: (1.1) Krakov
- węgierski: (1.1) Krakkó
- wietnamski: (1.1) Cra-cốp
- wilamowski: (1.1) Krȫk m, Krök m
- włoski: (1.1) Cracovia ż
- źródła:
- ↑ Hasło „Kraków” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2.
Kraków (język bośniacki)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- cyrylica: Краков; arabica: قراقۉو
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: