wymowa:
IPA[fi.niʁ] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) kończyć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) terminer, finaliser
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. final, finaliste, fini
rzecz. final, fin, finaliste
przysł. finalement
wykrz. fini
związki frazeologiczne:
przysłowie: tout est bien qui finit bien
etymologia:
(1.1) łac. finire[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Podstawowe czasowniki
źródła:
  1.   Hasło „finir” w: Des dictionnaires Larousse.
wymowa:
IPA[fi.ˈniɾ]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) (Chile, Kolumbia i Wenezuela) skonczyć, zakończyć[1][2]
odmiana:
(1.1) koniugacja III: czasownik regularny
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) terminar, acabar, finalizar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fin m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. finīre
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „finir” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
  2. Hasło „finir” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) kończyć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: