koncentracja
koncentracja (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃nt͡sɛ̃nˈtrat͡sʲja], AS: [kõncẽntracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) psych. eduk. skupienie uwagi
- (1.2) skupienie, ześrodkowanie, zgromadzenie czegoś w danym miejscu
- (1.3) chem. zawartość substancji w mieszaninie odniesiona do jednostki objętości lub masy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik koncentracja dopełniacz koncentracji celownik koncentracji biernik koncentrację narzędnik koncentracją miejscownik koncentracji wołacz koncentracjo
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) stężenie
- antonimy:
- (1.1) dekoncentracja
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koncentrowanie n, koncentrowanie się n, koncentrator m, skoncentrowanie n
- czas. koncentrować ndk., skoncentrować dk., koncentrować się ndk., skoncentrować się dk.
- przym. koncentracyjny, koncentratywny, koncentryczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: stężenie
- angielski: (1.1) concentration
- duński: (1.1) koncentration w; (1.2) koncentration w
- hiszpański: (1.1) concentración ż, atención ż; (1.2) concentración ż, aglomeración ż, reunión ż; (1.3) concentración ż, condensación ż
- kataloński: (1.2) concentració ż
- niemiecki: (1.1) Konzentration ż
- norweski (bokmål): (1.1) konsentrasjon m; (1.2) konsentrasjon m
- norweski (nynorsk): (1.1) konsentrasjon m; (1.2) konsentrasjon m; (1.3) konsentrasjon m
- szwedzki: (1.1) koncentration w; (1.2) koncentration w; (1.3) koncentration w
- turecki: (1.1) dikkat toplaşımı, konsantrasyon
- tybetański: (1.1) བསམ་གཏན
- źródła: