måtte

måtte (język duński)

wymowa:

(1.1) Dania: ['mɔdə], ['mɑ̊ˀ]

(1.2) Dania: ['mɔdə]

znaczenia:

czasownik

(1.1) móc (mieć pozwolenie)

(1.2) musieć

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) mata

odmiana:

(1.1) at måtte, må, måtte, måttet

(2) en måtte, måtten, måtter, måtterne

przykłady:

(1.1) Du må gerne kigge. → Wolno ci patrzeć.

(1.2) For at kunne læse bogen må jeg først lære finsk. → By móc przeczytać tę książkę, muszę najpierw nauczyć się fińskiego.

składnia:

kolokacje:

(1.2) musemåtte → podkładka pod mysz

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

måtte (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) musieć

odmiana:

(1.1) å måtte, må, måtte, måttet

przykłady:

(1.1) Vi må gå nå. → Musimy już iść.

(1.1) For å kunne lese boka, måtte jeg først lære finsk. → By móc przeczytać tę książkę, musiałem najpierw nauczyć się fińskiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

måtte (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik modalny

(1.1) tryb łączący przeszły (preteritum konjuktiv), wyrażający życzenie żeby, oby

(1.2) tryb łączący przeszły (preteritum konjuktiv), wyrażający duże prawdopodobieństwo zajścia czegoś musieć, powinno, chyba (być, coś robić)

odmiana:

(1) ter. må, przesz. måtte

przykłady:

(1.1) Måtte det bara vara sant! → Oby to tylko była prawda!

(1.2) Det måtte inte vara så konstigt! → To nie powinno być takie dziwne!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. må • månde

źródła: