pasożyt

pasożyt (język polski)

pasożyty (1.1) na żywicielu

wymowa:

IPA: [paˈsɔʒɨt], AS: [pasožyt] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) biol. organizm żerujący na innym organizmie, zazwyczaj ze szkodą dla swego żywiciela; zob. też pasożyt w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. pejor. osoba wykorzystująca innych dla osiągnięcia własnych korzyści

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pasożyt	pasożyty
dopełniacz	pasożyta	pasożytów
celownik	pasożytowi	pasożytom
biernik	pasożyta	pasożyty
narzędnik	pasożytem	pasożytami
miejscownik	pasożycie	pasożytach
wołacz	pasożycie	pasożyty

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pasożyt	pasożyty
dopełniacz	pasożyta	pasożytów
celownik	pasożytowi	pasożytom
biernik	pasożyta	pasożytów
narzędnik	pasożytem	pasożytami
miejscownik	pasożycie	pasożytach
wołacz	pasożycie	pasożyty
ndepr. M. i W. lm: (ci) pasożyci

przykłady:

(1.1) Tę śmiertelną chorobę wywołują mikroskopijne pasożyty krwi.

(2.1) Był jak pasożyt lub wrzód; wszyscy go mieli dość.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pasożyt zewnętrzny • pasożyt wewnętrzny • pasożyt obligatoryjny

(2.1) pasożyt społeczny

synonimy:

(1.1) parazyt

(2.1) darmozjad, niebieski ptak, truteń, pieczeniarz, krwiopijca

antonimy:

(1.1) żywiciel

hiperonimy:

(1.1) organizm

(2.1) leń, wyzyskiwacz

hiponimy:

(1.1) ameba, dermatofit, glista, huba, insekt, jemioła, kleszcz, lamblia, świerzbowiec, owsik, pchła, pluskwa, przywra, robak, rzęsistek, sporowiec, tasiemiec, włosień, wesz, zarodziec

(2.1) bananowiec

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pasożytowanie m, pasożytka ż, pasożytnictwo n, pasożyctwo n, pasożytyzm m

czas. pasożytować ndk.

przym. pasożytniczy, pasożytny

przysł. pasożytniczo, pasożytnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

ze st.pol. pasirzyt, od paść + rzyć. Do 1936 pisane pasorzyt, dzisiejsza pisownia nieetymologiczna.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) parasite; (2.1) sponger
• baskijski: (1.1) parasito
• białoruski: (1.1) паразіт m; (2.1) паразіт m
• bułgarski: (1.1) паразит m; (2.1) паразит m
• chorwacki: (1.1) parazit m, nametnik
• czeski: (1.1) parazit m, cizopasník m; (2.1) parazit m, cizopasník m
• duński: (1.1) parasit w
• esperanto: (1.1) parazito
• fiński: (1.1) loinen
• francuski: (1.1) parasite m; (2.1) parasite m
• hiszpański: (1.1) parásito m; (2.1) parásito m
• interlingua: (1.1) parasito
• islandzki: (1.1) sníkill m, sníkjudýr n
• jidysz: (1.1) פּאַראַזיט m (parazit)
• łaciński: (1.1) parasitus m
• macedoński: (1.1) паразит m
• niderlandzki: (1.1) parasiet m
• niemiecki: (1.1) Schmarotzer, Parasit m; (2.1) Schmarotzer m
• norweski (bokmål): (1.1) parasitt m
• nowogrecki: (1.1) παράσιτο n; (2.1) παράσιτος m
• portugalski: (1.1) parasita m; (2.1) parasita m
• rosyjski: (1.1) паразит m; (2.1) паразит m
• słoweński: (1.1) zajedavec m; (2.1) zajedavec m
• szwedzki: (1.1) parasit w
• ukraiński: (1.1) паразит m; (2.1) паразит m
• węgierski: (1.1) élősködő, parazita

źródła: