prowokatorka
prowokatorka (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta, która prowokuje; kobieta powodująca prowokację
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prowokatorka prowokatorki dopełniacz prowokatorki prowokatorek celownik prowokatorce prowokatorkom biernik prowokatorkę prowokatorki narzędnik prowokatorką prowokatorkami miejscownik prowokatorce prowokatorkach wołacz prowokatorko prowokatorki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prowokacja ż, prowokowanie n, sprowokowanie n, prowokacyjność ż
- forma męska prowokator
- zdrobn. prowokacyjka
- czas. prowokować ndk., sprowokować dk.
- przym. prowokacyjny
- przysł. prowokacyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. prowokator + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: prowokator
- białoruski: (1.1) правакатарка ż
- hiszpański: (1.1) provocadora ż
- niemiecki: (1.1) Provokateurin ż
- nowogrecki: (1.1) προβοκατόρισσα ż
- rosyjski: (1.1) провокаторша ż
- ukraiński: (1.1) провокаторка ż
- źródła: