prowokować

prowokować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɔvɔˈkɔvat͡ɕ], AS: [provokovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. sprowokować)

(1.1) wywoływać

(1.2) podburzać do czegoś

odmiana:

(1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		prowokować
czas teraźniejszy		prowokuję	prowokujesz	prowokuje	prowokujemy	prowokujecie	prowokują
czas przeszły	m	prowokowałem	prowokowałeś	prowokował	prowokowaliśmy	prowokowaliście	prowokowali
	ż	prowokowałam	prowokowałaś	prowokowała	prowokowałyśmy	prowokowałyście	prowokowały
	n	prowokowałom	prowokowałoś	prowokowało
tryb rozkazujący		niech prowokuję	prowokuj	niech prowokuje	prowokujmy	prowokujcie	niech prowokują
pozostałe formy czas przyszły m będę prowokował, będę prowokować będziesz prowokował, będziesz prowokować będzie prowokował, będzie prowokować będziemy prowokowali, będziemy prowokować będziecie prowokowali, będziecie prowokować będą prowokowali, będą prowokować ż będę prowokowała, będę prowokować będziesz prowokowała, będziesz prowokować będzie prowokowała, będzie prowokować będziemy prowokowały, będziemy prowokować będziecie prowokowały, będziecie prowokować będą prowokowały, będą prowokować n będę prowokowało, będę prowokować będziesz prowokowało, będziesz prowokować będzie prowokowało, będzie prowokować czas zaprzeszły m prowokowałem był prowokowałeś był prowokował był prowokowaliśmy byli prowokowaliście byli prowokowali byli ż prowokowałam była prowokowałaś była prowokowała była prowokowałyśmy były prowokowałyście były prowokowały były n prowokowałom było prowokowałoś było prowokowało było forma bezosobowa czasu przeszłego prowokowano tryb przypuszczający m prowokowałbym, byłbym prowokował prowokowałbyś, byłbyś prowokował prowokowałby, byłby prowokował prowokowalibyśmy, bylibyśmy prowokowali prowokowalibyście, bylibyście prowokowali prowokowaliby, byliby prowokowali ż prowokowałabym, byłabym prowokowała prowokowałabyś, byłabyś prowokowała prowokowałaby, byłaby prowokowała prowokowałybyśmy, byłybyśmy prowokowały prowokowałybyście, byłybyście prowokowały prowokowałyby, byłyby prowokowały n prowokowałobym, byłobym prowokowało prowokowałobyś, byłobyś prowokowało prowokowałoby, byłoby prowokowało imiesłów przymiotnikowy czynny m prowokujący, nieprowokujący ż prowokująca, nieprowokująca prowokujące, nieprowokujące n prowokujące, nieprowokujące imiesłów przymiotnikowy bierny m prowokowany, nieprowokowany prowokowani, nieprowokowani ż prowokowana, nieprowokowana prowokowane, nieprowokowane n prowokowane, nieprowokowane imiesłów przysłówkowy współczesny prowokując, nie prowokując rzeczownik odczasownikowy prowokowanie, nieprowokowanie

przykłady:

(1.1) U tego samego pacjenta mogą występować zarówno epizody prowokowane przez emocje, jak i przez długotrwałe nieruchome stanie.

(1.1) W przypadku połknięcia substancji absolutnie nie wolno prowokować wymiotów, aby nie dopuścić do wtórnego poparzenia drogi pokarmowej i jamy ustnej!

(1.2) Zostałem do tego sprowokowany.

(1.2) Prowokował mnie cały czas głupimi minami, aż nie wytrzymałem i mu przyłożyłem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) prowokować omdlenia / wymioty / zamieszki

synonimy:

(1.1) nakłaniać, perswadować, zachęcać

(1.2) podżegać

antonimy:

(1.1) zniechęcać

hiperonimy:

(1.2) wpływać

hiponimy:

(1.2) podpuszczać, podmawiać

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prowok mos, prowokacja ż, prowokacyjność ż, prowokatorstwo n, prowokator m, prowokatorka ż, prowokowanie n, sprowokowanie n

czas. sprowokować dk.

przym. prowokacyjny, prowokatorski

przysł. prowokacyjnie, prowokatorsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. provoquer

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) provoke; (1.2) provoke
• arabski: (1.2) إستفز (istafazza)
• duński: (1.1) provokere, fremkalde; (1.2) provokere
• francuski: (1.1) provoquer
• górnołużycki: (1.1) prowokować
• hiszpański: (1.1) provocar, ocasionar, incitar, suscitar; (1.2) provocar, desafiar, irritar
• islandzki: (1.1) etja; (1.2) etja
• jidysz: (1.1) פּראָוואָצירן (prowocirn), צערייצן (cerejcn); (1.2) פּראָוואָצירן (prowocirn), צערייצן (cerejcn)
• łaciński: (1.1) provoco
• niemiecki: (1.1) provozieren; (1.2) provozieren
• rosyjski: (1.1) провоцировать; (1.2) провоцировать
• ukraiński: (1.1) провокува́ти; (1.2) провокува́ти, підбу́рювати
• węgierski: (1.1) provokál; (1.2) provokál

źródła:

prowokować (język górnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) prowokować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: