Bładnice
49°46′30″N 18°47′14″E/49,775000 18,787222| Artykuł |
49°46′30″N 18°47′14″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
49°46'43"N, 18°46'46"E |
| - błąd |
39 m |
| Odległość |
722 m |
| miejscowość | |
 Cmentarz ewangelicki i kościół (w tle) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2008) |
706 |
| Strefa numeracyjna |
33 |
| Kod pocztowy |
43-430[1] |
| Tablice rejestracyjne |
SCI |
| SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Skoczów  | |
| 49°46′30″N 18°47′14″E/49,775000 18,787222
| |
Bładnice – sołectwo w gminie Skoczów w powiecie cieszyńskim, w województwie śląskim. Powierzchnia sołectwa wynosi 2.91 km kw.[2], a liczba ludności 706, co daje gęstość zaludnienia równą 242,6 os./km². Położone jest na Pogórzu Śląskim, nad rzeką Bładnicą (lewym dopływem Wisły), w granicach historycznego regionu Śląska Cieszyńskiego. W granicach sołectwa wyróżnia się Bładnice Dolne oraz Bładnice Górne, których historia związana jest z pobliskim Nierodzimiem, obecnie znajdującym się w granicach Ustronia.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś Bładnice po raz pierwszy wzmiankowane zostały w 1416 r. w dokumencie kancelaryjnym księcia cieszyńskiego Bolesława I[3]. Wieś była własnością szlachecką włączoną do Nierodzimia, siedziby właściciela. Jeden z nich, Jeremiasz Czamer, w latach 1608-1609 wydzielił część Nierodzimia i Bładnic swojej żonie i synowi. W następnych latach właściciele zmieniali się częściej. Pod koniec XVIII wieku zakupił je cieszyński książę i włączył do Komory Cieszyńskiej.
W czasie reformacji miejscowa ludność przyjęła w dużej mierze nowe wyznanie. W 1787 w Bładnicach Górnych było 140 ewangelików i 53 katolików[3].
Bładnice Górne nigdy nie stanowiły samodzielnej gminy a jedynie gminą katastralną w granicach Nierodzimia[3]. Bładnice Dolne zaś stanowiły samodzielną gminę do 1945 roku.
W 1900 Bładnice Dolne stanowiły samodzielną gminę a Bładnice Górne były częścią gminy Nierodzim i znajdowały się w powiecie sądowym Bielsko. Zamieszkiwało je łącznie 317 osób w 40 budynkach, z tego wszyscy byli polskojęzyczni, 104 (32,8%) było katolikami a 213 (67,2%) ewangelikami[4]. Do 1910 liczba mieszkańców spadła do 291 osób, z czego wszyscy dalej byli polskojęzyczni, 91 (31,3%) było katolikami a 200 (68,7%) ewangelikami[5].
W 1921 Bładnice Dolne i Nierodzim znalazły się w granicach powiatu cieszyńskiego. W latach 1945–1954 Bładnice Dolne weszły w skład gminy zbiorowej Skoczów-Wieś, a w 1954 gromady Nierodzim. W 1973 wraz z Bładnicami Górnymi znalazły się w granicach gminy Skoczów.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.
Kościół
[edytuj | edytuj kod]Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi Kościół Ewangelicko-Augsburski (parafia Ewangelicko-Augsburska w Bładnicach, diecezja cieszyńska) i jest jedną z nielicznych w Polsce, na terenie których prowadzi działalność wyłącznie kościół inny niż Kościół Rzymskokatolicki.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]W Bładnicach znajdowała się pracownia rusznikarza Czesława Kanafka wytwarzającego repliki historycznych armat i broni czarnoprochowej. Działa Pana Czesława występowały w filmach „Ogniem i Mieczem” i „Pan Tadeusz”[6].
Przez miejscowość przechodzi 
czerwona trasa rowerowa nr 24 (Pętla rowerowa Euroregionu Śląsk Cieszyński)
Mapa
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 69 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ UM w Skoczowie: Statut Sołectwa Bładnice. [w:] www.skoczow.bip.info.pl [on-line]. 2008-10-06. [dostęp 2010-12-07].
- ↑ a b c Bładnice. W: Jan Wantuła: XI Kalendarz Miłośników Skoczowa. Ustroń-Nierodzim: FHU "MADAR" Marek Rymorz, 2006, s. 50-51. ISBN 83-921462-8-X.
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.).
- ↑ Czesław Kanafek, Wyrób Replik Historycznych Armat I Broni Czarnoprochowej /Výroba Replik Historických Děl A Zbraní Na Střelný Prach | Tradycyjnie Piękne – Akademia Rzemio... [online], akademiarzemiosla.pl [dostęp 2021-05-17] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bładnice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 245.
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
