Przejdź do zawartości

Cesare Previti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cesare Previti
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 października 1934
Reggio Calabria

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Stanowisko

minister obrony (1994–1995)

Cesare Previti (ur. 21 października 1934 w Reggio Calabria[1]) – włoski polityk i prawnik, parlamentarzysta, w latach 1994–1995 minister obrony.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia prawnik, ukończył studia na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie. Podjął praktykę w zawodzie adwokata, stając się rozpoznawalnym specjalistą w zakresie prawa cywilnego. Działał także politycznie w ramach Włoskiego Ruchu Społecznego. Jedną ze swoich klientek nakłonił do odsprzedania swojej willi Silviowi Berlusconiemu. Wkrótce dołączył do zarządzanego przez tegoż Finivestu, stając się jednym z najbliższych współpracowników przedsiębiorcy i wiceprezesem firmy[2].

Był koordynatorem powstającego ruchu Forza Italia[2]. W latach 1994–1996 zasiadał w Senacie XII kadencji, następnie do czasu swojej rezygnacji w 2007 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych XIII, XIV i XV kadencji[1]. W 1994 był kandydatem Silvia Berlusconiego na ministra sprawiedliwości w jego rządzie, nominację tę zablokował jednak prezydent Oscar Luigi Scalfaro[3]. W maju tegoż roku Cesare Previti objął stanowisko ministra obrony, które zajmował do stycznia 1995[1].

Objęty postępowaniami karnymi w sprawach finansowych i korupcyjnych. Ostatecznie w 2006 skazany na karę sześciu lat pozbawienia wolności w tzw. procesie IMI-SIR[4]. Karę odbywał w ramach aresztu domowego, później zamieniono jej część na pracę społeczną w centrum zajmującym się młodymi alkoholikami i narkomanami[5]. W 2011 został wykluczony z adwokatury[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Cesare Previti. camera.it. [dostęp 2018-02-03]. (wł.).
  2. a b FAQ: domande e rispostesul caso Previti. repubblica.it, 10 stycznia 1998. [dostęp 2018-02-03]. (wł.).
  3. Berlusconi tace sulla morte di ScalfaroDopo anni di insulti, da “serpente” a „golpista”. ilfattoquotidiano.it, 29 stycznia 2012. [dostęp 2018-02-03]. (wł.).
  4. Imi-Sir, condannato Cesare Previti: 6 anni. corriere.it, 5 maja 2006. [dostęp 2018-02-03]. (wł.).
  5. Imi-Sir, Previti affidato a don PicchiFarà l'avvocato in un centro sociale. repubblica.it, 19 lutego 2008. [dostęp 2018-02-03]. (wł.).
  6. Previti radiato dall'albo degli avvocati. ilsole24ore.com, 9 maja 2011. [dostęp 2018-02-03]. (wł.).