Elliott H. Lieb

Elliott H. Lieb

Elliott H. Lieb
Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1932 Boston
Profesor
Specjalność: fizyka matematyczna
Alma Mater	Massachusetts Institute of Technology
Uczelnia	Uniwersytet Princeton
Okres zatrudn.	1967-1972
Uczelnia	Uniwersytet Harvarda
Okres zatrudn.	1972-1983
Uczelnia	Duke University
Okres zatrudn.	1983-1991
Instytut badawczy	Uniwersytet Princeton
Okres zatrudn.	od 1975
Nagrody
Medal Cherna (2014) Nagroda Steele'a za całokształt osiągnięć (2014) Nagroda Wolfa (2008)
Strona internetowa

Elliott Hershel Lieb (ur. 31 lipca 1932 w Bostonie) – amerykański matematyk i fizyk, laureat Nagrody Carla Friedricha Gaussa z 2022 roku i Nagrody Kioto z 2023 roku. Specjalizuje się w fizyce matematycznej, analizie matematycznej i fizyce materii skondensowanej.

Życiorys

Urodził się w 31 lipca 1932 roku w Bostonie, ale już w wieku pięciu lat przeniósł się do Bronksu, gdzie ukończył Bronx High School of Science. W wieku 17 lat przeprowadził się z rodzicami z powrotem do Bostonu, gdzie studiował w Massachusetts Institute of Technology. W szkole średniej interesował się elektroniką i radiem amatorskim; więc chciał zostać inżynierem elektrykiem. Jednak dzięki zajęciom z profesorem fizyki Matthew Sandsem (współautorem słynnych „Feynmana wykładów z fizyki”) Lieb przeniósł się na wydział fizyki.

Studia z fizyki ukończył w 1953, a doktorat z fizyki matematycznej uzyskał trzy lata później na University of Birmingham (promotorem jego rozprawy zatytułowanej Non-Linear Scalar Meson Field Theory był Samuel Edwards).

Po doktoracie Lieb spędził rok na Uniwersytecie w Kioto. Następnie pracował rok na Uniwersytecie Illinois i dwa lata na Uniwersytecie Cornella. W latach 1960-1963 zatrudniony był w centrum badawczym IBM, a w 1963-1966 na Yeshiva University, skąd na dwa lata przeniósł się na Northeastern University. Od 1968 do 1975 pracował w Massachusetts Institute of Technology, a od 1975 jest probesorem (obecnie emerytowanym) Uniwersytetu Princeton.

Wypromował 10 doktorów, wśród nich byli m.in. Horng-Tzer Yau, Jan Philip Solovej, Robert McCann i László Erdős.

Publikacje i osiągnięcia

Autor ok. 260 artykułów i książek (w tym napisanego wspólnie z Michaelem Lossem popularnego podręcznika Analysis). Swoje prace publikował m.in. w „Communications in Mathematical Physics”, „Journal of Statistical Physics”, „Physica A”, „Bulletin of the American Mathematical Society”, „Duke Mathematical Journal” oraz najbardziej prestiżowych czasopismach matematycznych świata: „Annals of Mathematics”, „Journal of the American Mathematical Society", „Inventiones Mathematicae” i „Acta Mathematica”.

Nagrodę Gaussa otrzymał za .

Wyróżnienia

Lieb był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał m.in.:

• 2023 Nagrodę Kioto
• 2022 Nagrodę Gaussa
• 2022 Medal Diraca
• 2003 Nagrodę Henri Poincarégo
• 2001 Nagroda Schocka z matematyki
• 1992 Medal Maxa Plancka
• 1978 Dannie Heineman Prize for Mathematical Physics

W roku 1970 był prelegentem plenarnym, a w 1978 sekcyjnym na Międzynarodowym Kongresie Matematyków.

Jest członkiem m.in. National Academy of Sciences (od 1984), American Academy of Arts and Sciences (od 1994), Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego (od 2013), Royal Society (od 2013) i Academia Europaea (od 2014).