Przejdź do zawartości

Hans von Freden

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans von Freden
19 zwycięstw
Leutnant Leutnant
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1892
Berlin, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

30 października 1919
Szczecin, Republika Weimarska

Przebieg służby
Lata służby

1914–1918

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Luftstreitkräfte

Jednostki

FFA 48, FFA 10, Jagdstaffel 1, Jagdstaffel 72, Jagdstaffel 50

Stanowiska

dowódca Jagdstaffel 50

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Królewski Order Rodu Hohenzollernów Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy
Niemieckie samojezdne działo przeciwlotnicze Flakzug

Hans von Freden (ur. 18 marca 1892 w Berlinie, zm. 30 października 1919 w Szczecinie) – as lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z 19 potwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej. Należał do zaszczytnego grona Balloon Buster z 9 zestrzelonymi balonami obserwacyjnymi.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zgłosił się do wojska z momentem wybuchu wojny. Został przydzielony do 18 Pułku Artylerii Polowej i od 19 października brał udział w walkach. W 1915 roku został promowany na wachmistrza. Od stycznia 1915 roku dowodził wozem bojowym z działkiem przeciwlotniczym Flakzug 64. Później został przeniesiony na stanowisko dowódcy Flakzug 26. W 1916 roku przeszedł szkolenie jako obserwator w Feldflieger-Abteilung 48, po którym od początku sierpnia 1916 roku został przydzielony do FFA 10. W jednostce służył 10 miesięcy. W czerwcu 1917 roku został skierowany na kurs pilotażu. W końcu listopada 1917 roku został skierowany do Jagdstaffel 1 na front włoski. Pierwsze zwycięstwo odniósł dopiero w styczniu 1918 roku. 8 marca mając na koncie trzy zwycięstwa został przeniesiony do Jagdstaffel 72 na front zachodni. Po powrocie swojej macierzystej jednostki na front zachodni von Freden dołączył do niej 26 marca. 11 czerwca został przeniesiony do Jagdstaffel 50 na stanowisko jej dowódcy eskadry. Obowiązki swe pełnił do końca wojny osiągając łącznie 20 potwierdzonych zwycięstw.

Po zakończeniu wojny pozostał w lotnictwie. Przeżywszy ponad cztery lata na wielu frontach I wojny światowej, zmarł 30 października 1919 roku w wyniku zachorowania na grypę tzw. hiszpankę.

Był nominowany do najwyższego odznaczenia pruskiego, Pour le Mérite, jednak upadek Cesarstwa Niemieckiego uniemożliwił mu jego nadanie.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).
  • Norman L. R. Franks, Greg VanWyngarden, Harry Dempsey: Fokker D VII Aces of World War 1: Part 2. Oxford: Osprey Publishing, 2004. ISBN 1-84176-729-8. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]