José Aldo
 Aldo w 2015 | |
| Pełne imię i nazwisko |
José Aldo da Silva Oliveira Junior |
|---|---|
| Pseudonim |
Junior |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
170 cm |
| Masa ciała |
61 kg |
| Styl walki | |
| Debiut |
2004 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub |
Nova União Ruas Vale Tudo |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
41 |
| Zwycięstwa |
32 |
| Przez nokauty |
17 |
| Przez poddania |
1 |
| Przez decyzje |
14 |
| Porażki |
8 |
| |
| Strona internetowa | |
José Aldo da Silva Oliveira Júnior (ur. 9 września 1986 w Manaus) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki w wadze koguciej[1]. Mistrz WEC z 2009 oraz dwukrotny UFC w wadze piórkowej z 2010 i 2016.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 9 września 1986 roku w Manaus, w Brazylii. Jako niemowlę Aldo został upuszczony na grilla, co pozostawiło trwałą bliznę na lewej stronie jego twarzy[2]. Przez cały okres dziecięcy interesował się piłką nożną i chciał zostać piłkarzem. Jego sportowe aspiracje wspierał ojciec. W młodzieńczym czasie miał dość bicia się w bójkach na ulicy, przez co zaczął trenować capoeirę, aby nauczyć się samoobrony. Po zajęciach trenował capoeirę na ulicach. Zwrócił uwagę trenera brazylijskiego jiu-jitsu, który później namówił go do trenowania tej sztuki walki. Aldo zdecydował się porzucić capoeirę i zacząć trenować jiu-jitsu. W wieku 17 lat przeniósł się z Manaus do Rio de Janeiro mając ze sobą tylko swoje ubrania i determinację, by trenować tam mieszane sztuki walki, aż osiągnie coś w tym sporcie[3]. Jest kolegą z klubu i partnerem treningowym byłego mistrza UFC w wadze koguciej Renana Barão, w Nova União.
Kariera MMA
[edytuj | edytuj kod]Wczesna kariera
[edytuj | edytuj kod]Profesjonalną karierę MMA rozpoczął w 2004 roku w wieku 17 lat. Pierwszych 7 walk wygrał przed czasem w 1. rundzie[4]. W ósmym pojedynku doznał pierwszej porażki, gdy w listopadzie 2005 roku przegrał w rodzinnym Manaus przez poddanie z Luciano Azevedo[4].
WEC
[edytuj | edytuj kod]W 2008 roku legitymując się bilansem walk 10-1, podpisał kontrakt z amerykańską organizacją WEC. W ciągu roku wygrał 5 walk z rzędu, wszystkie przez nokaut[4], dzięki czemu otrzymał szansę walki o mistrzostwo WEC w wadze piórkowej z dotychczasowym mistrzem Mikiem Brownem. Doszło do niej 18 listopada 2009 roku w Las Vegas (WEC 44). Aldo wygrał z Amerykaninem przez techniczny nokaut w 2. rundzie i odebrał mu pas[4]. Będąc niepokonanym od 2005 roku, Aldo był teraz powszechnie uznawany za najlepszego zawodnika MMA w wadze piórkowej i uwzględniany na czołowych miejscach rankingów zawodników bez podziału na kategorie wagowe. W styczniu 2010 roku został ponadto nagrodzony przez fachowy portal internetowy sherdog.com tytułem „Zawodnika roku 2009”[5].
24 kwietnia 2010 roku na gali WEC 48 obronił tytuł pokonując przez jednogłośną decyzję Urijah Fabera[4]. W drugiej obronie tytułu 30 września 2010 roku (WEC 51) znokautował ciosami pięściami Manwela Gamburjana[4]. Było to 8. z rzędu zwycięstwo Aldo w WEC, co było rekordem tej organizacji.
UFC
[edytuj | edytuj kod]28 października 2010 roku prezydent organizacji UFC, Dana White ogłosił, że WEC zostanie połączona z UFC, a jej mistrzowie w wagach piórkowej i koguciej staną się automatycznie mistrzami UFC. 20 listopada, podczas konferencji prasowej w Auburn Hills Aldo otrzymał z rąk White’a pas mistrza UFC w wadze piórkowej[6].
Mistrz UFC w wadze piórkowej
[edytuj | edytuj kod]Tytuł obronił pięciokrotnie. 30 kwietnia 2011 roku w Toronto (UFC 129) pokonał przez jednogłośną decyzję Kanadyjczyka Marka Hominicka (48-45, 48-46, 49-46)[7], a 9 października w Houston (UFC 136) Amerykanina Kenny’ego Floriana[8].
14 stycznia 2012 roku w Rio de Janeiro (UFC 142) znokautował natomiast ciosem kolanem Amerykanina Chada Mendesa[9][10].
2 lutego 2013 pokonał na punkty debiutującego w wadze piórkowej byłego mistrza w kat. lekkiej Frankiego Edgara. Na początku sierpnia stoczył kolejną walkę w obronie pasa, tym razem z Koreańczykiem Jung Chan-sungiem którego ostatecznie pokonał w 4. rundzie przez TKO (wcześniej Koreańczyk doznał kontuzji barku, a sam Aldo złamał stopę).
Utrata pasa i dalsze walki o tytuł
[edytuj | edytuj kod]
12 grudnia 2015 przegrał z Irlandczykiem Conorem McGregorem walkę o zunifikowany tytuł mistrza UFC w wadze piórkowej, co przerwało jego passę 18 zwycięstw z rzędu[11].
9 lipca 2016 roku na jubileuszowej gali UFC 200, zdobył tymczasowy tytuł wagi piórkowej, wypunktowując na pełnym dystansie pięciu rund w rewanżu Frankiego Edgara[12].
26 listopada 2016 UFC poinformowało o zwakowaniu pasa wagi piórkowej przez McGregora. Aldo natomiast został promowany na niekwestionowanego mistrza wagi piórkowej[13].
3 czerwca 2017 podczas UFC 212 stracił tytuł na rzecz tymczasowego mistrza wagi piórkowej Hawajczyka Maxa Hollowaya z którym przegrał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie[14]. W rewanżu 2 grudnia 2017 ponownie uległ Hollowayowi w trzeciej rundzie przez TKO[15].
28 lipca 2018 stoczył pierwszą od ponad ośmiu lat walkę która nie miała statusu mistrzowskiego, pokonując przez TKO w pierwszej rundzie Jeremy’iego Stephensa[4].
W głównej walce podczas gali UFC Fight Night 144 2 lutego 2019 wygrał walkę z Renato Moicano przez TKO w drugiej rundzie[16]. Zwycięstwo przyniosło mu bonus za występ wieczoru[17].
Na UFC 237 w dniu 11 maja 2019 roku w Rio de Janeiro zmierzył się z Alexandrem Volkanovskim[18]. Przegrał walkę przez jednogłośną decyzję[19].
24 czerwca 2019 roku ogłoszono, że przed walką z Volkanovskim podpisał nowy kontrakt na osiem walk z UFC. Oznaczało to poważne odchylenie od poprzedniego zdecydowanego stanowiska Aldo w kwestii przejścia na emeryturę pod koniec 2019 roku, w którym stwierdził: „Już planowałem przestać, gdy miałem 30 lat i zacząć coś innego. Jestem w punkcie, w którym muszę podjąć decyzję i nic nie zmieni mojego zdania. Sztuki walki zawsze będą częścią mojego życia, ale wszystko ma początek, środek i koniec. I widzę, że to się kończy[20][21].”
Przejście do wagi koguciej
[edytuj | edytuj kod]23 października 2019 ogłoszono, że zadebiutuje w wadze koguciej. Zmierzył ze swoim rodakiem Marlonem Moraesem na UFC 245 14 grudnia 2019[22]. Wyrównany pojedynek przegrał przez niejednogłośną decyzję[23].
Oczekiwano, że zmierzy się z mistrzem wagi koguciej UFC Henrym Cejudo 9 maja 2020 roku na UFC 250[24]. Aldo wycofał się 8 kwietnia z powodu problemów wizowych, ponieważ oczekiwano, że wydarzenie zostanie przeniesione do Stanów Zjednoczonych z powodu pandemii COVID-19. Po obronie tytułu Cejudo przeciwko Dominickowi Cruzowi na UFC 249, Cejudo ogłosił, że kończy karierę zawodową w MMA i zwolnił tytuł mistrza wagi koguciej UFC. Amerykańska organizacja ogłosiła, że Aldo zmierzy się o ten tytuł z Piotrem Janem na UFC 251 12 lipca 2020[25]. Przegrał walkę przez techniczny nokaut w rundzie piątej[26].
19 grudnia 2020 roku podczas gali UFC Fight Night 183 19 grudnia 2020 roku stoczył walkę z Marlonem Verą[27]. Aldo przełamał serię porażek i zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów (29-28, 29-28, 29-28)[28].
W kolejnej walce 7 sierpnia 2021 roku na gali UFC 265 zmierzył się z Pedro Munhozem[29]. Po 15 minutach walki sędziowie byli jednogłośni i wskazali na kolejną wygraną Aldo[30].
4 grudnia 2021 roku zmierzył się z Robem Frontem w walce wieczoru gali UFC on ESPN 3[31]. Karty punktowe jako zwycięzcę, jednogłośnie wskazały byłego dominatora wagi piórkowej – Aldo[32].
20 sierpnia 2022 na gali UFC 278 w Salt Lake City przegrał przez jednogłośną decyzję (29-28, 29-28, 30-27) z Gruzinem, Merabem Dvalishvilim[33].
Przejście na emeryturę
[edytuj | edytuj kod]18 września 2022 tego samego dnia, w którym urodził się jego syn, ogłoszono, że zakończył karierę w MMA, pozostawiając jedną walkę w kontrakcie z UFC[34]. Pomimo początkowych doniesień okazało się, że miał nadal kontrakt z UFC, jednak otrzymał pozwolenie na poszukiwanie możliwości w innych sportach[35].
Powrót z emerytury
[edytuj | edytuj kod]Po powrocie z emerytury, zmierzył się z Jonathanem Martinezem 4 maja 2024 na gali UFC 301[36]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją sędziowską[37].
Pięć miesięcy później na październikowej gali UFC 307 w Salt Lake City stoczył walkę z Mario Bautistą[38]. Przegrał niejednogłośną decyzją sędziów[39].
Styl walki
[edytuj | edytuj kod]Jest znany przede wszystkim z uderzeń w stylu boksu tajskiego i kopnięć, połączonych z defensywnymi zapasami. Posiada również czarny pas w brazylijskim stylu zapaśniczym Luta livre oraz brazylijskim Jiu-jitsu. Od czasu walki z Markiem Hominickiem trenuje boks tajski z holenderskim shootboxerem, Andym Souwerem.
28 września 2014 roku w Nova União, pod okiem wielu trenerów otrzymał swój czarny pas w Luta Livre[40].
Ma najwięcej zwycięstw i nokautów w historii wagi piórkowej UFC i WEC; zadał w sumie 691 znaczących uderzeń w UFC i WEC[41].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Dorastał w biedzie i często zdarzały mu się dni bez jedzenia lub z jego niewielką ilością. Na podstawie jego wczesnego życia powstał brazylijski film Mais Forte que o Mundo[42].
Jest żonaty z Vivianne Perreira, która posiada purpurowy pas w jiu-jitsu i dwukrotnie walczyła zawodowo w boksie tajskim. W 2012 roku urodziła się ich córka, Joanna. Jest zapalonym fanem piłki nożnej. W Brazylii znany jest jako kibic Clube de Regatas Brasil oraz Chelsea F.C.[43].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2009–2010: mistrz WEC w wadze piórkowej
- 2010–2015: mistrz UFC w wadze piórkowej
- 2016: tymczasowy mistrz UFC w wadze piórkowej
- 2016–2017: mistrz UFC w wadze piórkowej
- 2001: Mistrzostwa Świata CBJJ – 3. miejsce w kat. niebieskich pasów
- 2003: Mistrzostwa Brazylii CBJJ – 1. miejsce w kat. purpurowych pasów
- 2004: zwycięzca Pucharu Świata CBJJ (brązowe pasy)
Lista walk w MMA
[edytuj | edytuj kod]| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Gala | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 32-9 |  Mario Bautista (14-2)
|
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 307 | 05.10.2024 | Salt Lake City
|
|
| Wygrana | 32-8 | Jonathan Martinez (19-4)
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 301 | 04.05.2024 |  Rio de Janeiro
|
Co-Main Event |
| Przegrana | 31-8 |  Merab Dwaliszwili (14-4)
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 278 | 20.08.2022 | Salt Lake City
|
|
| Wygrana | 31-7 | Rob Front (19-4)
|
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC on ESPN: Font vs. Aldo | 04.12.2021 | Las Vegas
|
Main Event |
| Wygrana | 30-7 | Pedro Munhoz (19-5)
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 265 | 07.08.2021 | Houston
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 29-7 |  Marlon Vera (18-6-1)
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Thompson vs. Neal | 19.12.2020 | Las Vegas
|
Co-Main Event |
| Przegrana | 28-7 |  Piotr Jan (14-1)
|
TKO (ciosy pięściami w parterze) | 5 | 3:24 | UFC 251 | 11.07.2020 |  Abu Zabi
|
Pojedynek o wakujący pas mistrzowski UFC w wadze koguciej. |
| Przegrana | 28-6 | Marlon Moraes (22-6-1)
|
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 245 | 14.12.2019 | Las Vegas
|
Debiut w wadze koguciej. |
| Przegrana | 28-5 |  Alexander Volkanovski (19-1)
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 237 | 11.05.2019 | Rio de Janeiro
|
|
| Wygrana | 28-4 | Renato Moicano (13-1-1)
|
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 0:44 | UFC Fight Night: Assunção vs. Moraes 2 | 02.02.2019 | Fortaleza
|
Bonus za występ wieczoru. Co-Main Event |
| Wygrana | 27-4 | Jeremy Stephens (28-14)
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:19 | UFC on Fox: Alvarez vs. Poirier 2 | 28.07.2018 |  Calgary
|
Bonus za występ wieczoru. Co-Main Event |
| Przegrana | 26-4 | Max Holloway (18-3)
|
TKO (ciosy pięściami) | 3 | 4:51 | UFC 218 | 02.12.2017 | Detroit
|
Walka o pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Main Event |
| Przegrana | 26-3 | Max Holloway (17-3)
|
TKO (ciosy pięściami) | 3 | 4:13 | UFC 212 | 03.06.2017 | Rio de Janeiro
|
Stracił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 26-2 | Frankie Edgar (20-4-1)
|
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 200 | 09.07.2016 | Las Vegas
|
Zdobył tymczasowy pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Później awansował na niekwestionowanego mistrza. |
| Przegrana | 25-2 |  Conor McGregor (18-2)
|
KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:13 | UFC 194 | 12.12.2015 | Las Vegas
|
Stracił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Main Event |
| Wygrana | 25-1 | Chad Mendes (16-1)
|
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 179 | 24.10.2014 | Rio de Janeiro
|
Obronił mistrzostwo UFC w wadze piórkowej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 24-1 | Ricardo Lamas (13-2)
|
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 169 | 01.02.2014 | Newark
|
Obronił mistrzostwo UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
| Wygrana | 23-1 |  Jung Chan-sung (13-3)
|
TKO (ciosy pięściami) | 4 | 2:00 | UFC 163 | 03.08.2013 | Rio de Janeiro
|
Obronił mistrzostwo UFC w wadze piórkowej. Main Event |
| Wygrana | 22-1 | Frankie Edgar (15-3-1)
|
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 156 | 02.02.2013 | Las Vegas
|
Obronił mistrzostwo UFC w wadze piórkowej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 21-1 | Chad Mendes (11-0)
|
KO (cios kolanem) | 1 | 4:59 | UFC 142 | 14.01.2012 | Rio de Janeiro
|
Obronił mistrzostwo UFC w wadze piórkowej. Main Event |
| Wygrana | 20-1 | Kenny Florian (14-5)
|
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 136 | 09.10.2011 | Houston
|
Obronił mistrzostwo UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
| Wygrana | 19-1 | Mark Hominick (20-8)
|
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 129 | 30.04.2011 | Toronto
|
Debiut w UFC. Obronił mistrzostwo UFC w wadze piórkowej. Bonus za walkę wieczoru. Co-Main Event |
| Wygrana | 18-1 |  Manwel Gamburjan (11-4)
|
KO (ciosy pięściami) | 2 | 1:32 | WEC 51: Aldo vs. Gamburyan | 30.09.2010 | Broomfield
|
Obronił mistrzostwo WEC w wadze piórkowej. Później awansował na mistrza wagi piórkowej UFC, Main Event |
| Wygrana | 17-1 | Urijah Faber (23-3)
|
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | WEC 48: Aldo vs. Faber | 24.04.2010 | Sacramento
|
Obronił mistrzostwo WEC w wadze piórkowej. Main Event |
| Wygrana | 16-1 | Mike Brown (21-4)
|
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:20 | WEC 44: Brown vs. Aldo | 18.11.2009 | Las Vegas
|
Zdobył mistrzostwo WEC w wadze piórkowej. Bonus za nokaut wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 15-1 | Cub Swanson (13-2)
|
KO (cios kolanem z wyskoku) | 1 | 0:08 | WEC 41: Brown vs. Faber II | 07.04.2009 | Sacramento
|
Eliminator do walki o mistrzostwo WEC w wadze piórkowej. Bonus za nokaut wieczoru. Co-Main Event |
| Wygrana | 14-1 | Chris Mickle (26-12-2)
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:39 | WEC 39: Brown vs. Garcia | 01.03.2009 | Corpus Christi
| |
| Wygrana | 13-1 | Rolando Perez (4-1-1)
|
KO (cios kolanem i ciosy pięściami) | 1 | 4:15 | WEC 38: Varner vs. Cerrone | 25.01.2009 | San Diego
|
Bonus za nokaut wieczoru. |
| Wygrana | 12-1 | Jonathan Brookins (8-2)
|
TKO (ciosy pięściami) | 3 | 0:45 | WEC 36: Faber vs. Brown | 05.11.2008 | Hollywood
| |
| Wygrana | 11-1 | Alexandre Nogueira (13-4-2)
|
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 3:22 | WEC 34: Faber vs. Pulver | 01.06.2008 | Sacramento
|
Debiut w WEC. |
| Wygrana | 10-1 |  Shoji Maruyama (6-1)
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Pancrase: 2007 Neo-Blood Tournament Finals | 27.07.2007 | Tokio
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 9-1 | Fabio Mello (4-4)
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | TopFC 3 | 02.05.2007 | Rio de Janeiro
|
|
| Wygrana | 8-1 | Thiago Minu (7-0)
|
Decyzja (większości) | 3 | 5:00 | GoldFC 1 | 20.05.2006 | Rio de Janeiro
|
|
| Przegrana | 7-1 | Luciano Azevedo (5-2)
|
Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 3:37 | Jungle Fight 5 | 26.11.2005 | Manaus
|
Pojedynek w wadze lekkiej. |
| Wygrana | 7-0 |  Micky Young (4-1)
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:05 | FX3: Battle of Britain | 15.10.2005 | Reading
|
|
| Wygrana | 6-0 | Phil Harris (9-3)
|
TKO (interwencja lekarza) | 1 | ? | UK-1: Fight Night | 17.09.2005 | Portsmouth
|
|
| Wygrana | 5-0 | Anderson Silverio (0-0)
|
Poddanie (kopnięcia) | 1 | 7:33 | Meca Vale Tudo 12 | 09.07.2005 | Rio de Janeiro
|
|
| Wygrana | 4-0 | Aritano Barbosa (2-4)
|
TKO (kopnięcia) | 1 | 0:22 | Rio MMA Challenge 1 | 12.05.2005 | Rio de Janeiro
|
|
| Wygrana | 3-0 | Luiz de Paula (0-0)
|
Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) | 1 | 0:56 | Shooto Brazil 7 | 19.03.2005 | São Paulo
|
|
| Wygrana | 2-0 | Hudson Rocha (2-1)
|
TKO (interwencja lekarza) | 1 | 5:00 | Shooto Brazil: Never Shake | 23.10.2004 | São Paulo
|
|
| Wygrana | 1-0 | Mario Bigola (0-0)
|
KO (kopnięcie okrężne w głowę) | 1 | 0:18 | EcoFight 1 | 08.10.2004 | Amapá
|
Lista walk w boksie
[edytuj | edytuj kod]| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Remis | 1-0-1 | Jeremy Stephens (0-0)
|
MD | 6 | 01.04.2023 | Milwaukee
|
|
| Wygrana | 1-0 |  Emmanuel Zambrano (0-3)
|
UD | 6 | 10.02.2023 | Rio de Janeiro
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Sherdog.com, Jose [online], Sherdog [dostęp 2024-08-09] (ang.).
- ↑ Jose Aldo, working since he was six years old » MixedMartialArts.com [online], www.mixedmartialarts.com [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ Countdown to UFC 163: Aldo vs. Korean Zombie [online], 31 lipca 2013.
- ↑ a b c d e f g Statystyki i rekord MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2017-12-03]. (ang.).
- ↑ Sherdog’s Fighter of the Year. sherdog.com, 15 stycznia 2010. [dostęp 2010-12-17]. (ang.).
- ↑ John Morgan, Dunn Stupp: New UFC champion Jose Aldo officially awarded title belt. mmajunkie.com, 20 listopada 2010. [dostęp 2010-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 listopada 2010)]. (ang.).
- ↑ John Morgan, Dunn Stupp: UFC 129 main card results: St-Pierre outjabs Shields, Aldo retains in thrilling finish. mmajunkie.com, 1 maja 2011. [dostęp 2011-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 maja 2011)]. (ang.).
- ↑ UFC 136: Edgar vs. Maynard 3 – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ UFC142: Chad Mendes vs. Jose Aldo! - STsport : STsport [online], stsport.pl, 4 listopada 2011 [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ UFC 142: Aldo vs. Mendes – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ Conor McGregor nokautuje Jose Aldo w 13 sekund! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki gali UFC 200: „Tate vs. Nunes” – na żywo w MMAnews od godziny 00:30. mmanews.pl, 2016-07-10. (pol.).
- ↑ Dan Hiergesell: UFC lightweight champion Conor McGregor officially stripped of featherweight title after UFC 206 changes. mmamania.com, 2016-11-26. (ang.).
- ↑ K. Witek: Wyniki UFC 212: Holloway znokautował Aldo, Gadelha udusiła Kowalkiewicz w pierwszej rundzie. mmanews.pl, 2017-06-04. [dostęp 2017-06-04]. (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki UFC 218: Overeem, Aldo i Gaethje potwornie znokautowani!. mmanews.pl, 2017-12-02. [dostęp 2017-12-03]. (pol.).
- ↑ Ex-champ Jose Aldo vs. Renato Moicano targeted for UFC on ESPN+ 2 in Brazil [online], MMA Junkie, 12 grudnia 2018 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ UFC on ESPN+ 2 bonuses: Marlon Moraes, Jose Aldo among $50,000 winners in Fortaleza [online], MMA Junkie, 3 lutego 2019 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ Tomasz Nowosielski, Jose Aldo vs Alexander Volkanovski na UFC 237 w Brazylii | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 5 marca 2019 [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ Wyniki UFC 237: Alexander Volkanovski wypunktował Jose Aldo [online], Lowking.pl [dostęp 2024-10-06] (pol.).
- ↑ Aldo postpones retirement, signs new UFC deal [online], ESPN.com, 24 czerwca 2019 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ Aldo: Not changing my mind on retiring in '19 [online], ESPN.com, 30 stycznia 2019 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ Jose Aldo zadebiutuje w wadze koguciej! Zmierzy się z Marlonem Moraesem na UFC 245 [online], MMA PL, 24 października 2019 [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ UFC 245 results: Marlon Moraes spoils Jose Aldo’s bantamweight debut, wins split decision [online], MMA Junkie, 15 grudnia 2019 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ Dan Doherty, UFC Vegas 17 Results: Jose Aldo Turns Back Clock in Win Over Marlon Vera [online], Cageside Press, 19 grudnia 2020 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ Polsatsport.pl, UFC 251: Usman - Masvidal. Karta walk [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ Wyniki UFC 251: Petr Yan zmasakrował Jose Aldo – VIDEO [online], Lowking.pl [dostęp 2024-10-06] (pol.).
- ↑ Jose Aldo vs. Marlon Vera w planach na UFC 255 [online], Lowking.pl [dostęp 2024-10-06] (pol.).
- ↑ Jose Aldo pokonał Marlona Verę na UFC Fight Night 183, przełamując złą serię – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2024-10-06] (pol.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Jose Aldo vs Pedro Munhoz planowane na UFC 265 [online], mmarocks.pl, 21 maja 2021 [dostęp 2024-10-06] (pol.).
- ↑ Waldemar Ossowski, UFC 265. On wciąż ma to coś! Popis Jose Aldo w Houston [online], sportowefakty.wp.pl, 8 sierpnia 2021 [dostęp 2024-10-06] (pol.).
- ↑ Jose Aldo vs. Rob Font w walce wieczoru grudniowej gali UFC [online], MMA PL, 29 września 2021 [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ Cloud, Jose Aldo po wyczerpującej i twardej walce zwycięża przez decyzję z Robem Fontem | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 5 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-05] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, UFC 278: Koniec dobrej passy Jose Aldo! Merab Dvalishvili jednogłośnie wypunktował legendę MMA! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 21 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-21] (pol.).
- ↑ Koniec kariery wielkiej legendy MMA. Prawdziwe zwierzę wypuszczone z klatki! [WIDEO] [online], Fakt24.pl, 20 września 2022 [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ José Aldo admite possibilidade de lutar boxe: "Sempre foi sonho" [online], ge, 5 października 2022 [dostęp 2024-08-09] (port. braz.).
- ↑ Jose Aldo wraca do oktagonu! Zobacz face to face przed UFC 301 [WIDEO] [online], StrefaMMA.pl - Portal sportów walki, 2 maja 2024 [dostęp 2024-10-06] (pol.).
- ↑ Ruthless Pisze, Jose Aldo nadal w formie! Brazylijczyk rozbił Jonathana Martineza na UFC 301! [online], Lowking.pl, 5 maja 2024 [dostęp 2024-08-09] (pol.).
- ↑ Jose Aldo vs Mario Bautista na UFC 307 w Salt Lake City [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 2 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-09] (pol.).
- ↑ Bartosz Cieśla, UFC 307: Mario Bautista wygrywa niejednogłośnie z Jose Aldo. Decyzja wybuczana przez publiczność [WIDEO] [online], MMA PL, 6 października 2024 [dostęp 2024-10-06] (pol.).
- ↑ Know Your DNA, The Luta Livre Family Tree [online], 12 lipca 2016.
- ↑ UFC 179 pre-fight facts: Aldo’s Zuffa winning streak approaches all-time record [online], MMA Junkie, 20 października 2014 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ Fighter Detail Jose Aldo „Junior” [online], ufcfightpass.com [dostęp 2021-10-19].
- ↑ Chelsea FC: Jose Aldo Looks to Blues for Support for UFC 189 [online], The Pride of London, 26 czerwca 2015 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
- ↑ José Aldo | BJJ Heroes [online], www.bjjheroes.com [dostęp 2017-11-15].
- ↑ BoxRec: Jose Aldo [online], BoxRec, 1 kwietnia 2023 [dostęp 2024-08-09] (ang.).
